36 / 256
ﮔﺬراﻧﺪ. ﯽﻣ ﻣﻨﺰل
ﺧﻮاﻫﺮم و ﺷﻮﻫﺮش
اﺗﻮﯽﻣ
ﻧﺴﺘﻨﺪ در ا
د ﯾﻦ
وران ﭘﺮ اﺑﺘﻼ ﺷﺎ
ﯾﺪ
ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﮏ
ﺛﺮﻣﺆ یﻫﺎ
یﺑﺮا
ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺣﺎﻻ
آن
ﻫﻢ ﻫﺎ
ﯾﻦا ﯿﺮ ﺧﻮد اﺳ
، ﺣﺎدﺛﻪ
ﻣﺤﺘﺎج ﮐﻤﮏ د
ﯾﮕﺮان
. ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ
از ﮔ
ﯿﺘﯽ
و ﺧﺎﻟﻪ و
ﺷﻮﻫﺮﺧﺎﻟﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
ﮐﺮدم ﯽ
و ﻫﻤﺮاه
آن یﺧﺎﻧﻪ ﻪ ن ﺑ ﺪﯿﺧﻮاﺑ یﺑﺮا ﯿﺪﺳﻌ
. رﻓﺘﻢ ﻫﺎ
ﯾﻢﺟﺎ
ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد
:
ﻣﺒﻞ ﺑﺰرگ ﮐﻨﺎر
اﺗﺎق
.
ﺑﻪ ﺧﯿ
ﻧﺎ یﻫﺎ ﺎل
آرام دو ﻫﻔﺘﻪ
اﺧﯿﺮ ی
،
ی ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﺧﻮاﻫﺮ و ﺷﻮﻫﺮ
ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺮم
اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه
ﺑﻮد.
ﹰ ﺧﻮاﻫﺮم ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد
ﺿﻤﻨﺎ
ﮐﻪ ﭘﺴﺮﮐﻮﭼﮑﺶ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎر و ﺗﺐ ﭼﻬﻞ
درﺟﻪ دارد
. آن
ﻪ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺑ
.ﯿﺪ ﺻﺒﺢ رﺳ
ﭘﺎﻟﺘﻮ
ﯿﺪﺳﻌ
را ﭘﻮﺷ
ﯿﺪم
و ﻫﻤﺮاه او رواﻧﻪ
ﺑ ی
ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن
.ﺷﺪم
ﹸﻪ
ﻪ ﺑ . ﺑﻮد ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻋﺖ ﻧ
اﺗﺎق
ﮐﻪ وارد ﺷﺪم
،
ﭘﺮﻓﺴﻮر ﺟﺮاح را د
. ﮐﺮدم ﯽﻣﺳﻼ ؛ ﯾﺪم
او ﻣﺮا ﺧﻮب
؛ ﺷﻨﺎﺧﺖ
ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ
.ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ
ﺟﺮاح ﻣﺸﻬﻮر و ﺑﻨﺎ
. ﺑﻮد ﯽﻣ
در ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﯾ
ﺎران و ﻧﺰدﯾﮑﺎن درﺑﺎر و ا
ز
را ﺳﻬﺎﻣﺪا
ن ﺑﺰرگ
ﻪ ﻫﺎ ﺑ ﺷﺮﮐﺖ
. آﻣﺪ ﻣﯽ ﺣﺴﺎب
در ﺷﺮﮐﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ
در آن
ﺷﻐﻞ و ﻋﻨﻮاﻧﯽ داﺷﺘﻢ
،
ﺟﺰء
ﻗﻮم ی زﻋﻤﺎ
و ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤ
ﺑﺎ . ﺑﻮد ﻪ
ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ از
ﭘﺮﺳ ﺟﺮاح از ، ﯿﻤﺎر ﺣﺎل ﺑ
یﺧﻄﺮ ﯾﺎآ» : ﯿﺪم
او ﻣﺘﻮﺟﻪ
«؟ ﯿﺴﺖﻧ
و او ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام
،
ﺑﺎ ﻟﻬﺠ
ﯽﺗﺮﮐ یﻪ
دو، ﺳﻪ
ﮐﻠﻤﻪ
ﭘﺎﺳﺦ داد و ﺧ
ﯿﺎﻟﻢ
را راﺣﺖ ﮐﺮد
آن .
، وﻗﺖ
در راﻫﺮو ﺑ
ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن
از وﺿﻊ ﺷﺮﮐﺖ و ﺳﻬﺎم ﭘ
.ﯿﺪ ﺮﺳ
در ﺣﺎﻟﯽ
ﻣﯽﮐﻪ
داﻧﺴﺖ ﻗﺮﯾﺐ ﺳﻪ
ﺳﺎل اﺳﺖ
ﯾد
ﮕﺮ در ﺷﺮﮐﺖ ﻧ
ﯽﻣ . ﯿﺴﺘﻢ
داﻧﺴﺘﻢ اﻣﻮاﻟ
ﺶ
ﻣﺼﺎدره ﺷﺪه وﻟ
ﯽ
ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑ
ﻪ
در ﺑﺮده و
ﯽﻣ
ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﺒﺎﺑﺖ
را اداﻣﻪ دﻫ
ﯿﻦ اوﻟ .ﺪ
ﻧﮑﺘﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮا
ی
او اﻃﻼع از
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﻬﺎم
در ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻮد
ﺣﺎﻟﯽ در ،
ﮐﻪ او
ﹰ ﻧ
واﻗﻌﺎ
ﯿﺎزی
ﻧﺪاﺷﺖ
ﻓﻮق ﯾﻢ ﺑﺮا ﯾﻦا و ؛
اﻟﻌﺎده ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد.
