ایقان انقلابی در فرهنگ و سیاست

26 / 29

در ﻣﻮرد رﺟﻌﺖ اﺳﺖ. ﻣﻲ ًﺗﻤﺎﻣﺎ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ
ﮐﮫ
ي ﻓﺮﻗ ﻧﻘﻄﮫ ﺎن رﺟﻌﺘﺶ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻧﻘﻄﮫ ی ﺑﯿﺎن
اﺳﺖ.
ﻣﻲ
ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻧﯿﺎ رﺟﻌﺖ ﮐﺮد.
ﺑﻌﺪ ﻣﻲ
ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ ﻋﻠﻲ رﺟﻌﺖ ﮐﺮد، ﻓﺎﻃﻤﮫ
رﺟﻌﺖ ﮐﺮد، ﺣﺴﻦ رﺟﻌﺖ ﮐﺮد، ھﻤﮫ ي اﻣﺎﻣﺎن ﺑﮫ
اﯾﻦ دﻧﯿﺎ رﺟﻌﺖ ﮐﺮدﻧﺪ، ﺣﺘﻲ در ﻇﮭﻮرﺷﺎن
اﺑﻮاب ارﺑﻌﮫ ھﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻧﯿﺎ رﺟﻌﺖ ﮐﺮدﻧﺪ.
اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ از اﻧﺘﻈﺎرات ﺷﯿﻌﮫ اﺳﺖ، در
اﺣﺎدﯾﺚ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺸﯿﻊ آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﮫ ھﻤﺮاه ﻗﺎﺋﻢ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ.
ﻋﻠﺖ اﯾﻦ ﮐﮫ ﮐﺘﺎب ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﺎ اﯾﻦ
ﻣﻮﺿﻮع ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻮد، ﯾﻌﻨﻲ اﺻﻞ و اﺑﺘﺪاي
ﮐﺘﺎب
ﺑﯿﺎن ﺑﮫ ﻣﻮﺿﻮع رﺟﻌﺖ اﺧﺘﺼﺎص ﯾﺎﻓﺘﮫ، ﺗﻮﺳﻂ
ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در اﯾﻘﺎن ﺑﮫ ﻃﻮر ﺗﻔﺼﯿﻞ ﻣﻮرد
ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮد . ﯾﮑﻲ از دﻻﯾﻞ ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﮫ
اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع – ﮔﺬﺷﺘﮫ از آن ﮐﮫ ﻣﺮدم ﺑﮫ اﯾﻦ
ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﯿﻠﻲ واﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪﺟﻨﺒﮫ – ی ﺳﯿﺎﺳﻲ –
اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ اﺳﺖ. در اﻧﺪﯾﺸﮫ ي ﻣﺎﻗﺒﻞ
ﺣﻀﺮت ﺑﺎب، اﮐﺜﺮ ادﯾﺎن در ﻣﻔﮭﻮم رﺟﻌﺖ،
ﺗﺼﻮرﺷﺎن اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ھﻮﯾﺖ و ﺣﻘﯿﻘﺖ اوﻟﯿﺎي
اﻟﮭﻲ ﺑﮫ ﺟﺴﻤﺸ ﺎن ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﯾﻌﻨﻲ وﻗﺘﻲ
ﻣﻲ
ﮔﻮﯾﻨﺪ، ﻓﻼن ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ رﺟﻌﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ، ﺗﻨﮭﺎ
ﻣﻌﻨﻲ
اش اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ آن ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ھﻤﺎن
ﺟﺴﻤﺶ رﺟﻌﺖ ﮐﻨﺪ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﺟﺴﻢ او،
ﭘﻮﺳﺖ او، ﺧﻮن اوﺳﺖ ﮐﮫ ھﻮﯾﺖ او را ﻣﺸﺨﺺ
ﻣﻲ
ﺳﺎزد. اﯾﻦ اﺳﺖ ﻣﻔﮭﻮﻣﻲ ﮐﮫ ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن
از رﺟﻌﺖ داﺷﺘﻨﺪ.
ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ از ھﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎم ﺑﺤﺚ
ﺧﻮدﺷﺎن را روي ﻣﻮﺿﻮع رﺟﻌﺖ و ﺑﺎزﺳﺎزي ﻣﻔﮭﻮم
آن ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﻲ دھﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺸﺮﯾﺢ، اﯾﻦ
ﺑﺎزﮔﺸﺖ رﺑﻄﻲ ﺑﮫ ﺟﺴﻢ ﻧﺪارد. ﺟﺴﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب
ھﯿﭻ رﺑﻄﻲ ﺑﮫ ﺟﺴﻢ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ ﯾﺎ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﯿ ﺢ
ﻧﺪار د. اﻣﺎ اﯾﻨﮭﺎ رﺟﻌﺖ ھﻤﺪﯾﮕﺮ ھﺴﺘﻨﺪ از .
ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ھﻤﮫ ی ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﯾﮑﻲ
اﺳﺖ، ھﻤﮫ ي آﻧﮭﺎ رﺟﻌﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺪ. اﯾﻦ ﯾﮏ راه
ﺣﻞ ﺑﺮاي ﻣﺴﺌﻠﮫ ي ﺧﺎﺗﻤﯿﺖ اﺳﺖ. ھﻤﮫ ی ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان