31 / 256
ﺑﻬﺎﺋﯽ
ﻟﺠﻨﻪ ،
یﻫﺎ
ﻣﺨﺘﻠﻒ
٤
و
ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻮﻧﻬﺎﻻن
ﺑﻮدم.
ﺧﻼﺻﻪ ﻫﻤﻪ
ی
ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻓﺮاﻫﻢ ﺑﻮد ﺗﺎ اﮔﺮ ﺑ
ﻪ
آن ﭼﻨﮓ
اﻓﺘﺎدﯾﻢ ﻫﺎ
،
ﯾﻒ در رد
ﻣﺤﺎرب و ﻣﻔ
ﯽﻓﺪ ﺴ
اﻻرض
ﺑ
ﻪ ﺣﺴﺎب ﺑ
ﯿﺎﯾﯿﻢ
.
ﯾﻦا ﺑﺎ
اﺣﺴﺎس
ﯾﯽدا ﮐﻪ
ﯾﻞ ﺟﺎن ﻣﺎ
ﺑﻮد رﻋﺎ
اﺣﺘ ﯾﺖ
ﯿﺎط
از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ
،
از ﺟﻤﻠﻪ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﺑ
ﻪ
ﺧﺎﻧﻪ
ﯽﻣ ﯽﺳﻌ ،ﺸﻮد ﺑ
ﮐﺮدم ﮐﻤﺘﺮ از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎر
ج
ﺷﻮم و در
ﻣﻮارد ﺧ
، یﻓﻮر ﯿﻠﯽ
ﺑﺎ رﻓﻘﺎ
ﮐﻪ ﮐﻢ و -ﯿﺪﺳﻌ ﺑﺎ ﯾﺎ ﯾﻢ
ﯿﺶﺑ
ﺑﺎ اﻋﻀﺎ
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﺟﺪ
ﯾﺪ
در ﺗﻤﺎس ﺑﻮد
،
ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ
.
ﻇﻬﺮ ز ﺑﻌﺪ ا
ﯾﮑﯽ از
ی روزﻫﺎ
اﺧﺘﻔﺎ
ﯿﺪﺳﻌ ، ﯾﻤﺎن
زﻧﮓ زد
.ﺷﺘﻢ اد را ﺑﺮ ﯽﮔﻮﺷ ؛
ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ
ﯽ
ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ
در ﻣﻮرد » :
ﺗﻘﺎﺿﺎ
ﯽﻫﺎﻧ ی
ﭘﺪر ﺑﺰرگ
ﮐﻪ اﻧﺪﻪﮔﻔﺘ .
آﻧﭽﻪ ﺧﻮدش ﺻﻼح ﻣﯽ
، داﻧﺪ
ﻫﻤﺎن را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ
؛
ﻫﻤﺎن ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل آن
ﻫﺎ ﻫﻢ
ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
یﺑﺮا
ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨ
ﯽ
ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد
ﺑﮕﻮﯾ «ﯽﻫﺎﻧ»را ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﯾﻢ
ﯿﻢ. از ﭘﺪرﺑﺰرگ ﻫﻢ ﻣﻘﺼﻮد
ﻣ
ﹺ ﻌﻬ
ﯽاﻋﻠ ﺪ
ﺑﻮد.
ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﭘﯿﺎم ﻣﺤﺒﺖ
آﻣﯿﺰ و ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﻪ ﻣﺮا آرام و ﺷﺎد
. ﮐﺮد
وﻗﺘﯽ آﻧﭽﻪ
را
ﺷﻨﯿﺪم
ﺑﺮای
ﮔﯿﺘﯽ
ﺑﺎزﮔﻮ
ﮐﺮدم، او
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻫﺮ زﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﯽ
،ﺪﻣآ
ﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﭘ
از اﺷﮏ ﺷﺪ
ﻪ را ﺑ ﯾﺶﻫﺎ دﺳﺖ ،
ﺳﻮی آﺳﻤﺎن ﺑﺮد و آرام آرام ﺷﺮوع
ﺑﻪ
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮد
.
اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﺳﺒﮏ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﮐﻪ ﻤﯽ ﻋﻈﯿ و ﺑﺎر
داﺷﺖ از ﺛﻘﻞ
ﺗﻮاﻧ آن
ﺶ را
از دﺳﺖ
،دادﻣﯽ
ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ
اﺳﺖ
ﻃﻮﻻ ﻣﺪﺗﯽ .
ﻧﯽ ﺑﺎ آراﻣﺸﯽ وﺻﻒ
ﻧﺎﺷﺪﻧﯽ
،
ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ را ﻧﮕﺎه
ﻧﻘﺶ ﺷﺎﯾﺪ . ﮐﺮد ﻣﯽ
ﺧﺎﻃﺮات روزﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﻮد
؛
ﮔﺮﻓﺘﺎری
ﻫﻤﮑﺎران ﻋﺰﯾﺰش
و ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻪ در اﺳﺎرت
آن
ﯽﻫﻤﮕ ﻫﺎ
ﺑﺮ دوش
ﻧﺎﺗﻮاﻧﺶ
اﻓﺘﺎده
ﺑﻮد.
