و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺻﺪا
ی
ﺑﻐﺾ آﻟﻮد
: ﮔﻔﺖ ی
-
ﯿﺎﻗﺖﻟ
ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت
در راﻫﺶ ﻗﺴﻤﺘﻤﺎن ﻧﺒﻮد
؛ ﺣﺎﻻ
آﺑﺮو ﺑﺎ ﯽﺑ ﻃﻮر ﯾﻦا
ﺑﻤ ﯾﺪ
. ﯿﺮﯾﻢ
دﻟﻢ ﺑﻪ ﺣﺎل او
،
ﺧﻮدم و
ﺳﻮﺧﺖ! ﯽﻣ ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز
ﯿﻢ ﺗﺴﻠ ﯾﺴﺖ ﻧﺒﺎ
ﻣﺮگ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ
.ﯾﻢﺷﺪﯽﻣ
از ﺗﺮس ﻣﺮگ ﺟﺎﻧ
ﯽ
ﺗﺎزه ﭘ
ﯿﺪا
ﮐﺮده ﺑﻮد
ﯾﺎد ﺑﻪ .ﯾﻢ
م آﻣﺪ در ﺳﺎ ک
ﯾﺎ ﯾﮏ
دو ﺗﮑﻪ ﺳﻮﻫﺎن ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه
،ﯿﻢ داﺷﺘ
.ﺳﺖا ﯽ ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻗ
ﺑﻪ ﺳﺮ
اغ
ﺳﻮﻫﺎن رﻓﺘﻢ.
اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﺸﮏ ﻧﺰد
ﯾﮏ
ﺷﺪم و
. ﮐﺮدم ﯿﺪار را ﺑ ﻓﺮاﻣﺮز
ﯿﺘﯽ و ﮔ ﯾﯽﺪاﺧ
. ﻫﻢ آﻣﺪﻧﺪ
ﻫﺮ ﮐﺪام ﺗﮑﻪ
ی
ﯽ ﮐﻮﭼﮑ
از ﺳﻮﻫﺎن را ﺧﻮرد
آنﺑﻪ .ﯾﻢ
ﻫﺎ
ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻫﻨﻮز
ﯾﮏ
ﺳﻮﻫﺎن د
ﯾﻢ دار ﯿﺮهﺧذدر ﯾﮕﺮ
، و در ذﻫﻨﻢ
آن را
یﺑﺮا
ﻟﺤﻈﺎﺗ
ﺗﺮ ﺳﺨﺖ ﯽ
ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم
.
ﻓﺮاﻣﺮز
ﹰ
ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮا
ﯾﮏ
، ﺑﻮد ﯿﺪه ﺧﻮاﺑ ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﺗﺎزه ﺧﻮد را
ﯾﺎﻓﺖ
و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘ
ﯿﻢ
و ﭼﻪ
رو ﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘ
ﯾﺎروﯾﻤﺎن
ﻗﺮار دارد
ﯿﺸﺘﺮ ﺑ .
از ﺗﺤﻤﻞ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ
ﯾﮏ
ﺟﻮان ﻫﺠﺪه
ﺳﺎﻟﻪ از
ﺧﻮد ﺻﺒﺮ و
،دادﯽﻣ ﺎن ﺸﻧ ﯾﯽﯿﺒﺎ ﺷﮑ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد در دﻟﺶ ﭼﻪ
. ﮔﺬرد ﯽﻣ
ﺑﺎر د
ﯾﮕﺮ
از ﺳﺮ ﻧﺎاﻣ
ﯿﺪی
، ﭼﻨﺪ ﺑﺎر اﺳﻼم را ﺑﺎ ﻓﺮ
،ﯾﻢ ﮐﺮد اﺻﺪ ﯾﺎد
و ﺳﻨﮓ
ﺑﻪ ﺳﻮ
ی
واﻧﺖ ﭘﺮت
ﯽﻟو ،ﯾﻢ ﮐﺮد
ﺳﮑﻮت ﻣﺤﺾ ﺑﻮد و
ﻣﺎ و ﺻﺪا ﯽﺑ واﻧﺖ
ﻧ ﭼﻬﺎر
ﻔﺮ ﻣﻈﻠﻮم و
. ﭘﻨﺎهﯽﺑ
ﻫﻤﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪن
و دﻋﺎ
ﻃﻠﺐ ﻧﺠﺎت ﺷﺪ
. ﯾﻢ
ﭼﻮن ﻗﺪرت و ﺗﻮان ا
ﯾﺴﺘﺎدن
ﻧﺪاﺷﺘ
ﯽﺑ ،ﯿﻢ
اراده ﻗﺼﺪ ﺧﻮاﺑ
.ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺪن
ﻗﻄﺮات ﺗﮏ ﺗ
ﮏ
ﺑﺎران ﺑﺮ ﺻﻮرت
ﯽﻣ
ﺧﻮرد و وﺣﺸﺖ را ﺑ
ﯾﯽﺪاﺧ . ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺸﺘﺮ
در اﻣﺎن ﻗﺎﻟ
ﯿﭽﻪ
اش
ﻪ ﺑ
ﯿﻦزﻣ
اﻓﺘﺎد و ﻗﺼﺪ ﺧﻮاب ﮐﺮد
.
