آیین جهانی بهایی

5 / 34

[Alt+R for Date] [Document Title]
ﺻﻔﺤﮫ
5
زﻧﺪﮔﯽ و آﺛﺎر اﯾﺸﺎن ﺑﻨﺤﻮ ﺷﮕﺮﻓﯽ ھﻮﯾﺪاﺳﺖ. در ﺳﺎل ۱۲٥٤ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۱۸۷٥ ﻣﯿﻼدی ﺑﺎﻣﺮ ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار
ﺧﻮﯾﺶ رﺳﺎﻟﮫ ای ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان رﺳﺎﻟﮥ ﻣﺪﻧﯿّﮫ ﺑﻨﮕﺎﺷﺘﮫ و ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺗﻮﺳﻌﮥ اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﯾﺮان را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ دﻗﯿﻖ
ﻗﺮار دادﻧﺪ. در اﯾﻦ اﺛﺮ ﻧﻈﺮﯾّﺎت ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺗﺠﺪّد ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﺳﻨّﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ را ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﻗﺎطﻌﯿّﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﻄﺮود ﮐﺮده و در
ﻋﯿﻦ ﺣﺎل از دو ﺟﻨﺒﮥ ﻗﮭﺮآﻣﯿﺰ و دﯾﻦ ﺳﺘﯿﺰ ﺗﺠﺪّد ﻏﺮب ﻧﯿﺰ ﺷﺪﯾﺪاً اﻧﺘﻘﺎد ﻓﺮﻣﻮده و از ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕﯽ ﻣﺪﻧﯿّﺖ ﻣﺎدی
وﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺪﻧﯿّﺖ اﺧﻼ ﻗﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ. اﯾﻦ اﺛﺮ ﺷﺎھﮑﺎری ﺗﺎرﯾﺨﯽ در ﻓﺮھﻨﮓ اﯾﺮان اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺘﺄﺳّﻔﺎﻧﮫ ﺑﺨﺎطﺮ
ﺗﻌﺼّﺐ و ﻏﺮض ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻣﻮرد ﻏﻔﻠﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. ﻣﺴﺠﻮﻧﯿﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺣﯿﻔﺎ و ﻋﮑّﺎ ﻣﺎﻧﻊ از آن ﺷﺪ ﮐﮫ
ﺣﻀﺮت اﯾﺸﺎن ﺑﮫ ﻧﻘﺎط ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن دﻧﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻨﺪ. اﻣّﺎ ﺑﺎ اﻧﻘﻼب ﺟﻮاﻧﺎن ﺗﺮک و ﺳﻘ ﻮط دوﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
از زﻧﺪان آزاد ﮔﺮدﯾﺪه و ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺑﮫ اﻓﺮﯾﻘﺎ )ﻣﺼﺮ(، اروﭘﺎ)اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن، ﻓﺮاﻧﺴﮫ، اطﺮﯾﺶ، آﻟﻤﺎن...( و اﻣﺮﯾﮑﺎ
)اﻣﺮﯾﮑﺎ و ﮐﺎﻧﺎدا( ﮔﺮدﻧﺪ. در طﻮل اﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﺳﮫ ﺳﺎﻟﮫ ) ۱۲۸۹ ﺗﺎ ۱۲۹۱ ﺷﻤﺴﯽ و ﯾﺎ ۱۹۱۰ ﺗﺎ ۱۹۱۳ ﻣﯿﻼدی( ﺣﻀﺮت
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﮐﻠﯿﺴﺎھﺎ، داﻧﺸﮕﺎه ھﺎ، ﮐﻨﯿﺴﮫ ھﺎی ﯾﮭﻮد و اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﻄﺎﺑﮫ ھﺎی ﻣﮭﻤّﯽ در ﻣﻮرد
اﺻﻮل آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ اﯾﺮاد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ. در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ اروﭘﺎ و اﻣﺮﯾﮑﺎ از ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﺗﺴﻠﯿﺤﺎﺗﯽ و ﺗﺐ ﻣﮭﻠﮏ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘﯽ و
ﻣﺮدﺳﺎﻻری در ﺗﺸّﻨﺞ و ﺗﺨﺎﺻﻢ ﺑﻮد و ﻏﺮب آﻣﺎدۀ اﻧﻔﺠﺎر ﺟﻨﮓ ﺟﮭﺎﻧﯽ اوّل ﻣﯽﮔ ﺸﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﺮدم آن
ﺳﺮزﻣﯿﻦ را دﻋﻮت ﺑﮫ ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﺪﯾﺸﺎن ھﺸﺪار دادﻧﺪ ﮐﮫ در ﺻﻮرت ﻏﻔﻠﺖ از ﭘﯿﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ
ﺟﻨﮓ ﻣﮭﯿﺐ و ﻣﮭﻠﮑﯽ ﺑﺰودی اروﭘﺎرا ﺑﮫ ﺧﺎک و ﺧﻮن ﺧﻮاھﺪ ﮐﺸﯿﺪ. در اﯾﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﻟﺰوم
ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ ﺗﺴﺎوی ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ و ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﺪﯾﻌﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ اﺗﺤّﺎد اﻗﻮام، ﻧﮋادھﺎ و ادﯾﺎن
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن را ﺑﻤﺮدم ﻏﺮب اراﺋﮫ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ. ﺑﻔﺮﻣﻮدۀ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪ و ﺳﺮخ و زرد ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﮔﻠﮭﺎی زﯾﺒﺎی
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ رﻧﮕﮭﺎ و ﻋﻄﺮھﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﻏﯽ ﻣﻌﻄّﺮ و زﯾﺒﺎ را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آورﻧﺪ. در ھﻤﯿﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺣﻀﺮت
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮ ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕﯽ ﻣﺪﻧﯿﺖ ﻣﺎدی و ﻣﺪﻧﯿﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و اﺻﻮل اﯾﻦ ﺑﯿﻨﺶ ﺑﺪﯾﻊ را ﺗﺸﺮﯾﺢ ﮐﺮدﻧﺪ.
در ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺮان ﺳﺎﺑﻘﮫ ﻧﺪاﺷﺘﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ ﯾﮏ اﯾﺮاﻧﯽ در اواﺋﻞ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ ﺑﮫ اروﭘﺎ واﻣﺮﯾﮑﺎ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﺎﯾﺪ و در ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ
ﻣﺠﺎﻣﻊ و ﻣﻌﺎھﺪ ﻋﻠﻤﯽ و دﯾﻨﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ آن ﻣﻤﺎﻟﮏ از ﻟﺰوم وﺣﺪت ادﯾﺎن، ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﺗﺴﺎوی ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد،
رﻓﻊ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن، ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕﯽ دﯾﻦ و ﻋﻠﻢ و ﻋﻘﻞ، ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﻌﯿﺸﺖ و ﺟﺪاﺋﯽ دﯾﻦ از ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯿﮭﺎی ﻣﺆﺛﺮ و
ﺧﻼّق و ﺟﺎذﺑﯽ ﺑﻌﻤﻞ آورد. در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﻈﺮ ﺑﮫ ﺗﻠﻘﯿﻨﺎت رؤﺳﺎی ﻣﺬھﺒﯽ ﺧﻮد ﺑﺎ دﺷﻨﺎم و ﺗﻮھﯿﻦ از ﺣﻀﺮت
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﻓﻼﺳﻔﮫ و ھﻨﺮﻣﻨﺪان و ﺻﻠﺢ دوﺳﺘﺎن و ﺳﺮان ﻓﺮھﻨﮕﯽ اروﭘﺎ و اﻣﺮﯾﮑﺎ ﺗﺎزﮔﯽ، ﺧﻼّﻗﯿﺖ و
ﺟﺬّاﺑﯿّﺖ ﭘﯿﺎم اﯾﻦ ﺣﮑﯿﻢ روﺣﺎﻧﯽ اﯾﺮاﻧﯽ را ﻣﻮرد ﺳﺘﺎﯾﺶ و ﻗﺪرداﻧﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ
دادﻧﺪ.
اﻣّﺎ ھﻤﮕﺎم ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﺠﮭﻮدات ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺗﻮﺟّﮫ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﮫ اﯾﺮان و اﯾﺮاﻧﯿﺎن داﺷﺘﻨﺪ . ﺳﺨﻨﺮاﻧﯿﮭﺎی
ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺣﺘّﯽ در اروﭘﺎ و اﻣﺮﯾﮑﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻣﺜﻞ ﻧﻮروز و ﺗﻘﺪّس اﯾﺮان ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﻋﺸﻖ و ﺗﻌﻠّﻖ
ﺧﺎص آن ﺣﻀﺮت ﺑﮫ وطﻦ ﺧﻮﯾﺶ اﺳﺖ، وطﻨﯽ ﮐﮫ در ۹ ﺳﺎﻟﮕﯽ از آن ﺳﺮﮔﻮن ﺷﺪﻧﺪ. اﻣّﺎ اﯾﻦ ﺳﺮﮔﻮﻧﯽ ﺑﺠﺎی اﯾﺠﺎد
اﺣﺴﺎس ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﯾﺎ ﺧﺼﻮﻣﺖ و ﺧﺸﻢ، ﺑﮫ ﻋﺸﻖ و ﻋﻄﻮﻓﺖ اﯾﺸﺎن ﺑﮫ وطﻦ ﺧﻮد و ﻓﺮھﻨﮓ اﯾﺮان ﺑﯿﻔﺰود. ﺑﺴﺮﭘﺮﺳﺘﯽ و
ھﺪاﯾﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﻮد ﮐﮫ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﮭﺎﺋﯽ اﯾﺮان ﺑﮫ اﯾﺠﺎد ﻣﺤﺎﻓﻞ روﺣﺎﻧﯽ در ﺷﮭﺮھﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻗﺪام ﮐﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ
ﻣﺤﺎﻓﻞ ﮐﮫ ﺗﻮﺳّﻂ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت اﻓﺮاد ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ اوّﻟﯿﻦ ﻣﺆﺳّﺴﺎت دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ در ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺮان را ﺑﻮﺟﻮد آورد ﻧﺪ.
