Next Page  185 / 206 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 185 / 206 Previous Page
Page Background

182

Luckman,

The Social Construction of Reality

Berger and

که در فصل

1

به عنوان یکی از برجسته

ترین

نمایندگان نظریۀ سازندگی اجتماعی از آن نام برده شده است) نیز گنجانده شده است. برگر

the Bahá’í Movement

Sociological Interpretation of

را در سال

1954

به عنوان رسالۀ دکترایش در

ۀ مدرس

جدید

پژوهش

اجتماعی

درنیویورک نوشته است.

7

Fazel and Danesh, ‘Bahá’í Scholarship: An Examination Using Citation Analysis’

8

ه بنیان گزار جامعۀ بهائی و

حضرت بهاءاللّ

مهندس«

»

نظم اداری بهائی هستند. ایشان از سن

36

سالگی تا درگذشتشان در سال

1892

به سبب رهبری یک نهضت

«

بدعت گزار

»

که به ساخت یک نظم جدید اجتماعی بر اساس یک جهان

نگری روحانی و

برمبنای اصول وحدت، وابستگی متقابل و رفع تبعیض و تعصب جنسی، دینی، ملی، قومی و طبقاتی اختصاص داشت، زندانی

دوامپراتوری ایران و عثمانی ب

ودند. ایشان درسراسردورۀ

41

سالۀ اسارت و تبعید خود آثار بسیاری را به رشتۀ تحریر درآوردند

ک مکاتبات بی

ه در این آثار به بیان اصول

شمار با جامعۀ رو به رشد پیروانشان در خاورمیانه از جملۀ آنها بود. حضرت بهاءاللّ

اساسی و ساختارسازمانی جامعۀ بهائی پرداختند. ایش

ان قبل از وفات پسر ارشد خود حضرت عبدالبهاء را به عنوان جانشین خود

در امر تلاش برای ایجاد و تقویت جامعۀ نوپای بهائی انتخاب نمودند. حضرت عبدالبهاء تا سال

1918

در حالی که هنوز در

اسارت بودند به این کوشش

ها ادامه دادند و پس از آزادی از زندان، کارخودرا تا سال و

فاتشان، یعنی تا سال

1921

که در آن

حضرت شوقی افندی را به عنوان جانشین خود انتخاب کردند، دنبال نمودند. به کوششهای حضرت عبدالبهاء و حضرت شوقی

افندی جامعۀ نوپای بهائی به یک نهضت به خوبی سازمان یافتۀ متنوع وجهانی بدل گردید.

6

سال پس از درگذشت حضرت

شوقی افندی د

ر سال

1957

جامعۀ بهائی به حدی رشد کرده بود که توانست اولین شورای حاکمۀ جهانی خود را تحت عنوان

بیت

العدل اعظم الهی انتخاب کند که اکنون فعالیت این جامعه را در سراسر دنیا هدایت و هماهنگ می

کند. برای دستیابی به یک

تاریخ عالمانۀ عالی از زندگی و دست آوردهای حضر

ه ، حضرت عبدالبهاء و حضرت شوقی افندی و همچنین شکل

ت بهاءاللّ

گیری

تاریخی خود جامعۀ بهائی مراجعه کنید به:

Hatcher and Martin,

Bahá’í Faith

9

مراجعه کنید به:

Headland, Pike and Harris,

Emics and Etics

11

برای دستیابی به نمونه

هائی از کاربرد ظالمانۀ استعارات اندام

گونه مراجعه کنید به:

Nader, ‘Harmony Models’; Jouvenel,

On Power

; Schweitzer,‘Harmony Ideology’; and Rose,

The Politics of Harmony

11

برای بحث مفصل

تر در این زمینه مراجعه کنید به: بیت

العدل اعظم الهی،

وعد

ۀ

صلح

جهانی

.

12

جامعۀ بین

المللی بهائی،

چه

کسی

آیند

ه

را

رقم

می

زن

د

، ص

21-19

13

همان،

‘Women and the Peace Process’

14

همان،

‘Sustainable Communities in an Integrating World’

. بهائیان در بی

انیۀ دیگری می

گویند که افکار

دربارۀ قدرت و اختیارات

«

باید از نو تعریف شود

»

(جامعۀ بین

المللی بهائی،

رفاه

عالم

انسانی

، ص

21 .)

15

جامعۀ بین

المللی بهائی،

رفاه

عالم

انسانی

، ص

21

16

همان،

‘Women and the Peace Process’

.

17

همان،

‘Sustainable Communities in an Integrating World’

18

شوقی افندی،

نظم

جهانی

بهائی

، ص

61

19

بیت

العدل اعظم الهی،

وعد

ۀ

صلح

جهانی

، ص

1

20

Bahá’í International Community, ‘Disarmament and Development’

21

جامعۀ بین

المللی بهائی،

رفاه

عالم

انسانی

، ص

4

22

همان.

23

همان، ص

6

24

Bahá’í International Community, ‘Sustainable Communities in an Integrating World’, p. 3.

25

همان.

26

جامعۀ بین

المللی بهائی،

رفاه

عالم

انسانی

، ص

9

27

همان.

28

همان.

29

برای بحث مفصل

تر در این زمینه مراجعه کنید به: جامعۀ جهانی بهائی،

نقطه

عطفی

برای

کلی

ۀ

ملل

جهان

، ص

. 44 – 74و 9

31

جامعۀ جهانی بهائی،

رفاه

عالم

انسانی

، ص

5

31

Bahá’í International Community, ‘Ending Violence against Women’.

32

همان.

33

همان.

34

Bahá’í International Community, ‘United Nations Decade for Human Rights Education’

35

همان.

36

جامعۀ بین

المللی بهائی،

وعد

ۀ

صلح

جهانی

، ص

4.

37

همان. ص

4- 3 .

38

همان. ص

13

39

Bahá’í International Community, ‘Disarmament and Development’.