257 / 698
٢۵۶
۴-
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﻮﺩ ﺟﻠﺴﺎﺕ
ﻣﺬﻫﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺁﻥ ﺻﺮﻓﴼ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻰ
ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ
ﻭ
ﻭﻋﻆ ﻭ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻭ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﺟﻠﺴﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﺨﺘﻞ ﻣﻰ
. ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ
۵-
ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﻗﺮﺍء ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻨﻊ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﻰ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ
ﺣﺘّﻰ
ﻣﺎﻳﺤﺘﺎﺝ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ
.
۶-
ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺭﺑﻮﺩﻥ ﺁﻣﺎﺭ ﻭ
ﺍﺳﺎﻣﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ
ﺳﺮﻗﺖ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ
ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﺎﻯ
ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ
.
ﻫﻤﻴﻦ ﺁﻣﺎﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺎﮐﺴﺎﺯﻯ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﺑﻰ
ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ
ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ
.
۷-
ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺻﻰ ﺑﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﻭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋ
ﻰ ﺍﻣّﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ
ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺁﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﻧﺸﻘﺎﻕ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻨﺪﻯ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ
ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻰ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ
.
۸-
ﺑﺎ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺯ ﺳﻴﺮ ﻭ ﺳﻔﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ
ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻰ
ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻣﻰ
ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ
.
ﺷﺮﺣﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﺗﻌﺮﻳﻒ
ﮐﺮﺩ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻰ ﺑﻮﺩ
»: ﮔﻔﺖ ﻣﻰ.
ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﭘﻴﺮﻡ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﻃﺒﻌﴼ ﺩﻳﺪﻥ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ
ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﺰء ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ
ء ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ
ﺍﻡ ﺑﻮﺩ
.
ﺩﺭ ﺍﺗﻮ
ﺑﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ
ﻣﻰ
ﺑﺮﺩ ﺩﺭ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﭘﺸﺖ ﻣﻦ ﺩﻭ ﺟﻮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻗﻴﻘﮥ ﺍﻭﻝ ﺳﻔﺮ ﺗﺎ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ
ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ
ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّﺳﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ
.
ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ
ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﻣﻰ
ﺭﻓﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻭ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ
ﺩﺭ ﻣﻘﺼﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ
ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﭘﺎﻯ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮐﻼﻧﺘﺮﻯ ﺑﺮﺩ ﻭ
ﻣﻰ
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻨﻤﺎﻳﻢ
«.
۹-
ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﻯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺣﺴﻴﻨﻴﻪ
ﻫﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﺍﺻﻼً
ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺗﺒﺮّ
ﻯ ﻣﻰ
. ﮐﺮﺩﻧﺪ
۱۰-
ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﻠﻔﻦ
ﻫﺎﻯ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱِ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻣﻰ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