اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻨﺎب ﺧﺎل ﻣﻲ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ
ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻲ
ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺎﺷﺪ، در
ﺣﺎﻟﻲ ﮐﮫ او را ﮐﺸﺘﻨﺪ
ﺤ و اﺻ
ﺎﺑﺶ را ﻣﻲ
ﮐﺸﻨﺪ.
اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎ اﺣﺎدﯾﺚ ﺗﻮاﻓﻘﻲ ﻧﺪارد. ﺑﺮ
ﻃﺒﻖ اﺣﺎدﯾﺖ اﯾﻦ ﻗﺎﺋﻢ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺰﻧﺪ
و
ﺑﮑﺸﺪ، ﺣﺎﮐﻢ و ﻗﺎﺋﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﻨﺪ. ﺣﻀﺮت
ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﻣﻲ
ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ ﻏﻠﺒﮫ و ﺳﻠﻄﻨﺖ از
ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت
ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ذاﺗﯽ
اﺳﺖ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ را ﺗﻌﺮﯾﻒ
ﻣﻲ
ﮐﻨﻨﺪ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان آﯾﻨﮫ
اي ﮐﮫ
ﺟﻠﻮه ﮔﺮ ﮐﺎﻣﻞ
ﺻﻔﺎت و اﺳﻤﺎء ﺧﺪا
ﺳﺖ، ﺳﻠﻄﺎن و ﻏﺎﻟﺐ و ﻣﮭﯿﻤﻦ
ﺑﺮ ھﻤﮫ
ي اﺷﯿﺎء اﺳﺖ. ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد
ﻣﻈﮭﺮ اﻣﺮ، ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ، ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ ھﻤﮫ
ﭼﯿﺰ اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ ھﺴﺘﻲ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ
ﻏﻠﺒﮫ و ﭼﯿﺮ
ﮔﯽ
اﺳﺖ و او ﺳﻠﻄﺎن اﺳﺖ،
ﺣﺘﻲ اﮔﺮ
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ھﻢ او را ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ، ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﮐﺴﻲ از
آن
ِ
او اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﻨﺪ. ﻣﺜﺎل
،
ﺣﻀﺮت ﻣﺴﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﮫ
ﻣﻮﻗﻌﻲ ﮐﮫ در اوج ذﻟﺖ ﺑﻮد، ﺑﯿﺎن ﮐﺮد ﮐﮫ ﭼﮫ
ﮐﺴﻲ از ﻣﻦ ﭘﺮﻗﺪرت
ﺗﺮ و ﻋﺰﯾﺰﺗﺮ اﺳﺖ. آن ﺣﻀﺮت
آن ﺣﻘﯿﻘﺖ روﺣﺎﻧﻲ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد. اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع
اھﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺮاي ﺑﺎزﺳﺎزي ﻣﻔﮭﻮم دﯾﺎﻧﺖ
دارد.
ﺣ
ﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﻋﻼوه ﺑﺮآن
ﻟﺰوم ﺟﺪاﯾﻲ دﯾﻦ
از ﺳﯿﺎﺳﺖ را
ﻣﻄﺮح ﻣﻲ
ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻔﮭﻮم ﻏﻠﺒﮫ را
ﺑﺎزﺳﺎزي ﻣﻲ
ﮐﻨﻨﺪ. ﻏﻠﺒﮫ
ِ
ﻣﺬھﺒﻲ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﻲ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ، زور ﺑﮫ ﮐﺎر
ﺑﺒﺮﯾﺪ، ﺣﺎﮐﻢ ﺷﻮﯾﺪ و ﻣﺮدم را
ﺑﮫ اﺳﺎرت
ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﻣﺠﺒﻮرﺷﺎن ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ
دﯾﻦ را ﻗﺒﻮل
ﮐﻨﻨﺪ. ﻃﺒﻖ ﺑﯿﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﮭ
ﺎءاﻟﻠﮫ ﻣﻔ
ﮭﻮم ﻏﻠﺒﮫ
ﯾﮏ ﻣﻔﮭﻮم روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲ
ﺷﻮد، ﻣﻔﮭﻮﻣﻲ ﮐﮫ
و دل
ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺮدم را ﺗﮑﺎن ﻣﻲ
دھﺪ،
ﺗﻘﻠﯿﺒﻲ
اﺳﺖ
روﺣﺎﻧﻲ. اﯾﻦ اﺳﺖ ﻇﮭﻮ
ر ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﮭﻲ. ﺟﺪاﯾﻲ
دﯾﻦ از ﺳﯿﺎﺳ
ﺖ و ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ آزادي وﺟﺪان و
ﻋﻘﯿﺪه ﺟﺰﺋﻲ اﺳﺖ از ﻣﻔﮭﻮم ﺑﺨﺶ دوم اﯾﻘﺎن ﮐﮫ
ﻣﻔﮭﻮم ﻏﻠﺒﮫ و ﺳﻠﻄﻨﺖ را ﺑﯿﺎن ﻣﻲ
ﮐﻨﺪ.
د ﻣﻔﮭﻮم
ﯾﮕﺮي ﮐﮫ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﯿﺸﺘﺮي
اﺳﺖ، رﺟﻌﺖ اﺳﺖ.
اوﻟﯿﻦ ﺑﺤﺚ ﮐﺘﺎب ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﻲ