137 / 256
ﺳﻮار
اﺗﻮﺑﻮس ﺷﺪ
.ﺪﻧ
ﭘﺲ از ﻣﺪﺗ
ﯾﺪمد ﯽ
ﻧﮕﺎه ﺣﺎﺟ
ﯽ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺳﺮ اﺷﺎره
ﮐﻨﺪ ﺑﻪ او ﯽﻣ
.ﺷﻮم ﯾﮏﻧﺰد
، اول ﯾﻒ در رد
ﯽﺻﻨﺪﻟ
ﮐﻨﺎر در ورود
ی
اﺗﻮﺑﻮس ﻧﺸﺴﺘﻪ
، و
یزاده ﺧﻮاﻫﺮ
ﺟﻮاﻧﺶ در
ﺑﻮدش ﮐﻨﺎر
. ﭘﺸﺖ
آن ﯽﺻﻨﺪﻟ
ﻫﺎ
ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺳﺮ
م
را ﺑﻪ دﻫﺎن ﺣﺎﺟ
. ﮐﺮدم ﯾﮏﻧﺰد ﯽ
ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ
ی
ﻣﺨﺼﻮص
: ﮔﻔﺖ
-
ا ﮔﺮ وﺳﻂ راه ژاﻧﺪارم
را ﯿﻦ ﻫﺎ ﻣﺎﺷ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدﻧﺪ و
از
ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳ
ﯽﭼ ،ﯾﺪروﯽﻣ ﮐﺠﺎ ﯿﺪﻧﺪ
ﺟﻮاب
ﺪ؟ﯿﻫدﯽﻣ
ﺑﺎ ﺻﺪا
ی
ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ
: ﮔﻔﺘﻢ ی
-
.ﯽﺎﺟﺣ داﻧﻢﯽﻣﭼﻪ
ﺑﺎ ﻧﺎرﺿﺎ
شﺳﺮ ﯾﯽ
را ﺗﮑﺎن داد و اﺷﺎره ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ
:
-
ﺑﻠﻨﺪ ﺣﺮف ﻧﺰن
روم ﺧﺎش ﯽﻣ ﺑﮕﻮ ؛
، ﺪﯾﮕﺮ ﻫﻤ یﭘﻬﻠﻮ .
ﻫﻢ ﻧﻨﺸﯿﻨﯿﺪ
.
-
ﺑﺎﺷﺪ،
. ﺣﺎﺟﯽ
ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ آرام ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم
، «. ﺑﺎﺷﺪ » :
وﻟﯽ ﻫﻮل ﺑ
ﻪ
دﻟﻢ آﻣﺪ
ﮐﻪ ﯾﻦا و از ،
را ﺑﮕ ﯿﻦ ﺟﻠﻮ ﻣﺎﺷ
و ﯿﺮﻧﺪ
ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﺸﮑﻮﮐ
ﯽ
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ
ژاﻧﺪارم
،ﯾﺪ ﺑﯿﺎ
ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪم
.
ﺑﻪ ﻃﺮف ﮔ
ﻓﺮاﻣﺮز و ﯾﯽﺪاﺧ و ﯿﺘﯽ
رﻓﺘﻢ و
ﺣﺮف
ﯽﺟﺣﺎ
را ﺗﮑﺮار ﮐﺮدم
.
ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﮑﺮ
ﮐﺮدم ا ﮔﺮ ژاﻧﺪارم ﭘﺮﺳ
ﯿﺪ
ﮐﺠﺎی ﺧﺎش
ﯾﺪرو ﻣﯽ
و ﭼﻪ ﮐﺎر
ﭼﻪ ،ﺪﯾاه
ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﻢ
؟ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪم و
ﻫﻤﯿﻦ
ﺳﺆال
را از او
ﭘﺮﺳﯿﺪم
: ﮔﻔﺖ.
