52 / 256
ﻫﺮ دو ﻣﺮﺗﺐ ﻧﺎﻣﻪ
.ﯿﺪ رﺳﯽﻣ
اﺑﺘﺪا ﻫﺮ ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ
ﯾﮑﺒﺎر
و ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﭘﺎﻧﺰده روز
ﯾﮏ
رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺎ ﺑ
ﯿﺴﺖ
آنﺑﺎ ﻪﯿﻘدﻗ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ﻫﺎ
ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﺻﺤﺒﺖ
آن ﺣﺎدﺛﻪ ﭘ
ﯿﺶ
آﻣﺪ و ﺑﺎر د
ﯾﮕﺮ
ﻧﺎﭼﺎر ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺮک
یﺧﺎﻧﻪ و ﯾﻢ ﮐﺮد
ﯿﻦ اوﻟ ﺑﺎ ، ﻧﺒﻮد ﯽاﻣﻨ یﺟﺎ ﯾﮕﺮ ﻫﻢ د ﯿﺘﯽﮔ ﻣﺎدر
ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺑﭽﻪ
آن از ﻫﺎ
ﻫﺎ
ﺧﻮاﺳﺘﻢ
ﻧﺎﻣﻪ
ﯾﺸﺎن ﻫﺎ
را ﺑﻪ ﺻﻨﺪوق ﭘﺴﺘ
ﯾﮑﯽ ﯽ
از دوﺳﺘﺎن ﻧﺰد
ﯾﮑﻢ
ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ
.
ﯽﻣ ﻣﺴﻌﻮد
داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﺎه
ﮔﺎه ﺑﺎ ﺑﭽﻪ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ﻫﺎ
.ﮐﻨﻢﯽﻣ ﺻﺤﺒﺖ
ﯿﺰ ﺧﻮد او ﻧ
دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮش در آﻣ
ﯾﮑﺎ ﺮ
ﺑﻮدﻧﺪ و اﮐﺜﺮ
آنﺑﺎ
.زدﯽﻣ ﺣﺮف ﻫﺎ
اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه
آن
ﻪ ﺑﻫﺎ
دﻓﺘﺮ ﮐﺎر و
ﮐﻪ ی
در آن
ﺗﻠﻔﻦ ﻧﺼﺐ
ﺑﭽﻪ ﺎو ﺑ ﯾﻢوﺑﺮ ﻮدﺑ
ﻫﺎ
. ﯿﻢﮐﻨ ﺻﺤﺒﺖ
ﯾﻦای ﻫﻤﻪ ﺮ ﺧ وﻟﯽ آ
ﮐﺎرﻫﺎ ﺧﺮج داﺷﺖ
ﻣﯽ و او ،
ﺧﻮاﺳﺖ
ﺣﺘﯽ در
اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﻢ ﻣﻬﻤﺎﻧﺪار ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ
. ﯾﮏ ﺑﺎر
ﺑﺎ ﺑﭽﻪ
آن داﯾﯽ و ﻫﺎ
ﻫﺎ
،ﯾﻢ ﺣﺮف زد
ﺑﺪون آن
در ﯿﻢﯾ ﮐﻪ ﺑﮕﻮ
ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘ
.ﯿﻢ
ﯾﻤﺎن ﺻﺪا ﯿﻢ ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ ﻓﻘﻂ
را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻫﻨﻮز زﻧﺪ
.ﻢﯾاه
آن یﺑﺮا
ﻫﺎ
ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺮﺗﺐ ﻧﺎﻣ
ﻧﻮﺷﺘﻢ وﻟ ﯽﻣﻪ
ﯽ
آدرس ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه
و
ﻧﺎم ﻧﻮ
ی ﯾﺴﻨﺪه
ﻧﺎﻣﻪ را
ﺑﻪ ﺟﻌﻞ
یﯿﺰﭼ
ﻢ ﻧﻮﺷﺘ ﯽﻣ
و ﻧﺎم ﮔ
ﯿﺮﻧﺪه
ﻧﺎم ﺑﭽﻪ
ﻫﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻ
. ﻧﺒﻮد ﻫﺎ
ﻓﻘﻂ آدرس ﮔ
ﯾﺪ را ﺑﺎ ﯿﺮﻧﺪه
درﺳﺖ
ﻧﻮﺷﺘﻢ. ﯽﻣ
ﻣﻌﺬﻟﮏ
ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم
ﺳﭙﺮدن ﻫﺮ ﻧﺎﻣﻪ در ﺻﻨﺪوق دﻋﺎ
ﻣﯽ
ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺪا ﺳﺒﺐ ﺳﺎز ﺷﻮد و ﻧﺎﻣﻪ
ﺑﻪ دﺳﺖ
ﻋﺰﯾﺰاﻧﻢ ﺑﺮﺳﺪ
.
ﺷﺎﯾﺪ دﻋﺎ ﺑﺎﻋﺚ
ﻣﯽ
ﺷﺪ ﮐﻪ از ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻪ
ﯾﮑﯽ و رﺳﯿﺪ ﯽﻣ دو ﺗﺎ
ﻫﻢ ﻻﺑﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎد
ﯽﻧ
ﯿﺺ ﺗﺸﺨ
!ﺷﺪﯽﻧﻤ داده
ﺑﺮای درﯾﺎﻓﺖ ﻧﺎﻣﻪ
ﺑﭽﻪ ی
،ﻫﺎ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ
ﻣﯽ ﺗﻬﺮان ﺧﻮد
آﻣﺪم ﺗﺎ
از دوﺳﺘﻢ ﻧﺎﻣﻪ
آن ﻫﺎی
ﻫﺎ
را ﺑﮕﯿﺮم
دﻟﻢ .
