12 / 14
آﻧﺎن ﺟﻨﺎﯾﺖ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﻮھﯿ
ﻦ ﺑﮫ ھﻤﮕﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻓﻀﯿﻠﺖ اﺳﺖ. اﯾﻨﮭﺎ ھﻤﮫ ﻧﺸﺎﻧﮫ ھﺎی
ﻋﺪم ﺑﻠﻮغ اﺧﻼﻗﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﻣﯿﺎن ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن اﺳﺖ.
ﺳﻮم: ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺳﺘﯿﺰی ﮐﻠﯿﺪ ﺷﮑﺴﺖ اﻧﻘﻼب اﯾﺮان
ھﻨﻮز ھﻤﮕﺎن در ﻋﺠﺒﻨﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﺷﺪ ﮐﮫ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﮐﮫ از آﻏﺎز ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﮫ آزادی و دﻣﮑﺮاﺳﯽ اﻧﺠﺎم
ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺳﺮﻋﺖ
ﺑﮫ ﻣﺮگ ھﻤﮫ آن آرﻣﺎﻧﮭﺎ در ﻧﻈﺎم ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮔﺮد
ﯾ
ﺪ. اﻟﺒﺘﮫ
در ﻣﻮرد ﭘﺪﯾﺪارھﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ھﻤﻮاره دﻻﺋﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ وﺟﻮد دارد. اﻣﺎ
در اﯾﻦ
ﺑﺤﺚ ﺑﺨﺼﻮص
ﯾﮑﯽ
از اﯾﻦ دﻻﺋﻞ ھﻤﻮاره ﻣﻮرد ﻏﻔﻠﺖ اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺣﻀﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎﻓﺘﮫ و
ﻧﮭﺎدی
ﺑﮭ ﺷﺪه
ﺎﺋﯽ ﺳﺘﯿﺰی در ﻓﺮاﯾﻨﺪ و اﻧﮕﯿﺰش ﺑﮫ اﻧﻘﻼب ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﮫ از آن اول دو
ﭘﺪﯾﺪه
ﻣﺘﻌﺎرض ﯾﮑﯽ آزادی ﺧ
ﮑدﻣ ﻮاھﯽ و
ﺮاﺳﯽ و دﯾﮕﺮ
ی
ﻧﺎﺑﺮدﺑﺎری
و راﺳﯿﺴﻢ ﻣﺬھﺒﯽ
ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
آﻣﯿﺨﺘﮫ
و ﺷﺪه
در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﮫ ﻧﺎم و ﺑﺎ ﺷﻌﺎر دﻣﮑﺮاﺳﯽ،
ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺿﺮورﺗﺎ ارﺗﺠﺎﻋﯽ در اﯾﺮان
ﺗﺤﻘﻖ
ﯾﺎﺑﺪ
. اﮔﺮ ﭼﮫ ﺑﮭﺎﺋﯿ
ﺎن
در ﺳﯿﺎﺳﺘﮭﺎی
ﺷﺎه و در دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﮫ ﭘﺴﺘﮭﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ از اﻣﺘﯿﺎز
ی
ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺒﻮدﻧﺪ اﻣﺎ اﯾﻦ درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺮدم ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ دروﻏﮭﺎی
آ
ﺧﻮﻧﺪھﺎ ﻣﻄﻠﺐ را
ﺑﮫ ﻋﮑﺲ ﻣﯽ دﯾﺪﻧﺪ
و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﻘﻮل ﮔﻔﺘﻤﺎن آﺧﻮﻧﺪی
"ﻣﻘﺪرات ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در
دﺳﺖ ﺑﮭﺎﺋﯿﺎن
ﮐﺎﻓﺮ و ﻧ
ﺠﺲ"
اﻓﺘﺎده
اﺳﺖ
. ﺣﺎل ﻓ
ﺮھﻨﮓ اﯾﺮان در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﯾﻦ ﺑﺎور ﻧﺎدرﺳﺖ و ﺧﯿﺎﻟﯽ دو راه در
ﭘﯿﺶ داﺷﺖ: ﯾﮑﯽ آن ﺑﻮد ﮐﮫ
ﺑﮕﻮﻧﮫ ای
اﻧﺴﺎﻧﯽ و
ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ
ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﯿﺎﻧﺪﯾﺸﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ از اﯾﻨﮑﮫ
ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﮫ اﻗﻠﯿﺖ ﺳﺘﻤﺪﯾﺪه ای ﮐﮫ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺮان آﻣﺎج ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺳﺘﻢ و آزار و ﺗﺒﻌﯿﺾ
و ﮐﺸﺘﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ
ھﻢو
اﮐﻨﻮن ﻣﻮرد ﺑﺮﺧﻮردی ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻤﺘﺎزﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﮫ ﺗﺎ ﻗﺪری ﺟﺒﺮان ﺳﺘﻤﮭﺎی
ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺑﺸﻮد ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽ ﺷﺪ
و اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﺗﺠﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﺮد.
