32 / 256
ﮐﻨﻨﺪ.
ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ
ﻧﯿﺰ
ﻣﺮاﺟﻌﺎﺗﯽ ﺷﺪ و
ﺗﯽ ﺳﺆاﻻ
ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪ.
او
ﻫﻢ آﻧﭽﻪ ﻣ
، داﻧﺴﺖ ﯽ
ﮔﻔﺖ و راﻫﻨﻤﺎ
ﯾﯽ
. ﮐﺮد
ﯾﺪﺑﺎ
یﺑﺮا ﯿﺸﺘﺮ ﺣﺎﻻ ﺑ
ﻓﺮدا و ﻓﺮداﻫﺎ
یاﻪ ﻧﺎﻣ ﺑﺮ ﯾﻤﺎن
ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﻃﺮح
از او
ﭘﺮﺳﯽﻣ
ﯿﺪم
ﻧﻈﺮت
ﯿﺴﺖ، ﭼ
ﻣﺮا ﻧﮕﺎه
ﮐﺮد و ﭼ ﯽﻣ
ﯾﺎ ، ﻔﺖﮔﯽﻧﻤ ﯿﺰی
ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗ
ﯿﭻﻫﮐﻪ ﯾﻦا از ،ﯽ
ﮐﺲ ﻧ
ﻦ ﯾا رد ﮐﻪ ﯿﺴﺖ
ﯾﻂﺷﺮا
ﻣﺎ را ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ
،
ﮔﻠﻪ و ﺷﮑﺎ
. ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﺖ
ﻣﻦ ﻫﻢ
ی ﭼﻪ ﮐﺎر
از دﺳﺘﻢ ﺑﺮﻣ
ﺑﻪ ؟ﺪﻣآﯽ
ﻣﺴﻌﻮد
ﭘﯿﻐﺎم
داده ﺑﻮدم و دو ﺑﺎر ﻫﻢ ﻧﺰد ﺣﺴﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
.
ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﻫﻢ
ﻧﻤﯽ
ﺧﺘﻢ ﺷﻨﺎ
. ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮔﺬرﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺑﺮای
ﮔﯿﺘﯽ
دور از اﺣﺘﯿﺎط ﺑﻮد
،
ﻪ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑ
اﺣﺘﻤﺎل ز
آﻧﺠﺎ ،ﯾﺎد
ﺻﯿﺎد در ﮐﻤﯿﻦ ﺑﻮد
.
ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮم ﭼﻨﺪ
ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم
.
ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد
،
و دﻟﺶ
ﻣﯽ
ﺧﻮاﺳﺖ
ی ﻫﺮ ﮐﺎر
ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ
ﺑﺮا
ﯾﻤﺎن
اﻧﺠﺎم دﻫﺪ
.
ﯽ در ﺣﺎﻟ
ﮐﻪ اﺷﮏ ﺑ
ﻪ ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و از ﺑ
ﯿﻢ
ﯾﯽ روزﻫﺎ
ﮐﻪ در ﭘ
، ﺑﻮد ﯿﺶ
ﺗﻤﺎم ﺣﺎل
و ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ اﺿﻄﺮاب او را ﻧﺸﺎن ﻣ
دادﯽ
وﻟﯽ ﺳﻌﯽ
ﻣﯽ
ﮐﺮد ﺑﻪ ﻣﻦ
آراﻣﺶ ﺑﺪﻫﺪ
دو ﯾﮑﯽ .
ﻧﻮﺑﺖ ﺑ
ﻪ
ی ﺧﺎﻧﻪ
ﻣﺎدر ﮔﯿﺘﯽ رﻓﺖ
آنو
ﻫﺎ
را از ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎﺧﺖ
و
ﭘﻮﺷﺎ ک ﻣﻮرد ﻧﯿﺎزﻣﺎن را از ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺮاﯾﻤﺎن آورد
.
ﯾﮑﯽ از روزﻫﺎ ﮔﻔﺖ
: »
ﻫﻤﺴﺮ ﮐﺎﻣﺮان
از ﯾﮑﯽ ،
اﻋﻀﺎ
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ
ﮐﻪ ﯽ
در ﺷﺐ ﺣﺎدﺛﻪ
ﻫﻤﺮاه
اﻋﻀﺎ
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ
ﯽ
و ﺻﺎﺣﺐ
ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﻪ اﺳﺎرت در آﻣﺪه ﺑﻮد
،
آزاد ﺷﺪه و
ﺑﻪ
ایﻪ وﺳﯿﻠ
ﭘﯿﻐﺎم داده
ﮐﻪ
وﺿﻊ
ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎر
ﺧﻄﺮﻧﺎ ک اﺳﺖ
.
ﻫﻢ ﺟﺎن ﺧﻮدش در ﺧﻄﺮ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺟﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ او ر
ا ﭘﻨﺎه
داده
ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﺎ .
ﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ
.«
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ
ﺑﺪون ﺷﻨﯿﺪن
اﯾﻦ ﭘﯿﻐﺎم
ﻣﯽ ﻫﻢ
ﺷﺪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ و ﻧﺰدﯾﮑ
ﯽ
ﯿﺘﯽﮔ ی ﺧﻄﺮ را ﺑﺮا
و ﺧﻮد اﺣﺴﺎس
ﺑﺎ در ﯽوﻟ ،ﮐﻨﻢ
ﹰ ﻃﺒ ﯿﻐﺎم ﭘ ﯾﺎﻓﺖ
ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﻌﺘﺎ
ﺗﺮس ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ر
ﯾﺨﺖ
. ﻻزم ﺑﻮد
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت وﺿﻊ ﺧﻮد را
و ﯿﻢ ﺑﺪاﻧ
ﻣﺮاﻗﺐ ﺑ
ﺎﺷ
آن ﯽوﻟ ﯿﻢ،
ﻪ ﮐﻪ ﺑ ﻫﺎ
دداﯽﻣ ﻣﺎ ﭘﻨﺎه
ﻧﺪ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫ
ﯽ
داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ
در ﯾﺴﺖ
ﹺ
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ
ﺷﻮم ﻣﺎ ﺷﺮﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ؟
ﮔﯿﺘﯽ را از ﺟﺮﯾﺎن
ﺑﺎﺧﺒﺮ
ﻣﯽ . ﮐﺮدم
ﺧﻮاﺳﺖ
ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﮐﻨﺪ و
ﯽﺣﺘ
ﹼ » : ﮔﻔﺖ
ﻣﺴﻠ
ﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا
اﻣﺎ «. ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﯽﻫﻢ
ﻏ ﻣﮕﺮ
ﯿﺮ از اﺣﺴﺎس
ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﮑﺲ
اﻟﻌﻤﻞ
دﯾﮕﺮی را از او اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
. ﭼﻮن
،ﯿﺪ ﺗﺮﺳﯽﻣ
ﯽﺣﺘ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د
از ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ
ی
ﺑﺎ یا ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ
ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻢ ﺧﻮددار
ﮐﺎرش ﯾﻦ. ا ﺮدﮐﯽﻣ ی
ﺗﺎ ﺣﺪ ز
ﯾﺎدی
ﻣﺮا راﺿ
. ﮐﺮدﯽﻣ ﯽ
ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از
ی ﮔﺮﻓﺘﺎر
و اﺳﺎرت
ﯾﺰاﻧﯽ ﻋﺰ
ﻮ ﮐﻪ ﻣﻌﻠ
م ﻧﺒﻮد ﺣﺎل ﺑﺮ
آن
ﮔﺬرد ﯽﻣﭼﻪ ﻫﺎ
و ﭼﻪ ﺳﺎﻋﺎت و روزﻫﺎ
ی
ﭘﺮدرد و رﻧﺞ اﻟ
را ﯽﻤ
ﮔﺬراﻧﻨﺪ ﯽﻣ
اﮐﺜﺮ و ﯿﺘﯽﮔ ،
ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ ﻫﺮ ﭘ
اﻧﮕﺎﺷﺘﻨﺪ. ﯽﻣ ﯿﭻﻫ را ﺑﻪ یآﻣﺪ ﯿﺶ
ﻓﺎرغ از ﺣﻮادث زﻣﺎن و
ﺑﻪ ﮐﻪ ﻣﮑﺎن
اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮاوان ا
ﺳﺎرت و ﺷﻬﺎدت
آن
را در ﭘ ﻫﺎ
، داﺷﺖ ﯽ
ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در
ﺟﻠﺴﺎت
ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی
ﹸ
و ﯾﺎ ﻧ
ﻪ ﻧﻔﺮه
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﺣﻀﻮر
ﯽدر ﭘ ﯾﺎو ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﯽﻣ
ﺧﺪﻣﺎت د
ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ از ﯾﮕﺮ
ﯽﻣ ﺧﺎرج
ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ
اﻋﻀﺎ
ﻟﺠﻨﻪ ی
ﻫﺎ
در ﺗﻤﺎس ﺑﻮدﻧﺪ
.
ﺗﻮاﯽﻧﻤو ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻤﻧ ﯿﺘﯽﮔ
ﻧﺴﺖ در ا
ﯾﻦ
ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ
. ﮐﻨﺪ یﻓﮑﺮ
ا ﮔﺮ ﺻﺤﺒﺘ
،ﺷﺪﯽﻣ ﯽ
ﮐﺎر ﺑﻪ
ﹸ
،ﯿﺪ ﮐﺸﯽﻣ ﯽﻠﻘ ﺑﺪﺧ
ﯾﻘﯽ و دﻗﺎ
از ﺑﺤﺚ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎر ﺗﻤﺎ
م
ﻣﺸﮑﻼﺗ
ﯾﻤﺎن رو ﯿﺶﮐﻪ ﭘ را ﯽ
ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘ
، ﻪ ﺑﻮد
ﻪ ﺑ
ﮔﺬاﺷﺖ ﯽﻣﻣﻦ یﻋﻬﺪه
.
از ﺟﻤﻠﻪ
ﻮن در ﺷﺮا ﭼ» : ﮔﻔﺖﯽﻣ
ﯾﻂ
آﺳﻮدﮔ
ﯽ
و رﺧﺎ و ﺣﺘ
ﯽ
در ﺷﺮوع
۳۱