ﻣﻦ و ﮔ
ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﺘﯽ
ﻫﺮ ﮐﺪام ﻗﺴﻤﺘ
از ﯽ
ﺑﺪن را ﺑﺮ رو
ی
ﺗﺸﮏ اﺑﺮ
ی
ﻗﺮار داده،
ﯿﻦزﻣ ی را رو ﯿﻪ و ﺑﻘ
ﻣﺮﻃﻮب ﮔ
ﺬ
اﺷﺘﻪ ﺑﻮد
.ﯾﻢ
ﺣﺮارت ﺑﺪن
ﯾﻤﺎن ﻫﺎ
ﻗﺴﻤﺖ
ﯾﯽﻫﺎ
را ﮐﻪ
ﺑﻪ ﻫﻢ
، ﺑﻮد ﯾﮏﻧﺰد
ﮔﺮم ﻧﮕﺎه
. داﺷﺖﯽﻣ
ا ﮔﺮ ﺧﻮاﺑﻤﺎن
ﺑﺮد و ا ﯽﻣ
ﯾﻦ
ﺧﻮاب ﺧﻮاب اﺑﺪ
ﯽﻣ ی
ﺷﺪ و ﺧﻮرﺷ
ﯿﺪ
ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ﯿﺎن در ﻣ ، ورد آﯽﻣ ﺳﺮ ﺑﺮ
ﯿﻼبﺳ ﯿﻪ و ﺣﺎﺷ
ﻫﺎ
ﭼﻨﺪ ﺳﺎ ک را ﺑﺎ ﻟﺒﺎس
ﭼﻬﺎر و ﯾﺨﺘﻪ ر ﯿﺮون ﺑ یﻫﺎ
ﺟﺴﺪ را ﮐﻪ از ﺧﺴﺘﮕ
ﯽ
ﯽ و ﻧﺎﺗﻮاﻧ
و ﺗﺮس ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ
. ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﯽ ﭘﯿﺪا ،
ﻧﻤﯽ
داﻧﻢ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ
ﺑﯽ
یﺻﺪا ،یﺧﺒﺮ
ﺣﺮﮐﺖ آﻫﺴﺘﻪ
ﻮﺷﻢ ﮔﻪ ﺑ ﯾﯽﭘﺎ ی
. ﺧﻮرد
ﭼﻮن ﻫﻤﻪ را ﺧﻮاب
ﻫﺮ آن ﯾﮏر د ،ﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ
دو اﺣﺴﺎس
ﺗﺮس و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
ﻪ ﺑ ﯽ
دﻟﻢ ﻧﺸﺴﺖ
:
ﮐﻪ ﯾﻦا از ﺮسﺗ
ﺑﻠﻮچ ﺑ
ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻣﺎ را یاﻪ ﯿﮕﺎﻧ
و ﺧﻮﺷﺤﺎل از
ﯾﮑﯽ ﯾﺪﺷﺎ ﮐﻪ ﯾﻦا
از ﺑﻠﻮچ
یﻫﺎ
ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ
ﮐﻪ ﭼﻮن د -
ﯾﺪه
ﻣﺎ ﺧﻮاﺑ
ﻪ ﺑ ﯿﻢ
اﻧﺘﻈﺎر ﺑ
ﯿﺪاری
مﺳﺮ ، زﻧﺪﯽﻣ ﻣﺎ ﻗﺪم
را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم
ﺑﺎ ﺻو ،
ﯾﯽﺪا
ﮐﻪ ﺗﺮس در
آن ﻣﻮج
،زدﯽﻣ
آﻫﺴﺘﻪ ﭘﺮﺳ
: ﯿﺪم
-
؟یرو ﻣﯽ راه ﮐﻪ ﯽﻫﺴﺘ ﯽﮐ ؟ﯽﻫﺴﺘ ﯽﮐ
ﺻﺪای ﺧ
ﺪاﯾﯽ
را ﺷﻨ
ﯿﺪم
ﮐﻪ ﮔﻔﺖ
:
-
ﺑ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ
ﯿﺪاری؟
ﭘﺎﺷﻮ ﻗﺪم ﺑﺰﻧﯿﻢ
؛
ﭘﺎﺷﻮ ﻓﮑﺮ
.ﯿﻢﮐﻨ ی
و ﻣﻦ از ﺟﺎ
ﭘﺎ ﺷﺪم ﺗﺎ ﻓﮑﺮ
.ﯿﻢﮐﻨ ی
۱۸۱