Goriz Nakhasteh

7 / 256

- ﺑﺪ. ﯿﻠﯽﺧ
- ؟ﭼﺮا
- ﻪ ﺑ ، ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ،ﺣﺎل ، ﻫﺮ ﺣﺎل
یﺑﺮا ﯾﻢ ﻢ ﺑﮕﻮ ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ. ﺣﺎﻟﺴﺖ
ﻣﺎدر ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﭼﻨﺪ ﻣﻬﻤﺎن
ﻮ ﻧﺎﺧ اﻧﺪه آﻣﺪه .
- آﻣﺪه ﯽﮐ ؟
- ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ، . ﻋﻤﻮ ﺟﺎن
-
ﯽﮐ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه ؟اﻧﺪ
! ﺑﺎﺑﺎ یا در ﺑﺎغ ﻧﺒﻮد و اﺷﺎرات ﻣﻦ ﻣﻋﻤﻮ ﺟﺎن اﺻﻼ . ﺮﻓﺖﮔﯽﻧﻤ ﻄﺮب را ﻀ ﻣﻌﺬﻟﮏ ﯿﺑ ، ﻢ داﺷﺘﻢ
ﮐﻪ درﺳﺖ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ و ﮔﻔﺘﻢ :
- ﻋﻤﻮ ﺟﺎن، از ﻣﻬﻤﺎن
یﻫﺎ
ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﮐﻪ آدم ﻣﻨﺘﻈﺮﺷﺎن ﻧ ﯾﻦو ا ، ﯿﺴﺖ روزﻫﺎ ﭘ ﯿﺪاﯾﺸ.ﺷﻮدﯽﻣن ﺎ
- ، ﺧﻮب ﺑﮕﻮ اﺳﻤﺸﺎن ﭼ از ؛ ﯿﺴﺖ آﻣﺪه ﺷﻬﺮک ؟اﻧﺪ
ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﯽﻧﻤ ! ﺷﻮد ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﺑﺎ رﻣﺰ و را ز . ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ﻧﺎﭼﺎر ﺑ ﺳﻪ ﺗﺎ » : ﮔﻔﺘﻢ ﯾﺖﻓﻮر ﻪ
ﭘﺎﺳﺪار
یﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ
ﻣﺎدر رﻓﺘﻪ ﻧا ﺪ و دﻧﺒﺎل ﮔ ﺑﻮدﻧﺪ ﯿﺘﯽ ، و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﺎﻧﻪ
ی
ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺮوﻧﺪ ﺷﻤﺎ ؛
ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺎﺷ
ﯿﺪ
و در ﺟﺮ
«. ﯾﺎن
- ! ﺑﺎﺑﺎ یا .. ...ﻫﺎن ،ﻫﺎن
- ﯿﺪم ﺷﻨ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د آﻧﺠﺎ ﻧ ﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﺮده ﭼﻪ ﯽوﻟ ، اﻧﺪ و ﭼﻪ ﺷﺪه ، درﺳﺖ .ﻢﻧداﯽﻧﻤ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ
ﺧﯽﻧﻤ ﻮاﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﮕﯿﺮم از ﺧ ؛ ﯿﺎﺑﺎن ﺣﺮف . زﻧﻢ ﻣﯽ ﻗﺮﺑﺎن ﺷﻤﺎ .
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاب
ﯾﺎ
ﭘﺮﺳﺶ د
ﯾﮕﺮ
ﻋﻤﻮ ﻧﺸﺪم و ﮔﻮﺷ
ﯽ
را ﮔﺬاﺷﺘﻢ .
ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﯽﺷﻠﻮﻏ ﺑﻮد و ﺳﯿﺖﺟﻤﻌ ﯿﻞ و ﺳﺮ و ﺻﺪا دﺳﺖ ی ﻓﺮوش ﻫﺎ و آﻫﻨﮓ ﻧﻮارﻫﺎ
ی
و ﯽ ﻣﺬﻫﺒ
اﻧﻘﻼﺑ
ﯽ
ﮐﻨﺎر ﺧ . ﯿﺎﺑﺎن اﻃﺮاﻓﻢ را ﺑﺎ اﺣﺘ
ﯿﺎط
ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم
ﯽﮐﺴ ؛
ﮐﻪ ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ در اﻃﺮاف ﻧﺪﮐﻼه ؛ ﯾﺪم
ﯽﮐﭙ
ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺘﻢ . در ﻟﺤﻈﻪ ای آن را از ﺳﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ﺗﺎ اﮔﺮ ﮐﺴ ﯽﻣ ﯿﺒﻢ ﺗﻌﻘ ﯽ ﮐﻨﺪ و ﻧﺸﺎﻧ
ﯽ
را ﮐﻼﻫﻢ ﻗﺮار
، داده اﻏﻔﺎل ﺷﻮد. ﻫﻮا ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺳﺮﻣﺎ را در ﺳﺮ م اﺣﺴﺎس از ا . ﮐﺮدم ﯽﻣ ﻪ ﺑ ﯿﺎﺑﺎنﺧ یﺳﻮ ﯾﻦ ﻃﺮف
. رﻓﺘﻢ ﯾﮕﺮ د ﹰ ا ﮔﺮ ﮐﺴﯽ در ﺗﻌﻘﯿﺐ ﺑﻮدهواﻗﻌﺎ ، در ﻣﯿﺎ آﻣﺪ ﺟﻤ و ن رﻓﺖ ﻌﯿﺖ و ﺣﺮﮐﺖ اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺎ و
اﺗﻮﻣﻮﺑﯿﻞ ﺎﭘﯿ ،ﻫﺎ ده و ﺳﻮار ﺷﺪن ﻣﺮدم در ﻣ
ﯿﺪان
اﻧﻘﻼب ﻣﺮا ﮔﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد
. ﺑﺎز
ﮐﻼه را ﺑ ﻪ ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ
از ﺳﺮﻣﺎ ﺳﺮم ﺑ ﻪ درد آﻣﺪه ﺑﻮدآن یﺑﺮا ﯾﺪﺷﺎ . ﮐﻼه را ﺑ ﮐﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺳﺮ ﻪ ﺧﻮد را از ﺧﻄﺮ ﺗﻌﻘ ﮐﻨﻢ رﻫﺎ ﯿﺐ
ﻪ ﺑ . از ، ﻫﺮ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﮐﻪ اﯾﻦ ،ﺷﻮم ﯽﺴ ﺳﻮار ﺗﺎ ﮐ اﺑﺎ ﮐﺮدم . از ﻣﺴ ی ﻣﻘﺪار
ﯿﺮ
را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎﯿﺘﯽﮔ ی
،ﺷﺪﯽﻣ ﯾﮏﻧﺰد ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس رﻓﺘﻢ و ﺑﻌﺪ ﭘ ؛ﺷﺪم ﯿﺎده ﺑﺎ ﺗﺎ ﮐﺴ
یﯿﻪ ﺑﻘ ﯽ
راه را ﻃ
ﯽ
ﮐﺮدم و
ﺑﻪ ﻣﻨﺰل از ﯾﮑﯽ
اﻗﻮام ﮐﻪﯿﺘﯽﮔ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد . ﯿﺪم رﺳ ،
زﻧﮓ
در ﺑﻪ ﺻﺪا در آﻣﺪ ﻄﺮب ﻀﻣ ی«؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ»و ﺻﺎﺣﺐ داد ﮐﻪ ﯽﻣ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن
ﮔﯿﺘﯽ
ﻫﻨﻮز
آﻧﺠﺎﺳﺖ .
٦