ﯽﻣ ﺣﺎﻻ
ﺗﻮاﻧﺴﺖ آرام
ﺗﺮ و
ﺑﺎ
ﮐﻤ ﯽﯿﺘ ﻣﺴﺌﻮﻟ
ﺘﺮ ﺗﻤﺎم ﻧﺎﻣﻼ
ﯾﻤﺎت
را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ
از ﯾﮑﯽ ، روز آن یﻓﺮدا .
اﻋﻀﺎ
ی
ﻣﺤﻔﻞ ﺟﺪ
ﯾﺪ
ﯾﺪدﺑﻪ ﯿﺪﺳﻌ ﻫﻤﺮاه
ﻧﺶ آﻣﺪﻧﺪ
.
را ﭽﻪ ﻧآ ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﻻزم ﺑﻮد ﺑﺮا
ﯾ
ﺸﺎن ﺑﺎز
ﮔﻔﺖ و
آن
ﻫﺎ
ﯾﺎنﺟﺮ ردرا
ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻗﺮارﻫﺎ و ﻧﮑﺘﻪ
یﺑﺮا ﯾﮏﺗﺎر یﻫﺎ
ﻣﺤﻔﻞ ﺟﺪ
.داد ﻗﺮار ﯾﺪ
ﻋﻀﻮ ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺤﻔﻞ ﮐﻪ از دوﺳﺘﺎن و ﻫﻤﮑﺎران ﻟﺠﻨﻪ
ی
ﹺ
، ﺑﻮد ﯿﺶﭘ یﻫﺎ ﺳﺎل ﺟﻮاﻧﺎن
آرام و ﻣﺼﻤﻢ و
،ﺪانﻨﺧ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ
ﯽوﻗﺘ .
ﺣﺎل او را ﭘﺮ
، ﯿﺪمﺳ
ﻣﺤﮑﻢ ﮔﻔﺖ
!« ﺧﻮﺑﻢ » :
ﺣﺎﻻ ﻧﻮﺑﺖ او و
ﻫﺸﺖ
ﯾﮕﺮ د ﯾﺰﻋﺰ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺎت آن ﻋﺰ
اﯾﺰ
ن از ﺟﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮا
ی
ﻧﻮﺑﺖ دوم ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺳﺘﻤﮕﺮان ﺗﺎر
ﯾﺦ
در آﻣﺪه
، ﻮدﻧﺪ ﺑ
اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ
.
ﺗﺼﻮر
ﯽﻣ
ﮐﺮدم ﻧﻘﺶ ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ
و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﮑﺎران ﺧﻮب و ﺟﺎﻧﺒﺎزش
د
ر ﺑﻨﺪ و
ﯽوﻟ ، ﯿﺴﺖﻧ ﯿﺮ اﺳ
در ﺷﺮا
ﯽﯾﻄ
ﮐﻪ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه
،
ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ و ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ
. ﺑﻮد
اﯾﻦ ﮐﻪ ﺿﻤﻦ
ﺑﯿﻤﺎر
و ﺑﻮد ﯽﺒ ﻋﺼ ؛ ﺑﻮد ﻫﻢ
ﺗﺮس و
واﻫﻤﻪ و اﺿﻄﺮاب ﺷﺪﯾﺪ دا
در و ﺖﺷ
ﻏﻢ ﯾﺎران
ﻣﯽ
. ﺳﻮﺧﺖ
وﺿﻊ
ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺧﻮد را
ﻣﯽ
و ، داﻧﺴﺖ
اﺿﻄﺮاب و دل
ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﻣﺎدر و ﺳﺎ
اﻃﺮاﻓ ﯾﺮ
ﯿﺎﻧﺶ
را اﺣﺴﺎس
. ﮐﺮدﯽﻣ
ﻣﻌﺬﻟﮏ دﻟﺶ
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ
و ﯿﺮو ﻫﻨﻮز ﻧ
ﻣﻨﺸﺎء اﺛﺮ
اﮔﺮ و ، ﺑﺎﺷﺪ ی
ﮐﺎری از دﺳﺘﺶ ﺑﺮ
ﺑﯿﺎﯾﺪ، ﺑﻪ او رﺟﻮع
٤
ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﯿﺌﺖ
ﺑﻬﺎﺋﯽ ﻣﺤﻠﯽ و ﻣﻠﯽ ﺷﻮراﻫﺎی
ﺑﺮای
رﺳﯿﺪﮔﯽ
اﻣﻮر ﺑﻪ
داﺧﻠﯽ
ﺟﺎﻣﻌﻪ
ی ﺑﻬﺎﺋﯽ
ﻣﻨﺼﻮب
. ﺷﻮﻧﺪ ﻣﯽ
۳۰