Goriz Nakhasteh

41 / 256

ﯾﮑﯽ ﮐﻪ از ﻧﺰد و ﺑﻮد او ﯾﮑﺎن
ﺧﻮاﻫﺮم
در اﺗﻮ ﯿﻞ ﻣﻮﺑ در ﻣ ﻣﺴﻌﻮد ﯿﻌﺎدﮔﺎه ﻣﻨﺘﻈﺮم ﺑﻮدﻧﺪ
ﯽﻣﺳﻼ .
و اﺷﮏ
ﯿﻦﺑ ﯿﺘﯽ ﺗﺴﻠ و ﻣﺎ رد و ﺑﺪل ﺷﺪ . آن ی ﻫﺮ ﺳﻪ ﺘﺷاد ﯽﺳﻌ ﻫﺎ ﻨﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺴﻠ
ﯽ
ﺧﺎﻃﺮ و آراﻣﺶ اﻋﺼﺎب ﻣﻦ
ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ﻣﺴﻌﻮد
از ﺣﺎل ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﯿﻪ و روﺣ اش اﺳﺖ ﻣﻦ از ﺑﻬﺘﺮ ﺧﯿﻠﯽ وا» : ﮔﻔﺘﻢ .ﯿﺪ ﭘﺮﺳ و ، ﻣﺼﺎﺋﺐ و
روﯾﺪادﻫﺎی را دﺷﻮار ﺗﺤﻤﻞ
«. ﮐﻨﺪ ﻣﯽ
: ﮔﻔﺖ
آﻣﺎده ﻫﺮ ی . ﺧﺪﻣﺘﻢ
ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ
ﮐﻪ
وﻗﺘﯽ وﺿﻊ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺎ و ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻧﺎاﻣﯿﺪایﭼﺎره ﯾﺎﻓﺘﻦ اﻣﯿﺪ ﺑﻪ، ﯿﺪ رﺳ ی او را ﺑﻪ ﯾﺎد
آوردﯾﻢ و ﻣﺰاﺣﻤﺶ ﺷﺪ .ﻢﯾ
ﺑﺎ ﺻﻔﺎی ﺧﺎﺻﯽ ﮔﻔﺖ :
ﻓﺮﻫﻨﮓ ،ﺟﺎن از ﺣﺎﻻ ﺗﺎ ﯾﮏ ﻣﺎه ﺧﯿﺎل ﮐ
ﻦ
ﯾﮏ ﺷﻮﻓﺮ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش . داری ﻫﺮ ﮐﺎری از
دﺳﺖ ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، آﻣﺎده
ی
ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮای ﺧﻮدت و ﮔﯿﺘﯽ ﻫﺴﺘﻢ .
و ﭘﺮﺳﯿﺪ :
-
ﺣﺎﻻ
ﮔﯿﺘﯽ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟
ﮔﯿﺘﯽ ﺧﺎﻧﻪ
ی
داﯾﯽ . ﺟﺎن ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺎز ﻧﺎ ﭼ ﺎر ﺑﻮدﯾﻢ از ﺧﺎﻧﻪ
ی
ﺑ داﯾﯽ ﻪ ﻣﺪت ﯾﮏ روز ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﺗﺎ ﯿﻢ ﯾ
ﮐﺎرﮔﺮ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﮐﻪ روز آن یﺧﺎﻧﻪ در ﺣﻀﻮرش ، ﺑﻮد ﻫﺎ ﻣﺎ را ﻧﺒﯿﻨﺪ . ﹰ در آن وﺿﻊ اﺧﺘﻔﺎﯾﯽﺧﺼﻮﺻﺎ
ﮐﻪ
ﺣﺘﯽ ، داﺷﺘﻢ ا ﮔﺮ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ وارد ﺧﺎﻧﻪ آن ی ،ﺷﺪ ﻣﯽﻫﺎ ﻧﺎﭼﺎر ﻪ ﺑ ﺎﻗﯽ ﺗا ی ﮔﻮﺷﻪ ﻣﺘﺮوک ﯾﺎ اﻧﺒﺎری ﯾﺎ
آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدﯾﻢ ﻣﯽ ﻪ و در ﺑ روی ﺧﻮد ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻣﯽ .
: ﮔﻔﺘﻢ
- ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮔﯿﺘﯽ را دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺧﺎﻟﻪ ی . ﺑﺒﺮم
ﺑﺎ ﺗﻮﺻ
ﯿﻔﯽ
ﮐﻪ از ﻣﺠﻤﻮع ﺣﻮادث ﺷﻨ : ﮔﻔﺖ ، ﺑﻮد ﯿﺪه
- اﻗﺎﻣﺖ ﻫ
ﯿﭻ
ﮐﺪام از ﺷﻤﺎ در ﻣﻨﺰل اﻗﻮام ﻧﺰد ﯾﮑﺘﺎن ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻧ ﯿﺴﺖ .
ﯽﻣﺪﺗ
ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ و اداﻣﻪ داد :
- ﻪ ﺑ ﯽﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﻣﻨﺰل و یﺑﺮو ﻗﺪرت
ی ﭼﻨﺪ روز
آﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷ
ﯽ
ﺗﺎ ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﻓﮑﺮ ؟ ﺑﮑﻨﻢ ی
ﻗﺪرت
ﺑﺮادر ﺧﺎﻧﻤﺶ ﺑﻮد . او را
ﯽوﻟ ، ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﯽﻣ
ﺳﻼم و ﺣﺎل و اﺣﻮال ﺑﺎ
ﻗﺪرت
ﻣﺤﺪود ﺑﻪ
اوﻗﺎﺗ
ﯽ
ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ
ﻣﺴﻌﻮد
ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺗﺼﺎدف او را ﻫﻢﯾﺴﺖ ﺑﺎ . ﯾﺪمدﯽﻣ ﻫﺮ ﭘﻨﺎه و ﺳﺮﭘﻨﺎﻫ را ﯽ
ﺑﻪ رﺿﺎ و ﻣ
ﯿﻞ
. ﮐﺮدم ﯽﻣ ﻗﺒﻮل وﻟﯽ اﺣﺴﺎس اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ود ﻫﺮ ﺣﻀﻮر ﻣﺎ در ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺸﮑﻠﯽ
و ﺧﻄﺮی ﺑﺮای ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺰل ﺑ ﻪ ، آﯾﺪﯽﻣ وﺟﻮد ﻣﺮا ﺷﺮﻣﺴﺎر . ﮐﺮد ﻣﯽ اﺣﺴﺎﺳﻢ را ﺑﺎ
ﻣﺴﻌﻮد
در ﻣﯿﺎن
او و . ﮔﺬاﺷﺘﻢ
ﻋﻨﺎﯾﺖ
» : ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻤﺎ زﯾﺎد اﯾﻦ ﻫﺎ را ﻫﺸﯿﺎر و ﺟﺪی ﺑ ﻪ ﮐ از .ﺪﯾ آور ﻣﯽ ﺣﺴﺎب ﺠﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ
ﺣﻀﻮر
؟ﺪﮐﻨﻨﯽﻣ ﯿﺪا ﺷﻤﺎ ﭘ در ﻫﺮﺻﻮرتﯾﻦا ، روزﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ از ا
ﯾﻦ
ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﺎرﻓﺎت و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﺒﺎ ، ﮐﺮد ﯾﺪ
ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﺧﻄﺮ
یﺑﺮا ، ﻫﺴﺖ ی
ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺖ .« اﺻﺮار ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮوﯾﻢ و ﻣﺤﻞ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ . ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ و
٤۰