ﺑﻌﻼوه ﺑﮭﺎﺋﯿﺎن اﯾﺮان ﺑﮫ ﻗﯿﺎدت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺘﺪرﯾﺞ ﺑﮫ اﺟﺮای ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺑﮭﺎﺋﯽ در ﺟﮭﺖ ﺗﻮﺳﻌﮫ و ﺗﮑﺎﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎدی،
اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮھﻨﮕﯽ اﯾﺮان ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ. اﻗﺪاﻣﺎت وﺳﯿﻊ ﺑﺮای ﺗﺮﻗﯽ زﻧﺎن و ﺗﺴﺎوی ﺣﻘﻮﻗﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﺮدان، رﻓﻊ ﺑﯿﺴﻮادی و
ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﺪارس ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﺟﻤﻠﮫ اوّﻟﯿﻦ ﻣﺪرﺳ ﮥ دﺧﺘﺮاﻧﮫ در اﯾﺮان و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ھﺎی ﻣﺪرن ﻋﻠﻤﯽ از ﺟﻤﻠﮫ
ﻣﺆﺳّﺴﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮭﺎﺋﯿﺎن اﯾﺮان را ﭘﯿﺸﻘﺪﻣﺎن ﺗﺠﺪّد و ارﺗﻘﺎء ﻧﻤﻮد. اﺷﺎﻋﮥ ﭘﯿﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﮐﮫ ﭘﯿﺎم ﺗﺠﺪّد راﺳﺘﯿﻦ، رﻓﻊ
اوھﺎم و ﺳﻨﺘﮭﺎی ﭘﻮﺳﯿﺪه، ﻧﻔﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﻗﮭﺮ ﻣﺬھﺒﯽ، آزادی ﻋﻘﯿﺪه و وﺟﺪان، ﻋﺪم دﺧﺎﻟﺖ ﻋﻠﻤﺎء ﻣﺬھﺒﯽ در ﺳﯿﺎﺳﺖ،
ھﻤﺎھﻨﮕﯽ ﻋﻠﻢ و دﯾﻦ و ﻋﻘﻞ و ﺑﺴﯿﺎری اﺻﻮل دﯾﮕﺮرا ﻣﺆﮐّﺪ ﻣﯽ ﺳﺎزد ﺑﺘﺪرﯾﺞ در ﺟﮭﺖ ﺑﯿﺪاری ﻓﺮھﻨﮕﯽ اﯾﺮاﻧﯿﺎن و رﺷﺪ
ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺴﺎﻣﺢ و ﺑﺮاﺑﺮی و ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﮫ اﯾﺮان و اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﻤﻮد.
ﭘﺲ از وﻓﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺳﺎل ۱۳۰۰ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۱۹۲۱ ﻣﯿﻼدی ﺑﻨﺎ ﺑﺮ
وﺻﯿّﺖ
ﻧﺎﻣﮥ ﮐﺘﺒﯽ
ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻧﻮۀ ارﺷﺪﺷﺎن ﺣﻀﺮت ﺷﻮﻗﯽ رﺑّﺎﻧﯽ ﺑﻌﻨﻮان وﻟﯽ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ رھﺒﺮی ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﮭﺎﺋﯽ را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
اﺷﺎﻋﮫ و ﻧﻔﻮذ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ در ﺷﺮق و ﻏﺮب در ﺗﺤﺖ ھﺪاﯾﺖ ﺣﻀﺮت وﻟﯽ اﻣﺮﷲ داﻣﻨﮫ و ﮔﺴﺘﺮش ﺧﺎﺻﯽ ﯾﺎﻓﺖ
ﺑﻄﻮرﯾﮑﮫ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً در ھﻤﮥ ﮐﺸﻮرھﺎی ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺆﺳّﺴﺎت ﺑﮭﺎﺋ ﯽ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪ. ﺑﺮای ﺗﮑﻤﯿﻞ و ﺗﻘﻮﯾﺖ اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ
ﺣﻀﺮت وﻟﯽ اﻣﺮﷲ ﺑﮫ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺑﺴﯿﺎری از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺰﺑﺎن اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ اﻗﺪام ﮐﺮدﻧﺪ و
ﺑﮫ
ھﺪاﯾﺖ اﯾﺸﺎن ﺑﺴﯿﺎری آﺛﺎر ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺑﮫ زﺑﺎﻧﮭﺎی ﻣﺘﻌﺪد دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ ﺗﺮﺟﻤﮫ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﻌﻼوه آن ﺣﻀﺮت ﺑﮫ ﺗﺒﯿﯿﻦ و ﺗﺸﺮﯾﺢ
ﺟﺰﺋﯿّﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ و اداری ﺗﺸﮑﯿﻼت ﺑﮭﺎﺋﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﮭﺎن ﺳﺎزﻣﺎﻧﮭﺎ و ﺗﺸﮑﯿﻼت اداری ﻣﻨﻈّﻤﯽ ﮐﮫ
ﻣﺠﺮای ﺻﺎف و ﻟﻄﯿﻔﯽ ﺑﺮای ﺟﺮﯾﺎن اﺻﻮل روﺣﺎﻧﯽ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﺻﻮل