آیین جهانی بهایی

10 / 34

[Alt+R for Date] [Document Title]
ﺻﻔﺤﮫ
10
اﺳﺖ ﻣﺘّﮭﻢ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. ﺳﻮّم آﻧﮑﮫ آﺋﯿﻦ ﺑﺪﯾﻊ را از اﺑﺘﺪاء ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺘﻨﮫ ای ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﻠ ﻤﺪاد ﻧﻤﻮده و ﺑﺘﺪرﯾﺞ آﻧﺮا ﺳﺎﺧﺘﮫ و ﭘﺮداﺧﺘﮫٴ
ﺳﯿﺎﺳﺖ
ھﺎی ﺧﺎرﺟﯽ و اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﻌﺮّﻓﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ.
اﻣّﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ از اﺳﺎرات ﺗﻘﻠﯿﺪ و ﭘﯿﺶ داورﯾﮭﺎ ﻧﺮھﻨﺪ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻄّﺮ ﺣﻘﯿﻘﺖ و آزادی و ﻋﺮﻓﺎن
دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ. ﺑﺮای درک ﺣﻘﯿﻘﺖ آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﻧﺼﺎف و ﺑﺪون ﭘﯿﺶ داوری ﺑﮫ ﻣﻄﺎﻟﻌﮫٴ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ
ﭘﺮداﺧﺖ و ﺑﺎ اﺳﺘﻘﻼل ﻓﮑﺮی و ﺗﺤﺮّی ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﻣﺎھﯿّﺖ و ھﻮﯾّﺖ راﺳﺘﯿﻦ آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮھﻨﮓ ﺻﻠﺢ و وداد ﺟﮭﺎﻧﯽ
را ﻣﻮرد ﭘﮋوھﺶ و ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﻗﺮار داد. در ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺳﺨﺎﻓﺖ ھﻤﮫٴ اﯾﻦ اﺗّﮭﺎﻣﺎت ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﮫ ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺨﺎﻓﺖ
ھﻤﮫٴ اﺗّﮭﺎﻣ ﺎﺗﯽ ﮐﮫ ﺑﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﮔﺬﺷﺘﮫ وارد ﺷﺪه اﺳﺖ آﺷﮑﺎر ﻣﯽ
ﮔﺮدد.
اﻣّﺎ ﺗﺤﻘّﻖ ﻏﺎﯾﺖ ﻧﮭﺎﺋﯽ ﻧﺰول آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﯾﻌﻨﯽ اﯾﺠﺎد ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ و وﺣﺪت ﻧﻮع ﺑﺸﺮ و ازاﻟﮫٴ ﻓﺮھﻨﮓ
ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺳﺘﻢ در ﺳﻄﻮح اﺧﻼق ﻓﺮدی، ﺧﺎﻧﻮاده، رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ،ﻧﮭﺎدھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ و
ﻓﺮھﻨﮕﯽ و ﻧﻈﺎم ر
واﺑﻂ ﺑﯿﻦ
اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﺴﺘﻠﺰم ظﮭﻮر ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ و ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﻮﯾﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺟﺎﻣﻊ و ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ راه
رﺳﯿﺪن ﺑﮫ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﯽ و دوﺳﺘﯽ را اراﺋﮫ ﺑﺪھﺪ. آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ھﻤﮕﯽ ﺑﺸﮑﻠﯽ ﺟﺪﯾﺪ و ﻣﻨﻈّﻢ ﺑﺸﺮح ﺑﯿﺎن ﭼﻨﯿﻦ
ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﻣﻌﻄﻮف اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ وﺣﺪت ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ ﺳﮫ اﺻﻞ ﮐﻠﯽّ اﻧﺪﯾﺸﮫٴ ﺑﮭﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
ﺷﺎﻟﻮدهٴ ﻣﺪﻧﯿّﺖ آﯾﻨﺪهٴ ﺑﺸﺮ را ﭘﯽ ﻣﯽ رﯾﺰد.
ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﮫ اﺻﻞ ﮐﻠّﯽ و ﺑﻨﯿﺎدی ﭘﯿﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل وﺣﺪت و ھﻢ آھﻨﮕﯽ ھﻤﮫٴ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءﷲّ را در طﻮل ٤۰ ﺳﺎل رﺳﺎﻟﺖ اﯾﺸﺎن ﺑﺨﻮﺑﯽ آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﺳﺎزد. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺳﮫ اﺻ ﻞ ﺑﺎ ﺳﮫ ﻣﺮﺣﻠﮫٴ ﻧﺰول
آﯾﺎت از ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ اﻧﻄﺒﺎق ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺘﮫ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﯽ ﺗﻮان ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻈّﻢ و ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ آﺛﺎر ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءﷲّ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﺗﺎ ﺣﺪّی ﻣﺘﻮﺟّﮫ ﮔﺸﺖ. ﺳﮫ اﺻﻞ ﺑﻨﯿﺎدی آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ دارای ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮده و اﺻﻞ
دوّم ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﺻﻞ اوّ ل، و اﺻﻞ ﺳﻮّم ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ دو اﺻﻞ اوّل و دوّم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻮرت ﺗﻤﺎﻣﯽ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ
ﺑﺸﮑﻞ ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ ای واﺣﺪ و ﭘﯿﻮﺳﺘﮫ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﻧﻮﯾﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در ﯾﮑﯽ از آﺛﺎرﺷﺎن ﺧﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﺑﺎﯾﻦ ﺳﮫ
ﻣﺮﺣﻠﮫٴ ﻧﺰول آﯾﺎت اﺷﺎره ﻧﻤﻮده و از ارﺗﻔﺎع ﻗﻠﻢ اﻋﻠﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ﻋﺮﻓﺎ ء و آﻧﮕﺎه ﺑﮫ ﻋﻠﻤﺎء و ﺑﻌﺪ ﺑﮫ ﻣﻠﻮک و ﺳﻼطﯿﻦ
ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﻮدهاﻧﺪ. آﺛﺎر اوّﻟﯿّﮫٴ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﮐﮫ در دوران اوّﻟﯿّﮫٴ ﺗﺒﻌﯿﺪ اﯾﺸﺎن در ﺑﻐﺪاد ﻧﺎزل ﮔﺮدﯾﺪ از زﺑﺎن ﻋﺮﻓﺎن
ﺑﺮای ﺑﯿﺎن ﺣﻘﺎﺋﻖ اﻟﮭﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﯾﻦ آﺛﺎر در ﻓﺎﺻﻠﮫٴ ﺳﺎل ھﺎی ۱۲۳۱ ﺗﺎ ۱۲۳۹ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۱۸٥۲ ﺎ ﺗ
۱۸٦۰ ﻣﯿﻼدی ﻧﺎزل ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﮐﻠﻤﺎت ﻣﮑﻨﻮﻧﮫ، ﭼﮭﺎروادی، ھﻔﺖ وادی، و ﻗﺼﯿﮫٴ ﻋﺰّ ورﻗﺎﺋﯿّﮫ از ﻣﺸﮭﻮرﺗﺮﯾﻦ
ﻧﻤﻮﻧﮫ
ھﺎی آﺛﺎر اﯾﻦ دوران ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺮﺣﻠﮫٴ دوّم آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﮫ ﺣﻞّ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ
ﺣﻘﺎﺋﻖ ادﯾﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﻌﺎﻧﯽ راﺳﺘﯿﻦ ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّﺳ ﮫٴ ﮔﺬﺷﺘﮫ و ﭘﺎﺳﺦ ﺑﮫ اﻋﺘﺮاﺿﺎت ﻋﻠﻤﺎء ﯾﻌﻨﯽ رؤﺳﺎی ﻣﺬھﺒﯽ در
روﯾﮑﺮد اﯾﺸﺎن ﺑﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻣﺮ ﺑﺪﯾﻊ ﻣﻌﻄﻮف ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. از ﻣﮭﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﮫ ھﺎی اﯾﻦ آﺛﺎر ﮐﺘﺎب اﯾﻘﺎن و ﮐﺘﺎب ﺑﺪﯾﻊ اﺳﺖ ﮐﮫ
اوّﻟﯽ در اواﺋﻞ و دوّﻣﯽ در اواﺧﺮ ﻣﺮﺣﻠﮫٴ دوّم ) ۱۲۳۹ ﺗﺎ ۱۲٤٦ ﺷﻤﺴﯽ ﯾﺎ ۱۸٦۰ ﺗﺎ ۱۸٦۷ ﻣﯿﻼدی( ﻧﺎزل ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺳﻮّﻣﯿﻦ ﻣﺮﺣﻠﮫٴ ﻧﺰول آﯾﺎت ﺗﻮﺳّﻂ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ از ﺳﺎل ۱۲٤٦ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۱۸٦۷ ﻣﯿﻼدی آﻏﺎز ﮔﺮدﯾﺪه و ﺗﺎ
ﭘﺎﯾﺎن ﺣﯿﺎت ﻋﻨﺼﺮی اﯾﺸﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺎل ۱۲۷۱ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۱۸۹۲ ﻣﯿﻼدی اداﻣﮫ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺳﺮآﻏﺎز اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﮫ ﻧﺰول
اﻟﻮاح ﻣﻠﻮک و ﺳﻮرهٴ ھﯿﮑﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ از طﺮﯾﻖ آن، ﺣﻀﺮت ﺑ ﮭﺎءﷲّ زﻣﺎﻣﺪاران ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻋﺎﻟﻢ را ﺑﮫ اﯾﺠﺎد ﻣﺪﻧﯿّﺖ ﺑﺪﯾﻊ
دﻋﻮت ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ.
اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﺰول آﯾﺎت از ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ اﻣﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻧﺒﻮد. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ھﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ
ﯾﮑﯽ از ﺳﮫ اﺻﻮل ﭘﯿﻮﺳﺘﮫٴ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﻣﻨﻈّﻢ ارا ﺋﮫ ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ.
اوّﻟﯿﻦ اﺻﻞ ﺑﻨﯿﺎدی آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ روﺣﺎﻧﯽ ﻋﺎﻟﻢ ھﺴﺘﯽ اﺳﺖ. اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ھﺴﺘﯽ را در وراء ظﻮاھﺮ و
اﺑﻌﺎد ﻣﺎدّی آن اﺳﺎﺳﺎً اﻣﺮی روﺣﺎﻧﯽ و اﻟﮭﯽ داﻧﺴﺘﮫ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ در ھﺸﯿﺎری اﻓﺮاد ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ﺗﻮﺟّﮫ ﺑﮫ ﺣﻘﺎﺋﻖ
اﺷﯿﺎء ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮﺟّﮫ ﺑﮫ ﺟﻨﺒﮫٴ روﺣﺎﻧﯽ ھﺴﺘﯽ را ﺑﯿﺪار ﻧﻤﺎﯾﺪ. از ﻧﻘﻄﮫ ﻧﻈﺮ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺷﯿﺎء ﭼﯿﺰی ﺟﺰ
ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ ﺑﺮ آن اﺷﯿﺎء ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎﯾﺪ از ظﻮاھﺮ و ﮐﺜﺮات اﺷﯿﺎء ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﮫ و ﺑﮫ ﺟﻨﺒﮫٴ وﺣﺪت ھﺴﺘﯽ ﯾﻌﻨﯽ
ﺗﺠﻠّﯽ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ ﮐﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ھﻤﮫٴ ھﺴﺘﯽ اﺳﺖ ﺗﻮﺟّﮫ ﻧﻤﻮد. ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻈﺮی ﻋﺼﺎره و ﺣﻘﯿ ﻘﯿﺖ ﻋﺮﻓﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ در
13 ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ: اﺳﻤﻊ اﺳﻤﻊ ھﺬا ﺻﺮﯾﺮ ﻗﻠﻤﻲ ارﺗﻔﻊ اﻣﺎم وﺟﻮه اﻟﻌﺮﻓﺎٓء ﺛﻢّ اﻟﻌﻠﻤﺎٓء ﺛﻢّ اﻟﻤﻠﻮك و اﻟﺴّﻼ طﯿﻦ .
ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺸﻨﻮ ﺑﺸﻨﻮ. اﯾﻦ ﺻﺪای ﻗﻠﻢ ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ در ﺑﺮاﺑﺮ اول ﻋﺮﻓﺎ ﺑﻌﺪ ﻋﻠﻤﺎ و آﻧﮕﺎه ﭘﺎدﺷﺎھﺎن و ﺳﻼطﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮدﯾﺪ.
ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ، ﻛﺘﺎب اﺷﺮاﻗﺎت، ص ۲٦۰