92 / 698
٩١
ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﻋﻴﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣ
ﺎ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺴﻰ
ﺑﺪﻫﻴﺪ
.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﭘﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ
ﮐﻤﺎﻝ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺴﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ
.
ﺣﻀّ
ﺎﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻋﻤﻮﻣﴼ
ﺍﺯ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺳﻮﻳﺴﻰ ﻭ
ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﻯ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻭ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﺭﻭﺳﻰ ﮐﻪ
ﮔﻮﻳﺎ ﻧﺎﻳﺐ ﺭﺋﻴﺲ ﻣﺤﻔﻞ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ
.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺘﻢ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻯ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻤﻠﮑﺘﻰ
ﮐﻪ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺩﻋﺎﻫﺎﻯ ﺧﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺻﺪﺍ
ﺷﺪﻩ ﺁﻣﻴﻦ ﮔﻔﺘﻢ
.
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ
ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﭼﺎﻯ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻨﻰ
ﻣﻰ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﮥ ﺁﻥ
، ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻢ
ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻠﺪ
ﭼﺮﻣﻰ ﻗﺮﻣﺰ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﻭﺿﻌﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ
.
ﻫﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎﺏ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﻳﺰﺩ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺭﺋﻴﺲ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ
ﻋﺎﺭﻳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ
ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺮﺩﻡ
.
ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﻫﮑﺪﮤ
ﻏﻢ
ﺍﻓﺰﺍﻯ ﻋﻠﻰ ﺁﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻭ ﻗﻢ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻡ
ﺟﻠﻮﻩ
ﮔﺮ ﻭ ﺁﻩ ﻭ ﻧﺎﻟﮥ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﮕﻮﺷﻢ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻣﻈﺎﻟﻢ ﺷﻤﻊ ﻭ ﺧﻮﻥ ﻧﺎﺣﻖ
ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮﻡ ﺁﻣﺪ
...
ﺟﻤﺎﻝ )
ﺯﺍﺩﻩ
۱۳۴۴ : ۱۴- ۱۱۱ (
ﻮﺷﻪ ﮔ
ﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻭ ﮐﺸ
ﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﻳﺰﺩ
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻇﻞ
ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ
ﺗﻘﻰ ﻧﺠﻔﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
،
ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﻯ ﺍﻭ
ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﮐُ
ﺸﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ
ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ
ﺩﻫﺎﺕ ﺍﻃﺮﺍﻑ
ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ
.
ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ
ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﻫﺎ ﻭ ﻗﺘﻞ ﺍﻓﺮﺍﺩ
. ﮔﺮﺩﻳﺪ
ﻭﻯ ﻫﻢ
ﻣﻪ ﻧﺎ ﭼﻨﻴﻦ
ﻫﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﻤﮕﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ
.
ﻓﺎﺟﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﮐُ
ﺸﻰ ﻳﺰﺩ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﻰ ﻭ ﺳﻨﮕﺪﻟﻰ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﻬﻴﺐ
ﺗﺮ
ﻭ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ
ﺗﺮ ﺑﻮﺩ
.
ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ ﺗﺎﺯﮤ ﺷﻬﺮ
،
ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ
ﻣﻼّﻯ ،
ﺳﺎﻟﻪ ﺳﻰ
ﺍﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