-
ﺑﮕﻮ ﺑﺮای ﮐﺎرﻫﺎی راه آﻣﺪ
ام ه
ﯽو ﻣ
روم ﻣﻨﺰل ر
. ﯾﮕﯽ
-
. ﺧﻮب ﯿﻠﯽﺧ . ﯾﮕﯽ ر ، ﯾﮕﯽ ر
ﯿﻦ ﻣﺎﺷ
ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮد
،
و ﻫﻮا
رو ﺑﻪ ﺗﺎر
. رﻓﺖﯽﻣ ﯾﮑﯽ
ﺑﺎران ﻗﻄ
ﺮ
ه ﻗﻄﺮه
،ﯾﺪ ﺑﺎرﯽﻣ
و ﺑﺮف ﭘﺎ ک ﮐﻦ
یﯿﺸﻪﺷ یﻫﺎ
راﻧﻨﺪه را ﭘﺎ ک
ﯽﮔﺎﻫ . ﮐﺮدﯽﻣ
ﺑﺎرش ﺑﺎران ﺳﺮ
در .ﺪﺷﯽﻣﺗﺮ ﯾﻊ
و ﺗﺎر ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یﭘﻬﻨﺎ
ﯾﮑﯽ
ﯾﮑﺪﺳﺖ
ﯽﮔﺎﻫ ،
در آﺳﻤﺎن ﺑﺮﻗ
زد و ﺻﺪا ﯽﻣ ﯽ
ی
رﻋﺪ ﺑﺮﻣ
. ﺧﺎﺳﺖ ﯽ
ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد
ﮐﻪ
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ
،ﯾﻢروﯽﻣ
ﺑﺎرش ﺑﺎران ﺳﺮ
.ﺷﻮدﯽﻣﺗﺮ ﯾﻊ
از دور ﻧﻮر
اﺷﺎر ﯽﺣﺎﺟ . ﺑﻮد ﯾﺎن ﻧﻤﺎ ی
ﯿﺪم ﻓﻬﻤ . ﮐﺮد یاه
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ی
. ﺑﺮ ﯾﻢﺷﻮﯽﻣ ﯾﮏ ﺧﻄﺮ ﻧﺰد
ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﺣﺎﺟ
ﯽ
ﻫﺮ ﮐﺪام ﻣﺘﻔﺮق در ﺟﺎ
ﯾﯽ
از اﺗﻮﺑﻮس رو
ی
یﻫﺎﯽﺻﻨﺪﻟ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد
.ﯾﻢ
ﺑﺎران ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑ
ﻪ
ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یﯿﻨﻪﺳ ﯿﻦ و ﻣﺎﺷ ﯾﺪ ﺑﺎرﯽﻣ ﺷﺪت
را در ﻣﺴ
ﯿﺮ
ﺻﺎف و ﻣﺴﺘﻘ
یﺟﺎده ﯿﻢ
آﺳﻔﺎﻟﺘ
ﯽ
ﯽﻣ
ﺷﮑﺎﻓﺖ و
ﺑﻪ ﺳﺮ
ﻋﺖ ﺗﻤﺎم ﭘ
. رﻓﺖﯽﻣ ﯿﺶ
ﺑﺮف ﭘﺎ ﮐﻦ
یﻫﺎ
اﺗﻮﺑﻮس
ﻫﻢ
ﻗﻄﺮات ﺑﺎران را از رو
ی
یﯿﺸﻪﺷ
راﻧﻨﺪه ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺎ ک ﻣ
. ﮐﺮدﻧﺪ ﯽ
ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ی ﺻﺪ ﻣﺘﺮ
ﺑﻪ ﺟﺎ
ﯾﺎ ﯾﮕﺎه
ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد
ﺑﺎ ﺷﺪﯽﻣ .
ﻧﻮر ﭼﺮاغ اﺗﻮﺑﻮس و روﺷﻨﺎ
ﯾﯽ
ﻫﺮ ، ﻣﺤﻮﻃﻪ
را ﮐﻪ ی ﻣﻮﺟﻮد
در ﺟﺎده ﺑﺎﺷﺪ
ﯾﺪ؛ د
وﻟﯽ ﮐﺴﯽ را
. ﺪﯾﺪم ﻧ
اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ و ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻒ از آﻧﺠﺎ رد ﺷﺪ
آراﻣﺸ .
ﯾﺎﻓﺘﻢ ﯽ
و در اﻧﺘﻈﺎر ﭼﺮﺧﺶ ﺳﺮ و
ﺑﺮﺧﻮرد
ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﺎﺟ
ﺑﻮد ﯽ
ﯽ م، وﻟ
او ﺧﻮﻧﺴﺮد و ﺑﺪون ﺣﺮﮐﺘ
یﻋﺎد ﯿﺮﻏ ﯽ
ﯾﺶ در ﺟﺎ
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد.
ﻧﺎﺷﮑ
و ﯿﺒﺎ
ﻧﺎآرام ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﺎﺟ
: ﮔﻔﺘﻢ .ﺷﺪم ﯾﮏﻧﺰد ﯽ
۱۳٦