در ﻧﺘﯿﺠﮫ
اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻧﻮﻋﺪوﺳﺖ و
آزاده
وﻗﺘﯽ
دﺳﺖ ﺑﮫ
اﻧﻘﻼب ﻣﯽ
د اﻧﻘﻼﺑﺶ ز
ھ
ﻢ "ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ" وﺟﻮد اﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎز ﺧﯿﺎﻟﯽ
ﻮرت ﻣﯽ ﺻ
ﮔﺮﻓﺖ
و ﻧﮫ ﺑﺨﺎطﺮ آن
.
ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾ
ﮕﺮ اﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﯿﺎﻟﯽ
ﺷﺎه را ﯾﮑﯽ از ﻧﮑﺎت ﻣﺜﺒﺖ ﻧﻈﺎم ﭘﮭﻠﻮی
ﻣﯽ دﯾﺪ و ﻧﮫ آﻧﭽﮫ
ﮐﮫ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺴﯿﺞ ﺷﺪن ﻧﻔﺮت و ﺗﻌﺼﺐ
ﻋﻠﯿﮫ ﺷﺎه ﺑﺸﻮد. د
راﯾﻦ ﺻﻮرت اﻧﻘﻼب
اﯾﺮان
ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر و
ﺑﺨﺎطﺮ ﺻﺮﻓﺎ
آ
ﻧﮑﮫ ﻧﻈﺎم ﺷﺎه ﻧﻈﺎﻣﯽ د
ﻣ
ﮑﺮاﺗﯿﮏ ﻧﺒﻮد
ﺻ
ﻮرت ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ. در
ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ اﻧﻘﻼب ﻣﺮدم ﺿﺮورﺗﺎ
ی ا ﺟﻨﺒﮫ
ﻣﺮدم ﺳﺎﻻر و ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ ﻣﻘﺘﻀﯿﺎت آزادی
ﺑﺨﻮد
ﻣﯽ
ﮔﺮﻓﺖ
و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻧﮫ ﺷﮑﻞ ﻣﺬھﺒﯽ ﺑﺨﻮد ﻣﯽ
ﯾﺎﻓﺖ
، ﻧﮫ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ وﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﮫ ﻣﯽ ﺑﻮد، و ﻧﮫ
ﯾﮑﯽ از
اھﺪا
ﻓﺶ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺳﺘﯿﺰی ﻣﯽ
ﭼﻨﯿﻦ . ﮔﺸﺖ
اﻧﻘﻼﺑ
ﯽ
از آن آﻏﺎز ﻣﺤﮑﻮم ﺑﮫ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﻮد.
ﺑﺮ ﻋﮑﺲ،
ﯾ راه د
ﮕﺮ آن ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﻨﺤﻮ
ی ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ و را
ﺳﯿﺴﺘﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣ
ﺌﺴ
ﻠﮫ ﺑﺮﺧﻮرد
ﺷﻮد
ﯾﻌﻨﯽ
آﻧﮑﮫ