One Hundred and Sixty Years

93 / 698

٩٢
ﻋﺘﺒﺎﺕ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﺭﻓﺖ ﻣﻰ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺑﺎﺑﻰ ﮐﺸﻰ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ، ﻣﻮﻗﻊ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ
ﮐﺴﺐ ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﻭ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺷﻤﺮﺩ . ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪ ﻭﻯ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎء ﻋﺘﺒﺎﺕ ﻋﺎﻟﻴﺎﺕ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺻﺮﻳﺢ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﺘﻦ ﺗﻤﺎﻣﻰ
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﺩﺍﺭﺩ .
ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ۱۷ ﻴﻊ ﺭﺑ ﺍﻻﻭﻝ ﻭ ﺗﻮﻟّ ﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻮﺩ
)۱۳ ﮊﻭﺋﻦ ۱۹۰۳ ( ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﻮﻋﻈﮥ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﻧﻤﻮﺩ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﻭ
ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﺟﺮ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﮥ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪﻗﺘﻞ .
ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺷﺮﻡﻯﺁﻭﺭ ﺍﺯ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﻴﺮﺣﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ
ﺗﻌﺼّ ﺒﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ
ﻣﻰ
ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥﺭﺍ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﻴﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ . ﻣﺮﺩﻡ
ﻳﺰﺩ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﺸﻤﻨﺎﮎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ
ﻭﺣﺸﻴﺎﻧﻪﺍﻯ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ .
ﻧﺎﻳﭙﻮﺭ ﻣﻠﮑُ » ﻢ ﻋﻀﻮ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻣﻴﺴﻴﻮﻧﺮﻯ ﮐﻠﻴﺴﺎ « ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺷﻬﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧ ﻰ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ :
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﮑﻢ ﺍﺭﺗﺪﺍﺩ ﻧﺰﺩ ﻣﺠﺘﻬﺪ
ﻧﻤﻰ
ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﻣ
ﻰ
. ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﺟﺐ
ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻓﻘﻂ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻋﻠﻤﺎ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ
ﺣﻼﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻏﺎﺭﺗﻰ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻼﺕ
ﺣﺘّﻰ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻢ
ﻏﺬﺍ ﻣﻰ
ﺷﺪﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .
ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺨﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﻓﺶ ﺳﻮﺭﺍﺧﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻧﻔﺖ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ. ﺯﺩﻧﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ
ﺷﻘﺎﻭﺕ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ .
ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮐﺸﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﮐﺘﮏ ﺯﺩﻩ،
ﺯﺧﻤﻰ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﻫﺎ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ .
ﺍﺯ ﻳﮏ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﻫﺎ
ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺯﻳﺮ ﺩﺭﺧﺘﻰ ﮐﻪ