Next Page  20 / 39 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 20 / 39 Previous Page
Page Background

20

از خانواده

ی بس ای

ار معروف در روس

ی

ه بوده است. کتاب

های متعدد تار

ی

خی و دائرة المعارف

های

روسی و غ

ی

ره در مورد او نوشته

اند و از ا

ی

ن جهت تار

ی

خ زندگی او در دست است. در آن

یها سال

ی که دالغورکی بر طبق کتاب جعلی

«

خاطرات س

ی

اسی ک

ینی

از دالغورکی

»

در تهران و در

کربلا زندگی کرده و خودش را به عنوان مسلمان جا زده و به صورت

ی

ک عالم، لباس روحان

ت ی

در برکرد

ه و مشغول فر

ی

فتن باب و

بهاءالله

شده است، بر طبق تار

یها خی

ی که در کتب معتبر در

ارتباط با ک

ینی

از دالغورکی در فرانسه و روس نوشته شده، سف

ی

ی ر روس

ه در لاهه، ا

یتال ی

ا و استانبول

بوده است!

دالغورکی ب

ن ی

۱۸۳۲

تا

۱۸۳۷

در لاهه زندگی می

کند. در فاصله

ی سال

های

۱۸۳۷

تا

۱۸۴۲

در

یتال یا

ا به سر می

برد و پست س

ی

اسی خود را در آنجا داراست. در سال

های

۱۸۴۲

تا

۱۸۴۵

در

استانبول زندگی می

کند و البته پس از آن است که به تهران می

یآ

د و در فاصله

ی سال

های

۱۸۴۵

تا

۱۸۵۴

یسف

ی ر روس

ی ه در ا

ران میشود

. بنابرا

ی

ن تمام قصه

ی های خ

الی که در ا

ی

نجا ذکر شده است،

ی

عنی دورانی که ا

ی

شان بر طبق ا

ی

ن خاطرات س

ی

اسی در کربلا

ی

ا در تهران هستند، ا

ی

شان در واقع

یتال ی در ا

ا و هلند و استانبول بوده

و مقامات

یس عمده

اسی داشته

و مشغول فعال

تی

ی های س

اسی بوده

است.

بنابرا

ی

ن تمام جعل

ی

اتی که در ا

ی

ن خاطرات س

ی

اسی ک

ازینی

دالغورکی مطرح شده است، جز دروغ

یش ن یچ ب یه

ی ست. ا

ن مطلب را تمام نو

ی

سندگان محقق و دانشمندان ا

ی

رانی مدت

ها قبل فهم

ی

ده و در

مقالات متعددی نوشته

اند. از جمله کسروی است. کسروی با وجود

ان

که نسبت به د

ی

انت بهائی

دشمنی

داشته است و

ی خود

انه ی ه عل یک رد

نوشته، اما در

همان کتاب و همچن

ی

ن در مقالات متعدد

ید

ین ی گری از ا

ادداشت

ها (خاطرات س

ی

اسی ک

ینی

از دالغورکی) سخن به م

انی

آورده است و می

د یگو

داند که می

چه کسی آن را جعل کرده است.

9

علاوه بر کسروی بس

ی

اری از نو

ی

ی سندگان د

ی گر ن

ز در ارتباط با ا

نی

مسئله تحق

ی

ق کرده

اند و

همگی

نوشته

اند که ا

ی

ن نوشته

ها جعلی و باطل است. به عنوان مثال

آقا

بی م ی مجت

ی

نوی، استاد دانشکده

ی اله

ات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، در مجله

ی راهنمای کتاب، سال ششم، شماره

ی

ک و دو،

فرورد

ی

ی ن و ارد

بهشت سال

۱۳۴۲

، در صفحه

۲۲

یقی«سد: ینو می

ن کرده

ام که ا

ین ی

ادداشت

های

م

نسوب به دالغورکی مجعول است

یا».

شان در آن مقاله، پس از شمارش اغلاط تار

ی

خی و

تناقضات درونی و امتناع م

ی نطقِ

درستی

ین یا

ادداشت

«د: سینو ها می

از روی هم

ی

ن مطالب خلاف