10
Vangedachtenwisselen
der indeomgekeerde richtingbegeven’ (Verhoeven, 1992: 35). Samenmet
dewoorden vanBryanMaggee, die ik eerder citeerde, kunnen dezewoor-
denwordenbeschouwdalshetmottovanditboek.
Vervangen we in het bovenstaande citaat het woord ‘didactiek’ door
‘methodiek’, dan krijgenwe een prachtige omschrijving van de heersende
trend inhet sociaalwerk. Daarinwordt de cultuur vandevanzelfsprekend-
heid geproduceerd in het regime van protocollen, procedures, resultaat-
afspraken, stappenplannen en methodieken die een doel in zichzelf zijn
gewordenendeaardendekracht vanhet sociaalwerkondermijnen. Heeft
het sociaalwerkeenmorelekwaliteit, dan ligtdezeniet inhet gedachteloos
navolgenvangebaandewegen,maar indeverhouding tot dedubbelzinnig-
heidenonzekerheiddieaanzijnbasis liggen. Juist hetproblematiserenvan
devanzelfsprekendheid legt demorelekwaliteit vanhet sociaalwerkbloot
(Parton&O’Byrne, 2007: 50e.v.; 178e.v.).
Bij het regimevanprotocollenendewetenschappelijke reductievanmaat-
schappelijke problemenworden de laatste jaren steeds vaker vraagtekens
gezet. Onze huidige samenleving wordt meer en meer getypeerd als een
complex geheel van verschillende waardesystemen die elkaar aanvullen,
maar ook tegenspreken en ter discussie stellen. Voor het verantwoorden
van hun handelen kunnen sociaal werkers en andere sociale professio-
nals niet meer als vanzelfsprekend terugvallen op een collectief gedragen
waardesysteem enwetenschappelijke waarheden, aangezien deze zelf ter
discussiestaan.Ditneemtnietwegdatoudeenvertrouwdemens- enmaat-
schappijbeelden nog altijd onze blik richten, maar zij spreken niet langer
vanzelf. Onze complexe samenlevingbrengt ookhaar eigenproblemenmet
zichmee. Niet iedereen is in staat een eigenhouvast te vinden enheeft het
vermogen de ontwikkelingen, die zich razendsnel opvolgen, bij te houden.
Deproblemenwaarwevoor staan latenzichniet herleiden tot éénoorzaak
en de oplossingen zijn niet te organiseren volgens een algemeen geldende
wet. In
Maatschappelijkwerk ineen sociaal gevoelige tijd
betoogthoogleraar
maatschappelijkwerkHansvanEwijkdatwe indeze complexewereldniet
een strijdmoeten voeren om de juiste richtingmaar daarentegenmoeten
‘samenwerken ineenwereldmetmeerderewaarhedenenmeeronzekerhe-
den’ (VanEwijk, 2010: 12). De kracht en essentie vanhet sociaal werk lig-
genvolgenshemniet inhet bestrijdenvanachterstandenenverhelpenvan
stoornissenmaar in het ondersteunen vanmensen zodat ze greep krijgen
