183 / 256
ﺗﻮاﻧﺴﺘ ﯽﻣﭼﻪ ؟ﻢﯿ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨ
؟ ﻢﯿ ﺑﮑﻨ ﯿﻢ
؟ﻢﯿ داﺷﺘ ﯽ ﭼﻪ اﻣﮑﺎﻧﺎﺗ
ا ﮔﺮ از ﺑﻠﻮچ
ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺸﺪ، یﺧﺒﺮ ﻫﺎ
ﯽﮐ ؟ﯾﺪآﯽﻣ ﻣﺎن ﺳﺮ
ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت
دﻫﺪ؟ ﯽﻣ
ی وﺳﯿﻠﻪ
ﻧﺠﺎت ﭼﻪ ﺑﻮد
ﯿﺮﻏ
از واﻧﺘ
ﯽ
در آب و ﮔﻞ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ
ﺘﺣ
ﹰ اﺳﻼم
در ﻤﺎ
وﻗﺖ رﻓﺘﻦ در
آن را
ﭘ ﯾﯽﺪاﺧ . ﮐﺮده ﻞ ﻫﻢ ﻗﻔ
ﯿﺸﻨﻬﺎد
: ﮐﺮد
-
ﯿﺎﺑ
دوﺑﺎره ﺷﻠﻮارﻫﺎ را ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻧ
ﯿﻢ
و ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ واﻧﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧ
.ﯿﻢ
در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ
:
-
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﻮان ا
ﯾﻦ
ﮐﺎر را ﻧﺪارم
. اﺻﻼ
ﯾﻨا ﯾﺪ ﭼﺮا ﺑﺎ
ﮑﺎر را ﺑﮑﻨ
؟ﯿﻢ
-
ﻣﻤﮑﻦ
اﺳﺖ اﺳﻼم ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
.
-
اﺳﺖ ﯽﺧﻮاﺑ ﭼﻪ ﯾﻦا
ﻧﻪ ﻓﺮ ؟
یﻫﺎ ﯾﺎد
ﻣﺎ و ﻧﻪ ﺻﺪا
ﮐﻪ ﻫﺎ ﺳﻨﮓ ی
ﺑﻪ ﻫﻤ
ی ﻪ ﺟﺎ
واﻧﺖ ﺧﻮرد
او را
ﯾﺎآ . ﮐﺮد ﯿﺪار ﺑ
ﺑﻬﺘﺮ ﻧ
ﯿﺴﺖ
ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﻨﮓ ﭘﺮت ﮐﻨ
.ﯿﻢ
ﻫﺮ دو ﺧﻢ ﺷﺪ
و ﯾﻢ
در ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ
ﺑﻪ ﺳﻮ
ی
واﻧﺖ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮد
ﯾﻢ
، اﻣﺎ
ﺟﺰ ﺳﮑﻮت ﻫ
ﯿﭻ
ﻧﺸ
ﯿﻨﺪﯾﻢ
،
ﻓﻘﻂ ﺑﺎ
ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯾﻢ ﻋﺚ ﺷﺪ
ﻫﻢ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد
ﯾﯽﺪاﺧ .
ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﺳ
ﯿﻼب
ﻧﺸﺴﺖ
،
و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ
: ﮔﻔﺖ ﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
-
ﻋﻤﻖ آب ﮐﻢ ﺷﺪه و ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار و ﻗﺪرت آن ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ
.
و رومﯽﻣ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ
ﺧﻮدم
. ﺎﻧﻢﺳرﯽﻣﺖ ﻧاوﻪ را ﺑ
ﭘﺎﭼﻪ
یﻫﺎ
ﺷﻠﻮار ﺑﻠﻮﭼ
اش ﯽ
را
ﺑﺎﻻ ﮐﺸ
ﯿﺪ
و ﺧﺸﺘﮏ آن
را ﻫﻢ در ﻣﺸﺖ
ﯾﮏ
دﺳﺖ
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ
ﺑﺎﻻ
ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ
ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در .
» ﯿﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣ
ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش
!
ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش
!«
ﺧﻮد را ﺑﻪ واﻧﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد
.
ﯽﺳﻌ
داﺷﺖ از ﺷ
یﯿﺸﻪ
واﻧﺖ ﺑﻪ داﺧﻞ
ﮏاﺗﺎﻗ
ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ
.
ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺷ
ﯿﺸﻪ
زد و
آن وﻗﺖ
یﺻﺪا
ی ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ
او را ﺷﻨ
ﺑﺎ ﮐﺴ ﯾﯽﺪاﺧ . ﯿﺪم
ﯽ
زد!ﯽﻣ ﺣﺮف
ﺧﻮب ﮔﻮش دادم
.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺻﺪا
ی
ﯿﺪم ﺷﻨﯽﻣرا ﯾﯽﺪاﺧ
ﯽ ، وﻟ
ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺑﺎ ﮐﺴ
ﯽ
در ﮔﻔﺘﮕﻮ
ﯽﮐﺴ و ﺳﺖ
ﮐﻪ در
ﮏاﺗﺎﻗ
واﻧﺖ اﺳﺖ
ﯾﯽﺪاﺧ .
:زد ﯾﺎد ﻓﺮ
-
اﺳﻼم ا
. ﺑ ﯿﺪه ﺧﻮاﺑ ﯾﻨﺠﺎ
ﯿﺪارش
ﮐﺮدم.
ﭘﺲ اﺳﻼم ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد
.
!یاه ﭼﻪ ﻣﮋد
ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷ
! ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ
در آن ﻧﺎاﻣ
ﺑﺎر یﭼﻨﺪ ﯿﺪی
ﻣﻦ و
! ﺷﮑﺮ ا ﺧﺪا ر » ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﯿﺘﯽﮔ
!« ﺷﮑﺮ ا ﺧﺪا ر
ﻣﺎ اﺳﻼم را
ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ
ﯾﯽﺪاﺧ ﯽوﻟ ،
ﺑﺎ اﺣﺘ
ﺑﺎ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ﯿﺎط
دو دﺳﺘﺶ ﺳﻌ
ﯽ
داﺷﺖ آن ﺷﻠﻮار ﮔﺸﺎد را ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ
،
ﺑﺎﻻ و دور از آب ﻧﮕﺎﻫﺪارد
ﯾﻦ ﺑﻪ ا ،
ﯿﻞﻣﺴ یﺳﻮ
ﺑﺮﮔﺸﺖ
.
در ﻧﻮر ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻣﻬﺘﺎب
ﯿﺪی اﻣ و یﺷﺎد ،
ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد
ﯾﺪه د ،
.ﺷﺪﯽﻣ
: ﮔﻔﺖ ﯽ ﭼﻮن ﻓﺎﺗﺤ
-
ﯾﺪﯾﺪ د
. ﮐﻪ ﺑﻮد
ﺑﺎ او ﺣﺮف زدم
.
-
ا ﻣﮕﺮ
ﻫﺎ ﺳﻨﮓ یﺻﺪا ﻣﺎ و ی و ﺻﺪا
را در ﺗﻤﺎم ا
ﯾﻦ
ﺳﺎﻋﺎت ﻧﺸﻨ
؟ﺪﯿ
۱۸۲