132 / 256
ﺑﺎر د ﯾﮏ
ﯾﮕﺮ
ﻫﻢ اﺛﺎث ﺳﻔﺮ را ﮐﻪ ﻋﺒﺎرت از ﭼﻨﺪ ﺳﺎ ک ﺑﻮد در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار داد
یﯿﺴﻪ ﮐ .ﯾﻢ
ﻟﺒﺎس ی ﻣﺤﺘﻮ
ﻫﺎی ﺑﻠﻮﭼﯽ را روی
آن
ﻫﺎ
ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ
،
و ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺘ
.ﯿﻢ
ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺣﺎﺟ
ﯿﺪاﯾﺶﭘ ﯽ
.ﺷﺪ
: ﮔﻔﺘﻢ
-
ﯿﻠﯽﺧ ، ﺣﺎج آﻗﺎ
؛ﯿﺪ ﻃﻮل ﮐﺸ
؟ ﭼﻪ ﺷﺪ
ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺣﺎﺟ
ﯽ
ﻫﻢ در
اﻧﺘﻈﺎر اﺳﺖ
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯽوﻟ ،
ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﺧﻮد را ﻇﺎﻫﺮ ﻧﮑﻨﺪ
.
در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ
:
-
ا ﮔﺮ ﻫﻤﺎن د
ﯾﺮوز
آﻣﺪه ﺑﻮد
،ﯾﺪ
ﯿﺰ ﻫﻤﻪ ﭼ
ﻓﺮاﻫﻢ ﺑﻮد و
ﺑﻪ ﻣ
و ﯿﺪ رﻓﺘﯽﻣ ﻮﻗﻊ
ﺣﺎﻻ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺑﻮد
.ﯾﺪ
یﻗﺪر
ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ
:
-
.ﯿﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨ
ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘ
ﯿﺪاﯾﺶ
. ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ
ﭘﺮﺳ
: ﯿﺪم
-
؛ﯽﮐ
؟ ﺣﺎج آﻗﺎ
-
ﯽﮐﺴ
ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ
. ﺑﺒﺮد ﯾﺪ
-
ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ
؟ﯾﯿﺪآﯽﻧﻤ
-
ﯿﺎﯾﺪ ﺑ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯾﺪﺑﺎ ؛ﭼﺮا
.ﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮو
ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﺷ
. ﺑﺮمﯽﻧﻤرا ﯿﻦ
وﻟﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ.
ﺑﻌﺪ دﺳﺘ
ﺶ
را ﺑﻪ ﺟ
ﯿﺐ
ﺷﻠﻮار ﭘﺮﭼ
ﯿﺎر و ﺑﺴ ﯿﻦ
ﮔﺸﺎدش ﮐﺮد و ﺑﺴﺘﻪ
یا
را ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻣﺎ یﻫﺎ
و وﺟﻮه اﻣﺎﻧ
، ﺑﻮد ﯽ
ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ
: »
اﺳﺒﺎب ﺳﻔﺮ ﺷﻤﺎ ﭘ
ﯿﺶ
ﻣﻦ اﺳﺖ
.«
ﺑﺎ دﯾﺪن ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﯾﺎدم ،ﻫﺎ
آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ
آن ﯾﺪ
ﻫﺎ
ﻣﻬﺮ ورود ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن و اﺟﺎزه
ی
اﻗﺎﻣﺖ ﭼﻨﺪ روزه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ
از ا .
ﯾﻦ
ﺟﻬﺖ ﭘﺮﺳ
: ﯿﺪم
ﯾﺎآ»
ﻣﻬﺮ ﻣﺮز ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺧﻮرده
ﯽﺣﺎﺟ «؟
در اﻧﺘﻈﺎر ا
ﯾﮑﻪ یﻗﺪر . ﻧﺒﻮد ﺳﺆال ﯾﻦ
ﺧﻮرد و ﮔﻔﺖ
:
-
؛ﻧﻪ
ﻣﻦ ﺑﻪ
ﻣﺴﻌﻮد
ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻤﺎم ا
ﻦﯾ
ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﻌﺪ از
ﮐﻪ ﯾﻦا
ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن
ﯿﺪﯾﺪ رﺳ
.
