177 / 256
ﮔﻮﺷﺖ در آن ﻗﺮار داﺷﺖ
،
زدم و ﺧﻮردم
ﯽوﻟ ؛
ﮔﻮﺷﺖ
ﻫﺎ
از ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯾﺪﺷﺎ . ﺧﺎم ﺑﻮد
ﯾﮑﺴﺎﻋﺖ
ﺑﻮد ﮐﻪ
وارد
آن ﺧﺎﻧﻪ
: ﮔﻔﺖ ﯿﻢﻋﻈ .ﯾﻢ ﺑﻮد ﺷﺪه
ﭼﻮن ﺷﺐ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻫﻢ از ﮐﻨﺎر ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎ
وارد ﺷﺪ
،ﻢﯾاه
ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ
. ﯾﺪ ﻧﺸﺪ
وﻟﯽ
اﯾﻨﺠﺎ
ﺧﯿﻠﯽ از
ﺑﻠﻮچ
ﻫﺎ
ﹰ اﯾﻨﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ
ی اﯾﺮان ﻣﻮﻗﺘﺎ
. ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ
ﭘﺮﺳ
: ﯿﺪم
-
، ﻣﺜﻼ
؟ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ
-
ده ﻫﺰار ﺗﺎ
؛
ﹼﺢ
ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠ
.
-
ﯽﮐ
؟ دﻫﺪﯽﻣرا ﻫﺎ ﯾﻦا ﺧﺮج
؟ ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﯽ ﭼﻄﻮر زﻧﺪﮔ
-
ﻫﻤﻪ ﻣﻘﺮر
. دارﻧﺪ ی
ﺷﺎه ﮐﻤﮏ
. ﮐﻨﺪﯽﻣ
از ﻓﺮاﻧﺴﻪ
. ﯿﺮﻧﺪ ﮔﯽﻣ
از ﺣﺮف
ﯾﺎدز ﯿﻢﻋﻈ یﻫﺎ
ﻧ ﺳﺮ در
ﯿﺎوردم
و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻧﭽﻪ
ﮔﻔﺖ ﯽﻣ را
ﺑﻪ ﻫﻢ
رﺑﻂ ﺑﺪﻫﻢ
در ﯽوﻟ ،
آنﮐﻪ ﯾﻦا
ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﺮان ا یﻓﺮار یﻫﺎ ﻮچﻠﺑﻫﺎ
یﺟﺎ ،
ﺷﮏ ﻧﺒﻮد
.
اﺣﺘﻤﺎﻻ
ﺑ
ﯿﺸﺘﺮﺷﺎ
ن
در ﮐﺎر
ﻗﺎﭼﺎق ﺟﻨﺲ و
ﻣﺴﺎﻓﺮ و اﺳﻠﺤﻪ
ﺑﻮدﻧﺪ.
در آن ﺳﺎﻋﺖ و دﻗﺎ
ﯾﻖ
ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ ﺑﺮا
ﯾﻦا ﯾﻢ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮐ
ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯽ
ﺣﺎﺿﺮ
ﯽﮐ و ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﮐﻮ
ﯾﺘﻪ
ﺑﻪ راه
اﻓﺘﺎد ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ
،
ﯿﺪه ﭼﻮن ﺷﻨ
ﺑﻮدم
ﺗﺎ ﻣﻘﺼﺪ
ﭘﺎﻧﺰده، ﺷﺎﻧﺰده
ﺳﺎﻋﺖ راه اﺳﺖ.
ﻪﻫﻤ
ﯿ داﺷﺘ ﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯽﺧﻮاﺑ ﯽﺑو ﯽﮕﺧﺴﺘ ﯾﺖ در ﻧﻬﺎ
ﻢ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑ
ﯿﺪار
و در راه ﺑﺎ
و ،ﯿﻢﺷ
اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺧﻮاب و ﻧﻈﺎﻓﺖ ﭼﻨﺪ روزه را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر در ﮐﻮ
ﯾﺘﻪ
ﻣﻮﮐﻮل ﮐﻨ
. ﯿﻢ
ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻠﻮچ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد
ﻋﺎدت ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ
راه ﯽو ﻃ ﯽﺧﻮاﺑ ﯽﺑ
ﯽوﻗﺘ ، داﺷﺘﻨﺪ
ﻣﺎ را آﻣﺎده
، ﯾﺪﻧﺪ د
ﻓﻘﻂ در ﺻﺪد ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ
زودﺗﺮ وﺳ
ﯿﻠﻪ
ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد
.
ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺟﻮان د
ﯾﮕﺮی
آﻣﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮاﻓﻖ ﮐﺮدﻧﺪ در ازا
ی
ﻣﺒﻠﻎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬ
ﯽ
ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ
ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ
.
اﻟﺒﺘﻪ ﻋﻈﯿ
ﻢ و اﺳﻼم ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﻨﺪ
.
ﺳﺎﻋﺖ از
ﹸﻪ
ﻧ
ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎ ک
ﻫﺎ
را از ﺧﺎﻧﻪ
ﯿﺮون ﺑ
آوردﻧﺪ
در و
ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﮐﻮﭼﮑ
ﯽ
ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺟﻮان ﺑﻮد ﻗﺮا
رﯿﺪا ﺑﮐﻪ ﯿﺘﯽﮔ . دادﻧﺪ ر
در ﭘﺸﺖ
واﻧﺖ ﻗﺒﻠ
ﯽ
دراز ﮐﺸ
از ﻪﻫﻤ .ﺷﺪ ﯿﺎده ﭘ ، ﺑﻮد ﯿﺪه
ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ
و ﻣﺮدان ﺑﻠﻮچ و آن ﺟﻮان ﻣﻐﻤﻮم ﮐﻪ ﭘﺪرش
ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد
،
ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
ﯾﺮان ا یﺑﻘﺎ ی و آرزو
و ﺑﺎزﮔﺸﺖ
ﺑﻪ ﺧﺎ
ک وﻃﻨﻤﺎن را ﮐﺮد
.ﯾﻢ
ﯾﻦا
ﹰ ﺷﻤﺎره ﻣﺤﻠ
واﻧﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ
ﯽ
ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن را داﺷﺖ
،
از واﻧﺖ ﻗﺒﻞ ﮐﻮﭼﮏ
ﺗﺮ
ﺑﻮد و ﺟﺎ
یﮐﻤﺘﺮ ی
داﺷﺖ.
ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز
ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ا
ﺑﺎر ﯾﻦ
در ﻫﻢ
ﻋﻘﺐ واﻧﺖ
ﺑﻨﺸ
آن از . ﯿﻨﻨﺪ
ﻫﺎ
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم
ﯾﮏ
ﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺟﻠﻮ
در
داﺧﻞ
اﺗﺎق
ﺑﻨﺸ
ﯿﻨﻨﺪ
و ﻣﻦ در ﻋﻘﺐ واﻧﺖ
ﺑﺎﺷﻢ،
ﻪ ﺑ ﯾﮏ ﯿﭻﻫ ﯽوﻟ
اﺻﺮار ز
ﯾﺎد
ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻬ
ﯽ
ﻧﮑﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ در ﻋﻘﺐ واﻧﺖ راﺣﺖ
ﻧﺪ. ﺗﺮ
اﺗﺎﻗﮏ در
ﯾﻦا یﺟﻠﻮ
واﻧﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ راﻧﻨﺪه
ﺑﯿﺴﺖ ﯽﺟﻮاﻧ ﮐﻪ
و ﺳﻪ، ﺑ
ﯿﺴﺖ
و ﭼﻬﺎر
، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد
ﯾﮏ
ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ
ﻣﯽ
ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑ
ﻪ
. ﯿﻨﺪ ﺑﻨﺸ ﯽ راﺣﺘ
اﺳﻼم ﻧﺸﺴﺖ
یﭘﻬﻠﻮ
دﺳﺖ راﻧﻨﺪه؛ ﻣﻦ
ا یﭘﻬﻠﻮ
ﺳﻼم و
در ﯿﺘﯽﮔ
دﺳﺖ ﭼﭙﻢ
.
ﺑﻪ ﺳﺨﺘ
ﯽ
و ﺑﺎ ﻓﺸﺎر
ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ،
ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ
ﯾﻢ ﺑﻮد
ﺮﻫ ی و ﺷﺎﻧﻪ
ﮐﺪاﻣﻤﺎن
یرو
ﯾﮕﺮی ﺷﺎﻧﻪ د
، ﺑﻮد
ﺧﻮد را در آن
اﺗﺎﻗﮏ
ﺗﻨﮓ ﺟﺎ داد
ﻫﻢ ﯿﻢﻋﻈ .ﯾﻢ
ﭘﺸﺖ
ﺷﺪ. ﺳﻮار ﯿﻦ ﻣﺎﺷ
۱۷٦