ایقان انقلابی در فرهنگ و سیاست

19 / 29

راﯾﺞ اﺳﺖ، ﺑﺎزﺳﺎزي و ﺗﻌﺒﯿﺮي ﻧﻮﯾﻦ ﻣﻲﮐﻨﻨﺪ.
اﮔﺮ ﺑﮫ آن اﺻﻮل – ﺑﮫ آﻧﮕﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺷﯿﻌﮫ ﻣﻌﺘﻘﺪ
– اﺳﺖ ﺗﻮﺟﮫ ﮐﻨﯿﻢ، درﻣﻲ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐ
ﮫ ھﻤﮫ
ي آﻧﮭﺎ
ﺑﺎ ﺧﺮد در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ و ﻧﮫ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﺮد در
ﺗﻀﺎد اﺳ ﺖ، ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎ ﻋﺪاﻟﺖ ھﻢ در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ و
ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ھﻢ در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ. در
آﻧﮭﺎ
ﺳﺮﮐﻮب ، ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﮐﺸﺘﺎر ﺑﺪون رﻋﺎﯾﺖ ﻣﻮازﯾﻦ
اﻧﺴﺎﻧﻲ آﻣﻮﺧﺘﮫ ﻣﻲ
ﺷﻮد.
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﻟﮭﻲ ﻣﻲ آﯾﺪ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﮫ ﺣﯿﺎت
ﺑﺒﺨﺸﺪ، ﻧﮭﺎدھﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻓﺮھﻨﮕﻲ را
دﮔﺮﮔﻮن ﮐﻨﺪ، آدم ھﺎ را ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻨﺪ و اﻧﺴﺎﻧﻲ
ﺑﮫ ﺻﻮر ﺗﻲ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻃﺮز ﻓﮑﺮي دﯾﮕﺮ ﺑﺴﺎزد، ﻧﮫ
آﻧﮑﮫ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﻌﻲ و ﮐﻮﺷﺸﺶ در ﻧﺎﺑﻮدي ﺑﺸﺮ
ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺪاﻟﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻔﮭﻮم ﮐﺸﺘﻦ و ﮐﺸﺘﺎر
دﺳﺘﮫ ﺟﻤﻌﻲ را داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﮫ
ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎ ﺧﺮد اﻧﻄﺒﺎﻗﻲ ﻧﺪارد، ﺑﺎ اﺧﻼق ھﻢ در
ﺗﻀﺎد اﺳﺖ، ﺑﺎ ﻣﻔﮭﻮم دﯾﻦ و ﺧﺪا ھﻢ ﺗﻀﺎد
دارد، ﺑﺎ ﻣﻔﮭﻮمﺑﺴﻢ» اﻟﻠﮫ اﻟﺮﺣﻤ ﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ ھﻢ «
ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ اﺳﺖ. ﺧﺪاﯾﻲ ﮐﮫ آﻧﺮا در ﻢ ﻣﻔﺎھﯿ
ﻇﺎھﺮی
ﻗﯿﺎﻣﺖ و ﺟﮭﻨﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣ ﻲ ﮐﻨﻨﺪ، ﺧﺪاﯾﻲ
ﮐﮫ ﺑﺎﻣﻔﮭﻮم ِ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار و
ا ﺷﻤﺸﯿﺮ و ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد، ﻧﮫ رﺣﻤﺖ دارد و ﻧﮫ
در اﯾﻦ ﺧﺪا ًرﺣﻤﺎﻧﯿﺖ ﻣﻄﻠﻘﺎ ًرﺣﻤﺎﻧﯿﺖ. اﺻﻼ
وﺟﻮد ﻧﺪارد. اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮي اﺳﺖ از ﻓﺮھﻨﮓ
دﮔﺮآزاري و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺳﺎدﯾﺴﺘﻲ و ﻟﺬت ﺑﺮدن از
آزار و اذﯾﺖ و رﻧﺞ و ﺷﮑﻨﺠﮫ ي دﯾﮕﺮان.
ﮐﺎر دﯾﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻨﺒﮫ ھﺎي ﺣﯿﻮاﻧﻲ ﻣﺎ
را ﻣﮭﺎر و ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ، ﺑﮫ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ در
وﺟﻮدﻣﺎن ﺟﻨﺒﮫ ھﺎي روﺣﺎﻧﻲ و اﻧﺴ ﺎن دوﺳﺘﺎﻧﮫ و
ﻣﺤﺒﺖ آﻣﯿﺰ ﻇﺎھﺮ ﺷﻮد، در ﺣﺎﻟﻲ ﮐﮫ ﺗﻌﺒﯿﺮي ﮐﮫ
از اﺻﻮل دﯾﻦ در ﻣﯿﺎن ﺷﯿﻌﮫ ﻓﺎ ﺋﻖ ﺑﻮده و
ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ، ﻋﮑﺲ آن اﺳﺖ، ﯾﻌﻨﻲ ﺟﻨﺒﮫ ي روﺣﺎﻧﻲ
وﺟﻮد اﻧﺴﺎن را ﺧﻔﮫ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ و ﮐﻤﮏ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ
ھﺮﭼﮫ ﺟﻨﺒﮫ ي ﺣﯿﻮاﻧﻲ و ﺧﺸﻮﻧﺖ آﻣﯿﺰ و ﻧﻔﺮت
اﻧﮕﯿﺰ و ﻧﺎ ﺑﺮدﺑﺎر در وﺟﻮد ﻣﺎ ھﺴﺖ، رﺷﺪ ﮐﻨ ﺪ