یا در ﻫﻮ
دﯾﺪار ﺧﻮاﻫﺮ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر
و ﻓﺎﻣﯿﻠﻢ ﺑﻮد
ﺑﻌﺪ ؛
از ﭘﺎﻧﺰده ر
وز
ﻣﺴﻌﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﺳﺖ دﻟﻢ
ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻫﻤﺮاﻫﻢ ﺷﺪ و
ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ
ﺑﺎ
ﺧﻮاﻫﺮم دﯾﺪن
ﯾﺰاﻧﻢ ﺰل ﻋ ﺎﺣ ﮐﻨﻢ و
را ﺑﭙﺮﺳﻢ
ﺑﻪ د .
ﯾﺪار
دوﺳﺘﺎن رﻓﺘﻢ
و در ﺣﺎﻟﺖ اﺿﻄﺮاب
،
دو ﺳﻪ
آنﺑﺎ ﯽﺳﺎﻋﺘ
. ﺑﻮدم ﻫﺎ
دو ﻧﺎﻣﻪ از ﺑﭽﻪ
ﻫﺎ
رﺳﯿﺪه ﺑﻮد
ﮐﻪ
ﮔﺮﻓﺘﻢ
و ﻫﻤﺮاه
ﻣﺴﻌﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ.
ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ را در
ﺑﻪ
اﺻﻄﻼح
ﺧﺎﻧﻪ
ی ﺧﻮدﻣﺎن
؛ ﮐﺮدﯾﻢ ﻣﯽ ﺻﺮف
ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻌﯽ داﺷﺘﯿﻢ از ﮔﺎزی ﮐﻪ ﻣﺠﺪد
ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد
،
ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺗﻬﯿﻪ
یﭼﺎ ی
اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨ
ﻫﺎ ﺻﺒﺢ ﯿﺘﯽﮔ. ﯿﻢ
زودﺗﺮ ﺑ
یﺎﭼ و ﺷﺪﯽﻣ ﯿﺪار
ﺣﺎﺿﺮ
، ﮐﺮدﯽﻣ
ا و ﻫﻤﺮ
ه ﺗﮑﻪ ﻧﺎﻧ
، ﯿﮑﯽﮐ ﯾﺎ ﯽ
ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ
ﮔﺬاﺷﺖ ﯽﻣ
ﯾﮏ.
ﻓﻨﺠﺎن ﭼﺎ
ﯾﮏو ی
ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎن
ﻧﺎ ﺷﺪ ﺗﺎ ﯽﻣ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ
ﻫﺎر ﺑﺮﺳﺪ
ﯽ . وﻗﺘ
ﻧﺎﻫﺎر ﺻﺮف
،ﺷﺪﯽﻣ
ﺑﺎز ﺑﻪ
ﻣﯽ ﺧﺎﻧﻪ
آﻣﺪﯾﻢ و از ﺳﺎﻋﺖ دو
ﺎ ﯾ ﻧﯿﻢ و
ﺳﻪ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ
دو ﯽﯾﮑ . رﻓﺘﯿﻢ ﻣﯽ
ﻣﯽ ﺳﺎﻋﺖ
ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﻢ و ﺑﻌﺪ رادﯾﻮ
ی
ﺧﻮدﻣﺎن را ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﺮاه
داﺷﺘﯿﻢ و رﻓﯿﻖ ﺗﻤﺎم راه و ﺳﺎﻋﺎت روزﻫﺎ و ﺷﺐ
ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻮد
،
. ﮐﺮدﯾﻢ ﻣﯽ روﺷﻦ
ا ﺻﺪای ﻋﺮ
ق و ﺻﺪای
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ
ﻫﺎی
ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن رژﯾﻢ را
ﮐﻪ از ﺧﺎرج ﭘﺨﺶ
ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﯽ
ﺑ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ و
ﺎ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺒﺮی و اﺛﺮی ﺑﻪ
ﮔﻮش ﺑﺮﺳﺪ
و
ﺳﺎﻋﺎت ﻃﻮﻻﻧﯽ اﯾﻦ روز
و ﺷﺐ ﻫﺎ
ﻫﺎی ﭘﺮ از ﺗﻠﺨﯽ و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن آورد،
رادﯾﻮ
ﯿﻞﯾ اﺳﺮا
و ﺻﺪای ﺑﯽ
ﺑﯽ
ﺳﯽ و آﻣﺮﯾﮑﺎ را
ﺗﺮﮏﭼﮐﻮ . دادﯾﻢ ﻣﯽ ﮔﻮش
ﯾﻦ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﮐﻪ روزﻧﻪ
ی
اﻣﯿﺪی ﺑﻪ
، آﻣﺪ ﻣﯽ ﺣﺴﺎب
ﺑﺮای دﻗﺎﯾﻖ و ﺳﺎﻋﺘﯽ
ﺑﺎﻋﺚ دﻟﺨﻮﺷ
ﯿﺘﯽﮔ .ﺷﺪﯽﻣ ﯽ
از ﺷﻨ
ﯾﻮی راد ی ن ﺻﺪا ﺪﯿ
اﺳﻼ ی ﺟﻤﻬﻮر
ﯽﻣ
ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺻﺪا
ی
وﻃﻨﻤﺎن
، ﺑﻮد ﺷﺪه
ﻧﻔﺮت داﺷﺖ و رﻧﺞ
ﺮ ﻣﻦ ﮔا ﺑﺮد. ﯽﻣ
ﻣﯽ
ﻢ ﺧﻮاﺳﺘ
٥۱