6 / 256
؛ ﺗﻠﻔﻦ
دو ﺳﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ
ی
دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﮐﻪ
یﺑﺮا ﯿﺮ ﻣﺎدر ﭘ
ﺻﺤﺖ و ﺳﻼﻣﺖ در ﺟ
ﻢﯿﺒ
ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد
و
ﺧﻼﺻﻪ ﻫﺮ ﭼ
ﯿﺰی
ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد
ﻣﺪرک ﺟﺮﻣ
ﯽ
ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑ
ﯿﺎﯾﺪ
و دردﺳﺮ
ی
ﺑﺮای ﮐﺴﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ.
درﺳﺖ ﺑ
ﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم ﭼﻪ در ﺟ
ﯿﺐ داﺷﺘﻢ
ﯽوﻟ ،
ﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑ
دﺳﺘﻢ
آﻣﺪ ﭘﺎره ﮐﺮ
دم و
ﺑﻪ ﺧ
ﯿﺎﺑﺎن
رﻓﺘﻢ.
ﮔﻤﺎن
ﯽﻣ
ﮐﺮدم ﭼﺸﻢ
ﯾﯽﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﯾﺎ
ﻣﺮاﻗﺐ ﺣﺮﮐﺎﺗﻢ
ﻫﺴﺘﻨﺪ و
و ﻣﺮا ﺗﻌﻘﯿﺐ
. ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ
ﺑﺮای آن
ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮﻧﺴﺮد
ﺎ ﻧﺸ
ن دﻫﻢ و ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه
ﯿﺎﻟﯽﺧ ی
را اﻏﻔﺎل ﮐﻨﻢ
،
ﮔﺎﻫﮕﺎﻫ
ﯽ
ﻣﻘﺎﺑﻞ
اﺷﯿ
ﺎی
ﻫﺎ وشﺮﻓ دﺳﺖ
ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر
ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺪهﭼ ﯿﺎﺑﺎنﺧ
ﻣﯽ ،
اﯾﺴﺘﺎدم و از ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻫﻢ
ﭼﻫﺮ . ﮐﺮدم ﻣﯽ ﯽﺳﺆاﻟ
ﻨﺪ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺎت ﻫﻤﺮاه ﺗﺸﻮﯾ
ﺶ
و اﺿﻄﺮاب ﺑﻮد
ﯽوﻟ ،
ﻓﺮﺻﺖ
ﯽﻣ
داد آرام آرام ﺑﺮاﻋﺼﺎﺑﻢ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮم و ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮا
ی
آﻧﭽﻪ ﺑﺎ
ﯾﺪ
اﻧﺠﺎم
دﻫﻢ ﺗﺼﻤ
. ﯿﺮم ﺑﮕ ﯿﻢ
ﯿﺮﻏ
از ﻣﻦ، ﺑﺎ
ﯾﮑﯽ ﯾﺴﺖ
از ﻧﺰد
ﯾﮑﺎن
از ﺣﺎدﺛﻪ ﺧﺒﺮ
و ،ﺷﺪﯽﻣ دار
او ﻋﻤﻮ
ی
زﻧﻢ ﺑﻮد
.
ﯽ ﺳﺎﻋﺎﺗ
ﻗﺒﻞ و
ﺑﺪون آن
ﮐﻪ از آﻧﭽﻪ ﭘ
آﻣﺪه ﯿﺶ
،
ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷﻢ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ،
ﺑﺎ او ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ
ﯽ
ﮐﺮده ﺑﻮدم
؛
او ﺑﺰرگ ﺧﺎﻧﻮاده
ی
ﻫﻤﺴﺮم ﺑﻮد
.
روزﻫﺎ
ﻣﻌﻤﻮﻻ
ﹺ
ی
ﺑﺪ ﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﭘﺎﺳﺪار و ﯾﺎ ﭘﺎﺳ
ﺪ
اراﻧﯽ ﺑﻪ
در ، رﻓﺘﻨﺪ ﻣﯽ ایﺧﺎﻧﻪ
ﮔ
ﻔﺘﺎر ﺗﻠﻔﻨ
آن ﯽ
ﻫﺎ
را ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه
ﻧﺎﻣﯽﻣ
ﯽﻣ ﻗﺮار ﯾﻦ ﺑﺎ ا ؛ ﯿﺪﯾﻢ
ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﻃﺮ
ﯾﻖ
ﺗﻠﻔﻦ ﻣﺎوﻗﻊ را ﺑﻪ
ﻋﻤﻮ ﺑﮕﻮ
ﯾﻢ
ﯿﻢ ﭼﻮن ﺑ
آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻦ ا ﮐﺜﺮ اﺣﺒ
ﯾﺮزﺎ
ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺎﺷﺪ
.
