19
یب
ان می
کند که به ا
ی
یآ ران می
د و مسلمان می
شود و به آموزش
علوم اسلامی می
پردازد و د
رجرگه
علما وارد می
شود و در ا
ی
ن مدت با
بهاءالله
می ملاقات
کند و بعداً به عنوان
ی
کی از علما به کربلا
می
رود و در آنجا باب را پ
دا می ی
کند که در آن موقع در کربلا
و ا بود
یفر و را می
بد و کاری می
کند
که باب
ادعای مهدو
ی
ت کند.
بر اساس ا
ی
یب خ یعج ن قصه
الی، از آن پ
ی س هرچه در ا
ی ن زم
نه انجام
ی می
ابد، بر اثر اعمال ک
ینی
از دالغو
رکی و روس
ی
ه صورت می
یگ
آثار رد و همه
بهاءالله
نوشته
از ینیک
دالغورکی است. ا
ی
ن افسانه تا به آنجا می
رود که می
یگو
د، دالغورکی برای ساختن
خانه ای
جهت
اقامت
بهاءالله
در عکا، در زمانی که ا
ی
شان در آنجا
سکونت داشت
پول می
دهد.
ی سخافت ا
ه ی ن نظر
و جعلی بودن ا
ین ی
ادداشت بر همه
کسانی که کوچکتر
ی
ی ن تحق
قی کرده
اند،
آشکار
و روشن است. اول
ی
ن مطلبی که خواننده را به تعجب می
اندازد، ا
ی
ن است که بر طبق ا
ن ی
نوشته، با
ی
د فرض نمود که همه
ی مردم ا
ران و همه
علما، افرادی بس
ای
ر جاهل با
ی
د باشند که ادعای
ی
ک شخص روسی را که تظاهر به اسلام می
کند و خود را مسلمان معرفی می
کند، از تهران به
کربلا می
رود و با علما و گروه
های مختلف، در مدارس مختلف زندگی می
کند و بعد از مدت
کوتاهی سف
ر می ی
شود و به عنوان سف
ی
ر روس در ا
ی
ران کار می
کند، بپذ
ری
ند، بدون آن که تشخ
ص ی
دهند، که ا
ی
ن شخص روسی
است و
ا آن ی
آقا که
ی سفیر قبلاً در م
ی
ان طلاب و علماء بوده
است.
اما
نوشته
اولی که در سال
۱۹۴۳
در مشهد به طبع رس
ی
د، آن قدر غلط
ای عج ه
ی
ی ب و غر
ب داشت که
با وقا
ی
ع مختلف بد
ی
ی هی تار
خ کاملاً متناقض بود،
به طوری که مجبور شد
ند، تغ
راتیی
فاحشی
آن در
به عمل آورده، پس از مدت کوتاهی بار د
ی
گر دست به چاپ آن
ی . با ا زدند
ن حال چاپ دوم ن
ز ی
غلط
ی های بس
اری دارد. به عنوان مثال در چاپ اول نگاشته شده که ک
ینی
از دالغورکی برای ساختن
بهاءالله که خانه ای
در عکا در آن
اقامت
داشتند، پول داده است. ا
ما جالب است که ک
از ینی
دالغورکی
ی
ک سال قبل از تبع
بهاءالله د ی
به عکا فوت می
کند. سال فوت او
۱۸۶۷
است، بنابرا
ن ی
اصلاً امکان ندارد که ا
ی
ن کار انجام شده باشد. از ا
ی
ن جهت است که نو
ی
سندگانی که آن را جعل
کردند و متوجه شدند که مرتکب غلط
های فاحشی در آن شده
ما – اند
نند اشتباهی که ذکر شد
–
سعی نموده اند، در چاپ دوم تصح
ی
حاتی در آن
انجام دهند
ی در ا .
ن بحث وارد جزئ
ی
ات و اشتباهات
بزرگ د
ی
ی گر تار
خی نمی
شوم و به مهمتر
ی
ن مسئله می
پردازم.
بر طبق نوشته
یی ا
ن کتاب، کن
ی
از دالغورکی در زم
آنها
ی مشخصی خودش را به عنوان
ی
ک عالم
و مسلم
ان جلوه داده و در طهران و کربلا زندگی کرده و به فر
فتن ی
بهاءالله
و باب اقد
م می ا
کند. اما
ینی زندگی ک
از دالغورکی کاملاً مشخص است. ا
ی
ن شخص نه تنها سف
ی
ی در ا هی ر روس
ران بود، بلکه