Goriz Nakhasteh

155 / 256

ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﯿﺪاری ﺑ ،ﺷﺪه ﻟﺤﻈﺎﺗ
ﯽ
ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﭼﻮن ﻟﺒﺨﻨﺪ
ی
در ﺻﻮرﺗ ،ﯾﺪد ﻤﺎن
ﻫﻢ ﻣﺎ . ﮔﻔﺖﯽﻣﺳﻼ ﺑﻪ او ﺻﺒﺢ .ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﯿﺮﺧﺑﻪ آن از .ﺷﺪ ﯿﺪار ﻫﻢ ﺑ ﻓﺮاﻣﺮز ﭘﺮﺳ ﻫﺎ : ﯿﺪﯾﻢ
- ا ﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫ
ﯿﻢ
از ﮐﻠﺒﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮ
یﺧﻄﺮ ،ﯾﻢ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎ ﻧ ؟ ﯿﺴﺖ
: ﺟﻮاب داد
- زود ﺑﺮو ؛ﯾﺪ آن دورﺗﺮ ﭼ ﺎه آب ﻫﺴﺖ.ﯾﻢآﯽﻣ ﻣﻮﺗﻮر ﭼﺎه را روﺷﻦﯿﺪ ﺗﻮاﻧ ﯽﻣ ﮐﻨﻢ و ﯽﻣ دﺳﺖ و
ﺑﺸﻮ ﺻﻮرت . ﯾﯿﺪ
. ﺑﻮد یاه ﻣﮋد ﺗﮑﻪ ﺻﺎﺑﻮﻧ
ﯽ
را ﮐﻪ ﭼﻮن ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ در ﮔﻮﺷﻪ
ی
ﺳﺎ ک ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮده ﺑﻮد ﯾﻢ ، ﺑﺮ دﺳﺖ
ﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘ و آرام ﺳﺮ از ﮐﻠﺒﻪ ﺑ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺮون آن ﻫﻨﻮز دو ﺑﻠﻮچ در ﮐﻨﺎر دﯿﺮون ﺑ ، ﯾﻮار ﮐﻠﺒﻪ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . ﻣﺎ ﮐﻪ
ﻪ ﺑ ﻗﺒﻼ ﺳﻤﺖ ﭼﺎه رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻦا ،ﯾﻢ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑ
ﯽراﻫ ﯿﺸﺘﺮ
آن ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺪ .ﯾﻢ
یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ
ﻧﮕﺬﺷﺖ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﻪ ﻣ ﺑﻠﻮچ ﭼﻬﺎر ﺷﺪﻧﺪ ﯾﮏﺰد ﺎ ﻧ . دو ﺗﺎﯾﮑﯽ ﯾﮕﺮ، د ی اﺳﻼم ﯾﮕﺮی دو ﺑﻮد ﻧﺎﻣﺶ ﮐﻪ ﯽﻮاﻧﺟ
ﯿﻢﻋﻈ . ﺑﻮد ﯿﻢﻋﻈ از اﺑﺘﺪا و ﺳﻔﺮ ی از اﺗﻮﺑﻮﺳ
ﯽ
ﮐﻪ در زاﻫﺪان ﺳﻮار ﺷﺪ
ﯾﮏ
و ﺑﻪ ﺧﺎش رﻓﺘ ،ﯿﻢ
ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن ﺑﻮد
ﯽﺟﻮاﻧ .
ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرتﯾﻞ ﻣﺘﻤﺎ یﯿﺮهﺗ ﺑﻪ زرد ﻟﺐ ،
یﻫﺎ ﻣﻮ ، ﮐﺒﻮد یﻫﺎ
ﺻﺎف و ﭼﺮب و
آو ﯿﻞﺳﺒ ﯾﺰان و ﯾﺰر ﯽﻗﺎﻣﺘ ، ﺑﺎ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ ﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧ ﻟﺐ. ﺧﻤﺎر
یﻫﺎ
ﮐﺒﻮدش ﺣﮑﺎ
ﯾﺖ
از اﻋﺘ
ﯿﺎد
او داﺷﺖ .
ﯿﺘﯽ ﺣﺎﻻ ﮔ و ﻣﻦ و آن ﭼﻬﺎر ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ ﻧﺰد
ﯾﮏ
. ﯿﺪﯾﻢ ﭼﺎه رﺳ اﺳﻼم ﺻﺒﺢﯿﺮﺧﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ
- ﺷﺐ ﺧﻮب ﺧﻮاﺑ ؟ ﯿﺪﯾﺪ
ﻫﺮ دو ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ داد ﺮ را ﺑ ﯾﺖ رﺿﺎ ﺮ و اﺛ ،ﯾﻢ ﺻﻮرﺗﺶ ﺧﻮاﻧﺪ .ﯾﻢ او و رﺷ
ﯿﺪ
ﻣﻮﺗﻮر ﭼﺎه را روﺷﻦ
. ﮐﺮدﻧﺪ ﻟﺤﻈﺎﺗ
ﯽ
ﺑﻌﺪ از دﻫﺎﻧﻪ
ی
ﺗﻠﻤﺒﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ی
آب ﺑﯾﺨﺖر ﯿﺮون
ی و ﺷﺎد
ﺑﻪ دل ﻣﺎ آورد . ﹰ ﺧﻮد را ﻓﻮرا
ﺑﻪ ﻣﺴ
ﯿﺮ
ﺣﺮﮐﺖ آب رﺳﺎﻧﺪ
ﯾﻢ
و در ﻧﻬﺎﻟﺬت ﯾﺖ دﺳﺖ و ﺻﻮرت .ﯿﻢ ﺷﺴﺘ اﺳﻼم ﮔﻔﺖ :
- ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺑﺮﮔﺮد
ﯾﺪ
ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻏ
یﺧﻮد ﯿﺮ
ﺷﻤﺎ را ﺑﺒ . ﯿﻨﺪ
ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺮف از اﺳﻼم ﭘﺮﺳﯿﺪم :
- آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﺟﺮﯾﮏ ی ﻃﺒﻘﻪ و ﭘﺮﭼ
ﯽﻤ
ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻ
ی
آن در ﻣﻮج اﺳﺖ؟ ﯿﺴﺖﭼ ،
- ﻫﻨﻮز او ﺟﻮاب ﻧﺪاد » : ﮔﻔﺘﻢ ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺑ ه ژاﻧﺪارﻣﺮی اﺳﺖ ؟«
ایهﺧﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :
- آﻧﺠﺎ ﻣﺪرﺳﻪ اﺳﺖ ﺑﭽﻪ ﯽوﻟ ،
یﻫﺎ
ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﯾﻨﺪآﯽﻧﻤ . در ﻫﻤﺎن ﺳ ﯿﺎه ﭼﺎدرﻫﺎ ﮐﻼس
یﻫﺎ
ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﺴﺖ؛ آﻧﺠﺎ . ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ درس ﻣﻌﻠﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳ ﯾﺪآﯽﻣ ﯿﺎه . ﭼﺎدر
- ؟ﭼﺮا
-
ﯽ ﻃﺮز زﻧﺪﮔ
ﺧﻮدﺷﺎن را دوﺳﺖ دارﻧﺪ .
- ﯾﻦ ﺣﺎﻻ ا ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺘﺮوک اﺳﺖﯾﻌﻨﯽ ؟ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻧﺪارد ی ؟
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد
ﮐﻪ
ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ ﯾﺖ ﻢ ﺣﮑﺎ ﺳﺆاﻟ از ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
: ﮔﻔﺖ دارد.
۱٥٤