Goriz Nakhasteh

8 / 256

ﻧﺎم ﺻﺎﺣﺐ
ﺧﺎﻧﻪ
را ﺑﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ :
- ﻣﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ . ﻫﺴﺘﻢ
در را ﺑ ﻪ روﯾﻢ ﺑﺎز ﮐﺮد ، و ﺑﺮای آن ﮐﻪ
یرو
ﺧﻮش ﻧﺸﺎن داده ﺑﺎﺷﺪ ، دﺳﺖ ﺑﯾﻢﺳﻮ ﻪ دراز ﮐﺮد و رو را ﯾﻢ
اﺗﺎق و ﯿﺪ ﺑﻮﺳ ﺧﻮاب دﺧﺘﺮش را ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ :
- ﯿﺘﯽﮔ آﻧﺠﺎﺳﺖ .
ﯿﺘﯽﮔ آﻧﺠﺎ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﻧﮕﺮان در ﮐﻨﺎر دﺧﺘﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ورود ﻣﻦ
ﻫﺎﯾﺶ ﭼﺸﻢ یﻫﻤﻪ
ﺳﺆال
ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑ ﺪاﻧﺪ ﭼﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎدر ﺑﯿﭽﺎره اش ﭼﻪ آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧ ﺪﮔﯽ ﻣﺎ
و ﺳﺎ ﮐﻨﯿﻦ آن ﭼﻪ ﮐﺮده . اﻧﺪ
ﯽﻧﻤ آن از ﯿﺶ ﻣﻦ ﺑ ﯽوﻟ داﻧﺴﺘﻢ و ﺗﺎ ا
ﯾﻦ
ﺣﺪ ﻫﻢ او از ﻃﺮ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯾﻖ
 ،م ﺑﻮد زده ﮐﻪ ﻗﺒﻼ اﻃﻼع داﺷﺖ .
ﻣﻌﺬﻟﮏ، آﻧﭽﻪ و ﺑﻮدم ﯿﺪه ﺷﻨ را اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . ﮐﺮدم ﯾﻒﺗﻌﺮ ﯾﺶﺑﺮا ، ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش
ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﺳﺮاﭘﺎ ﮔﻮش ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، و ﮐﻠﻤﺎت را از دﻫﺎﻧﻢو در رﺑﻮدﻧﺪ ﯽﻣ ذﻫﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﭘﺮﺳﺶ
-
ﻣﯽﯽ ﻫﺎﯾ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻫﯿﭻ ﺟﻮ اﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .
زﻧﮓ در ﺑﺎز ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ؛ در اﻧ ﺘﻈﺎر ﮐﺴﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﯾﮕﺮ د ﯽ و ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن ﺧﻮد را
ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ
- ؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ
یﺻﺪا
آﺷﻨﺎ ﺑﻮد
ﯽ و ﮐﺴ ﯿﺘﯽﮔ یﺧﺎﻟﻪ یﺻﺪا ؛
ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﻨﺰل ﻣﺎدر ﮔ
ﯿﺘﯽ
آﻣﺪه اﺳﺖ ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ
. ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽ ﻫﻢ زﻧﺪﮔ در ﺑﺎز ﺷﺪ و او ﮐﻪ زﻧ ،ﺳﺎﻟﻪ دو و ﺼﺖﺷ ﺑﻮد ﯽ ﹰ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻧﺴﺒﺘﺎ و اﻧﺪﮐﯽ ﻓﺮﺑﻪ
، ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﻮدی ﻣﯽ رﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻧﻔﺲ ،زد ﻣﯽ ﺳﺮﺧﯽ ﻧﻔﺲ ﻪ زﻧﺎن ﺑ اﺗﺎق وارد ﺷﺪ
و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ اﻓﺘﺎد ، ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐ
ﯿﺪ
یا و ﺑﺴﺘﻪ
را ﮐﻪ در دﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺑﻪ زﻣ
ﯿﻦ
ﮔﺬاﺷﺖ و در ﻣ ﯾﻪ ﻫﻖ ﮔﺮ ﻫﻖ ﯿﺎن و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﮔﻔﺖ :
-
یوا
ا ﮔﺮ ﺑﺪاﻧ
ﯿﺪ
! ﭼﻪ ﺷﺪ و ﺧﺪا ﭼﻘﺪر رﺣﻢ ﮐﺮد !
ﻣﻌﻤﻮل ﻧﺤﻮهﯾﻒﺗﻌﺮ ی ﮐﺮدن او ﭼﻨ
ﯿﻦ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕ ﻣﯽ ﯿﻪ ﺣﺎﺷ ﯾﺎدز ،ﺪﯾﻮ
رﻓﺖ؛
و ﻣﺎ در
اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻮدﯾﻢ . ﻗﺒﻞ از آن را ﭽﻪ ﻧ ﮐﻪ او آ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺣﺑﺎ ،ﮐﻨﺪ ﯾﻒﺗﻌﺮ ، ﺑﻮد ﺎﻟﺖ اﻟﺘﻤﺎس
آﻣ ﭘﺑﻪ ﯿﺨﺘﻪ ﺮﺧﺎش ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ :
- ، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن ﯽﻣ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ زودﺗﺮ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕﻮ .
او ﮔﻔﺖ و :
- ﺧﺪا رﺣﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ زودﺗﺮ از ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘ .ﯿﺪ ده ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ را زدﻧﺪ از .
ی ﭘﻨﺠﺮه
آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ، ﮐﻮﭼﻪ و دمدر را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﻟﻢ ر . ﯾﺨﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻮان ر
ﯾﺸﻮ
ﺑﺎ ﻟﺒﺎس
-
ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﯽﻫﺎ ﻟﺒﺎس ﭘﺎﺳﺪار ، ﺑﻮد ﯿﻪﺷﺒ ﻫﺎ ﻣﻘﺎﺑﻞ در ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ آن از ﯾﮑﯽ . اﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ
یا
ﻫﻤﺮاه
داﺷﺖ.
از آن ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ :
۷