آﻧﺠﺎ ﺷﻤﺎ را ﮐﺴﺎﻧﯽ
ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﻨﺪ
. ﮐﺮد
ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ
؛
ا ﮔﺮ ﻣﻦ
رﮐﺎ ﯾﻦﻢ ا ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ
اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﻢ
را ﻗﺒﻼ
،
ﻫﺮ ﮐﺪام
ﯾﺪﺑﺎ
ﭘﺎﻧﺰده ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﺑ
ﯿﺸﺘﺮ
ﭘﺮداﺧﺖ
،ﯾﺪ ﮐﺮدﯽﻣ
ﯽ در ﺣﺎﻟ
ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ
اﺳﺖ
در آﻧﺠﺎ ﺑﺎ
ﯿﻠﯽﺧ ﯽﻤرﻗ
ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺎر
روﺑﻪ
.ﺷﻮد راه
داﻧﺴﺘ ﯽﻣﮐﻪ ﯾﻦ ﺑﺎ ا
ﻢ ﺳﻔﺮ ﻏ
ﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧ ﯿﺮ
و ﭘﺮ از ﺧﻄﺮ اﺳﺖ
،
ﻣﻌﺬﻟﮏ
ﮐﻪ ﯾﻦا از
آن ﻗﺪر
ﻪ ﺑ ﯾﻪﭘﺎﯽﺑ
داﻣﺎن ﺣﻮادث ﺑﺎ
،ﯾﻢﺷﺪﯽﻣ ﯽراﻫ ﯾﺪ
ﻧﺎراﺣﺖ
ﺑﻮدم.
وﻟﯽ دﯾﮕﺮ ﺟﺰ ﻗﺒﻮل وﺿﻌﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ راﻫﻤﺎن ﺑﻮد
ایهﭼﺎر
ﻧﺪاﺷﺘ
.ﻢ
ﯾﮏﻧﺰد
ﺳﺎﻋﺖ
ﭘﻨﺞ
ﮐﻪ ﻫﻮا ﻫﻨﻮز روﺷﻦ و آﻓﺘﺎﺑ
، ﺑﻮد ﯽ
در ﺑﺎز ﺷﺪ
ﯽﺟﻮاﻧ و
و ﻧﻘﺶ ﯾﺰر و ﻻﻏﺮ اﻧﺪام
ﮐﻮﺗﺎه ﻗﺪ
،
ﺑﺎ ﺻﻮرﺗ
ﯽ
ﻣﺤﺠﻮب و
ﯿﻞﺳﺒ
ﻧﺎزک و ﻣﻮﻫﺎ
ی
ﮐﻢ ﭘﺸﺖ
ﭘﻮﺷ ،
ﯿﺪه
ﺑﻪ ﻟﺒﺎس ﺑﻠﻮﭼ
،ﯽ
ﮐﺘﯽ ﺳﯿﺎه
و
ﺷﺎﻟﯽ ﻗﺮﻣﺰ
ﺑﺮ ﯾﮏ ﺷﺎﻧﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ
،
داﺧﻞ اﺗﺎق ﺷﺪ.
آﻫﺴﺘﻪ ﺳﻼ
ﯽﻣ
ﮐﺮد و ﻧﮕﺎﻫ
ی ﺑﺮ رو ﯽ
ﻣﺎ ﭼﺮﺧ
.ﺪﺎﻧ
« ؟یآﻣﺪ ،ﻫﺎن» : ﮔﻔﺖ ﯽﺣﺎﺟ
ﺑﻌﺪ ﻫﺮ دو آرام ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدﻧﺪ
ﯽﮔﺎﻫ .
ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎ
،ﺷﺪﯽﻣ
ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺣﺎﺟ
: ﮔﻔﺖ ﯽ
۱۳۱