ﻪ ﺑ
اﺗﺎق
ﺣﺒﯿﺐ
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ
.
ﺣﺎﻟﺶ ﻗﺪری ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد
.
در ﺻﻮرت ﺧﻮاﻫﺮم ﻧﮕﺮاﻧ
. ﯾﺪمدﯽﻣ ﻢو ﻏ ﯽ
واﺿﺢ
اﺳﺖ ﮐﻪ
ﻧآ
ﯾﺎما ﯾﻦ ﭽﻪ در ا
اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد
ﯽﻣ ،
ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﺮ ﮐﺴ
ﯽ
را از ﭘﺎ
ی
درآورد و
ﻟﯽ
او ﺗﻤﺎم اﯾﻦ
ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت
ﹺ
را ﺑﺎ ﺻﻮرت
ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺗﺎزه ﮐﻪ داد، ﯽﻣ ﻧﺸﺎن
ﺑﺎز ﺳﻌ
ﯽ
در ﻣﺨﻔ
ﻧﮕﺎه ﯽ
داﺷﺘﻦ آن داﺷﺖ
ﯾﮑﯽ .
دو
ﺑﺎر ﺑﯿﻦ او و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ را در ﻫﻤﺎن
ﺟﺎ ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد
،
اﺷﺎراﺗ
ﯽ
رد و ﺑﺪل ﺷﺪ ﮐﻪ
ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ
ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ﭼ
ﯿﺴﺖ
ﯽ ﻣﻄﻠﺒ ﯾﺪﺷﺎ .
داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻟﺖ ﺑ
. ﺑﻮد ﯿﻤﺎر
از ﺣﺎل ﺑﭽﻪ
ﻣﻬﻢ ﻧ » : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﺳﺆال
؛ ﯿﺴﺖ
ﺑﺪﺑﺨﺘ
ﯽ
و دردﻫﺎ آن
ﻗﺪر ز
ﯾﺎد
اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮ
ﻪ ﺑ ﯽ ﻋﺮوﺳ ﯾﺪﻓﺮ ﯾﻀﯽ
«.ﯾﺪآﯽﻣ ﺣﺴﺎب
دﻗﺎﯾﻘﯽ ﻧﺰد
آن
ﻫﺎ
ﻧﺸﺴﺘﻢ و از
اﯾﻦ ﮐﻪ
ﯿﺐﺣﺒ ﯾﺪمدﯽﻣ
ﺣﺎﻟﺶ رو ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم
ﺑﺎ .
ﮔﺬران روزﻫﺎ
ی
ﭘﺮ از ﻏﻢ و ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺮس ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻋﺎدت ﺑﻪ آن ﺳﺎﻋﺎت و دﻗﺎ
ﯾﻖ
ﭘﺮ اﺿﻄﺮاب
،
آراﻣﺸ
ﯽ ﻣﻮﻗﺘ ﯽ
اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم و ﮐﻠﻤﺎﺗ
ﯽ
ﺑﻪ ﺷﻮﺧ
ﯽ
ﺑﻪ زﺑﺎن آوردم
ﺗﺎ
ﺧﻮاﻫﺮم و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ
.
ﮐﻪ ﯾﻦا از
ﻣﺮا آرام
ﺗﺮ از ﻗﺒﻞ و ﺧﻨﺪان
ﯾﺪدﯽﻣ
ﻧﺪ ﺣﺎﻟﺖ رﺿﺎ
ﯾﺖ
در ﺻﻮرﺗﺸﺎن
ﻧﺸﺴﺖﯽﻣ
.
ﺑﻪ ﺧ
یﺳﺮ ﮐﻪ ﯿﺪ رﺳ ﯿﺎﻟﻢ
ﺑﻪ دﻓﺘﺮ
ی
ﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﺗ
ﺑﻮد ﺑﺎ
ﯾﮑﯽ
از رﻓﻘﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧ
ﯽ
داﯾﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ
، ﺑﺰﻧﻢ
وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐ
ﻪ
ﺗﺮﺳﯿﺪم
؛
ﭼﻮن ا ﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺮا
ﻣﯽ
ﺧﻮاﺳﺘ
ﻨﺪ ﭘﯿﺪا و دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐ
،ﻨﺪﻨ
ﯾﮑﯽ از ﻣﺤ
ﻫﺎﻞ
ی ﺣﻀﻮرم آﻧﺠﺎ ﺑﻮد
.
از ﻃﺮﻓ
ﯽ
ﺑﺪ ﻧﺒﻮد ﻧﮕﻬﺒﺎن و درﺑﺎن آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮا
ﺑﺎ .ﻧﺪﯾﺪدﯽﻣ
۳٥