257 / 290
D-pupillen
|
257
‘Bas, schíeten!’
‘Laat-hem-níet-schíe-ten!’, werpt de coach van Jong Aalsmeer United
luid tegen.
De thuisploeg is nog lang geen kampioen, want TABA is de tweede
helft fel gestart. Achtereenvolgens Bas en Jason nemen van afstand het
doel van Aalsmeer onder vuur. Nog altijd met die keiharde Beltonabal van
de thuisclub. Volgens Paul zit er geen enkel leven in dat ding. Helaas
heeft hij de scheidsrechter zojuist niet kunnen overreden een van zijn
lekkere ballen van Derby Star te gebruiken.
Die schoten van afstand ziet Paul op zich graag. Maar ze missen van
daag hun dodelijke kracht. Door die bowlingbal van Beltona. Het ding bijt
de voeten van zijn spelers. Liever ziet hij daarom Bas en Jason wat meer
de ruimte zoeken, aan de zijkanten, over de grond. In de hoop op wat
loopacties en combinaties van zijn snelle buitenspelers. Die zo de achter
lijn halen en de bal voortrekken op de spitsen Sirius of Jomme. Die nu niet
worden bereikt. Langs de linkerzijlijn glijdt linkshalf Tigo nog steeds uit op
zijn kunstgrasschoenen – en rechtshalf Hidde zit een beetje geblesseerd
langs de kant. Verder houdt niemand het veld breed.
Tot Pauls afgrijzen veranderen twee snelle Aalsmeerse counters in korte
tijd de stand in 3-1 en 4-1. Het eerste doelpunt is voor Rik onhoudbaar, bij
de tweede grabbelt hij weer. De bal stuitert zo uit zijn handen voor de
voeten van spits Ibrahim. Paul verbijt zich over dit onrecht – die rotbal! Hij
móet ingrijpen. Hij kijkt achterom.
‘Hidde, kan je?’
‘Nou, ik wil...’
‘Nee, niet wil je, maar kan je?’
Vlak voor de spelhervatting stuurt Paul zijn zoon het veld in.
‘Snel, snel! Hup, voetballen!’