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻫﻤ
ﯿﺸﻪ
ﯿﺐ در ﺟ ﯾﺎﻟﯽ ﭼﻨﺪ دور
آﻣﺎده داﺷﺘﻢ و ﺗﻌﺪادش ﻫﻢ
آن ﻗﺪر
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑ
ﻪ
ﻫﻨﮕﺎم
ی ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﻣﺪرک ﺟﺮم ﺑ
ﻪ
. ﯾﺪ ﺣﺴﺎب آ
ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اﻓﺮادی
را
ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ
و
اﮔﺮ ﺗﻌﺪاد دور
ﯿﺒﺸﺎن ﺟ ﯾﺎﻟﯽ
از
ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل و ﻣﺘﻌﺎرف ﺑ
آن ، ﺑﻮد ﯿﺸﺘﺮ
ﻫﺎ
را ﻣﺠﺮم
داﻧﺴﺘﻨﺪ و ﯽﻣ
ﻣﺘﻬﻢ
ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﯽ ﺷﺎن ﻣ
ﻇﻣﻮ
ﻒ ﺑﻮده در
روز از ﻃﺮ
ﯾﻖ
ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮ
ﯽﻣ
ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺟﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﮐ
و ﻨﺪﻨ
ﺑﺎ ﻣﻈﻨﻮن ﺧ
ﯿﺎﻟﯽ
ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار
. ﯾﻨﺪ ﻧﻤﺎ
مﯿﺮ در ﻣﺴ
ﭘﺸﺖ در
ﯿﻮﺳﮏﮐ ﯿﻦ اوﻟ
ﺗﻠﻔﻦ ا
ﯾﺴﺘﺎدم
.
دﺧﺘﺮک روﺳﺮ
یﺳﺮ ﻪ ﺑ ی
ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺮف زدن ﺑﻮد
و ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎ
ﯾﺶﻫﺎ ﺣﺮف ﺷﺪم ﺗﺎ ﯽﻣﭘﺎ ﻪ ﺑ
ﺗﻤﺎم
ﺑﺸﻮد
را ﯽ و ﮔﻮﺷ
ﺑﮕﺬارد
ﯽوﻟ ،
او ﮔﺎﻫ
ﯾﺮز ﯽ
ﯽﻤﭼﺸ
ﻣﺮا ﻧﮕﺎه
ﮐﺮد و ﺑ ﯽﻣ
اﻋﺘﻨﺎ ﻫﻤ ﯽ
ﭽﻨﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮ
ی
ﺧﻮد ﯽ ﻃﻮﻻﻧ
را اداﻣﻪ
ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ .دادﯽﻣ
ﻢ از او
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ زودﺗﺮ ﮐﺎرم را ﺑﮑﻨﻢ و ﭘ
ﯿﺎم
را ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و ﺑﻌﺪ او دوﺑﺎره ﻣﺸﻐﻮل
ﯽوﻟ .ﺷﻮد
ا ﮔﺮ ا
ﯾﻦ
ﻻﺑﺪ ، ﮐﺮدم ﯽﻣ ﮐﺎر را
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻮک
ﯽﻣ
ﺷﺪ و از ﮐﺠﺎ
ﻣﻌﻠﻮم ﮐﻪ
آن ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه
ی
ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺎ
اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ
ﻣﻦ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻈﻨﻮن
در ﯾﺪﺷﺎ ؟ﺷﺪﯽﻧﻤ
ﻧﮕﺎﻫﻢ
ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫ
و ﺶ
اﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺑﻮد
ﮐﻪ دﺧﺘﺮ
ﯿﺪ ﻓﻬﻤ ک
و ﺑﻪ ﺣﺮف
ﯾﺶﻫﺎ
ﺧﺎﺗﻤﻪ داد و ﻣﻬﺮﺑﺎن
و ﺧﻨﺪان از ﻣﻦ ﻋﺬر ﺧﻮاﺳﺖ
ﻗﺪر آن .
ﯾﺶ ﺗﺸﻮ
داﺷﺘﻢ ﮐﻪ
ﺗﺮﺳﯽﻣ
ی ﻧﻤﺮه ﯿﺪم
اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﯽﻟ ، و
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ
ی
ﺗﺸﻮﯾﺶ و ﻧﮕﺮاﻧﯽ وﻗﺘﯽ ﺑ
ﻪ
دﻧﺒﺎل ﭼﻨﺪ زﻧﮓ ﮔﻮﺷﯽ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ
،
ﺻﺪای ﻋﻤﻮ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ
:
-
، اﻟﻮ
، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن
ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ
. ﺳﻼم ؛
-
؟ﺷﻤﺎ
-
، ﻣﻦ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن
ﻓﺮﻫﻨﮓ
.
-
ﻪ
! ﯾﺎاﻟ
؟یﭼﻄﻮر
٥