56 / 60
I haust
la Torbjørn Røe Isaksen og Erna Solberg
fram «Lærarløftet», ein strategi for regjeringa
sitt arbeid med å styrke skulen. Det vart ikkje
stor jubel for satsinga, sjølv om det i strategien
ligg mange tiltak som lærarar flest vil ha. Grunn-
utdanning for lærarar på masternivå og gode vilkår
for vidareutdanning er tiltak som Utdanningsfor-
bundet har arbeidd for lenge. Kvifor er det likevel
skepsis til lærarløftet?
Kanskje er denne strategien
for einsidig retta mot
den formelle lærarkompetansen. Lærarar opplever
at mange elevar i dag slit med å finne meining i
skulen – og dei ser at å hjelpe elevane til større
kunnskap er ei kompleks oppgåve. Den formelle
kompetansen som læraren har, er svært viktig,
men ikkje nok. Læraren må rå over fleire ressur-
sar i samspelet med elevane. Lærarar treng tid,
armslag og tilgang til eit variert spekter av lære-
middel og støttetiltak.
Kompetansen til lærarar
er ein god miks av for-
mell utdanning og praktisk erfaring. Men det må
vere ein rimeleg balanse mellom tid for handling,
tid for refleksjon og fagleg samhandling i lærar-
kollegiet. Den profesjonelle kunnskapen er frukt
av god utdanning og godt lærararbeid, og ligg til
grunn når læraren bruker sitt skjønn.
Det ligg ansatsar
i Lærarløftet som kan knyte
formell kompetanse til praktisk erfaring. Karri-
erevegar for lærarar er eit tema som har fått eit
eige kapittel i strategien. Omfattande pilotprosjekt
skal settast i gang i ulike skoleslag. Nokre er skep-
tiske og trur at nye karrierevegar vil dyrke fram
ekspertstillingar for nokre få – og gi mindre tid
til utvikling for resten av kollegiet. Det er ikkje
det skulen treng. Det ser nok også regjeringa – for
«lagbygging» og «kollegabasert vidareutdanning»
er omgrep som vert nytta hyppig. Så her gjeld det
å overtyde lærarane om at faglege karrierevegar
først og fremst skal virke til utvikling av heile
organisasjonen sin kompetanse.
Så attende
til der eg starta – kvifor er det ikkje
meir begeistring over ein strategi som har som
mål å løfte vår eigen profesjon? Eg trur at lærarar
i kvardagen merkar at skoen trykker på fleire ulike
stader. Lærarane har tapt i dei siste tariffoppgjera,
kommunane knip på skulebudsjetta og vi har
kjempa ein hard forsvarskamp for ei arbeidstids-
ordning som gjer det mogeleg å drive ein profe-
sjonell praksis. God formell kompetanse er utan
tvil viktig for lærarprofesjonen – men kompe-
tansen kjem til sin rett berre innanfor rimelege
rammevilkår. Medlemmene er ikkje overtydd om
at denne forståinga ligg til grunn for styringa av
skulen, korkje lokalt eller nasjonalt.
Regjeringa vil det beste
for elevar og for skulen.
Det har dei til felles med norske lærarar. Det ligg
både vilje og økonomi i Lærarløftet. Skal dette bli
ei vellukka satsing, må regjeringa tenke breitt om
kompetanse – og om vilkåra for å bruke kunn-
skapen.
«Regjeringa
må tenke
breitt om
kompetanse.»
Lærarløftet treng
ei breiare plattform
Fra forbundet
Utdanningsforbundet
Ragnhild Lied
|
leiar
FOTO
TOM-EGILJENSEN
56 |
UTDANNING
nr. 19/14. november 2014