133 / 256
-
ﯾﻦا
ﻫﻢ ﭘﺴﺮﺧﻮاﻫﺮم اﺳﺖ
،
و از ﻫﻤﻪ
ﭘﺴﺮ ی
ﯾﻢ ﺧﻮاﻫﺮﻫﺎ
ﺑﻬﺘﺮ و ﻋﺰ
. ﯾﺰﺗﺮ
ﯾﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮ
ﮐﻢ ﮐﻢ راه
.ﯿﻢﻔﺘﯿﺑ
-
ﺑﺎ ؟ﯾﻢروﯽﻣ ﮐﺠﺎ
ﻣﺴﻌﻮد
و ﺧﺎﻧﻢ
ﮐﺠﺎ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
؟ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﯽ
-
آن
ﻫﺎ
را در راه
. ﯿﻨﯿﻢ ﺑﯽﻣ
-
ﯽﯿﻨ ﻣﺎﺷ
ﮐﻪ ﻣﺎ را
، ﺑﺮدﯽﻣ
ﮐﺪام اﺳﺖ
؟
-
ﯾﮏ ﻓﻌﻼ
واﻧﺖ ﻫﺴﺖ.
دو ﻧﻔﺮ ﺟﻠﻮ
،
ﮐﻨﺎر دﺳﺖ راﻧﻨﺪه
، ﯿﻨﻨﺪﺸﻧﯽﻣ
و ﻣﻦ ﺑﺎ دو ﺗﺎ
ﯾﮕﺮ د ی
ﭘﺸﺖ
. واﻧﺖ
ﻓﺮاﻣﺮز
ﮐﻪ ﺗﺎ ا
ﯾﻦ
ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺑﺎ ﻗﺒﻮل ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد
،
ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺘ
ﯽ
ﻧﺎرﺿﺎ
ﯾﯽ
ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن داد و
: ﮔﻔﺖ
-
،ﯽﺣﺎﺟ
ﻗﺮار ﻧﺒﻮد از اول ﺑﺪﻗﻮﻟ
؟ﯿﻪ ﺖ ﭼ ﻧوا ؛ﯽﮐﻨ ﯽ
ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺎ اﺳﺘ
.ﯾﻢ ﺑﺮو ﯿﺸﻦ
از ﻫ ﯽﺣﺎﺟ
ﯿﭻ
ﺣﺮف و ﺑﺮﺧﻮرد
ﯿﻠﯽﺧ . ﺧﻮرد ﯽﻧﻤﺟﺎ ی
ﮐﻬﻨﻪ ﮐﺎرﺗﺮ از آﻧﭽﻪ
ﯽﻣ
ﺷﺪ ﺗﺼﻮر ﮐﺮد
آرام . ﺑﻮد
و ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ
:
-
ﻣﻌﻄﻞ ﻧﮑﻨ
ﻓﻌﻼ
ﯿﺪ
؛ ﺻﻼح ﻧ
ا ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﺴﺖ
.ﯿﺪ ﺑﻤﺎﻧ ﯾﻨﺠﺎ
ﭘﻮﺷ ﯿﺎه و ﺳ ﯿﺎهﺳ ﯽ ﭘﺴﺮﮐ
ﺑﺎ ﻫ ، ﯿﺪه
ﯿﮑﻠﯽ
ﯾﺪه ورز و رﺷﺖد
ﺑﻪ داﺧﻞ
اﺗﺎق
آﻣﺪ و در دو ﻧﻮﺑﺖ آ
را ﭽﻪ ﻧ
ﯿ داﺷﺘ
ﻢ ﺑﺮداﺷﺖ
ﹰ در واﻧﺖ ﻗﺮار داد
و ﻇﺎﻫﺮا
.
ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺣﺎﺟ
ی ﺑﺮ رو ﯿﺘﯽﮔ ،ﯽ
آن ﻟﺒﺎس رﻧﮓ ﺑ
ﻪ
رﻧﮓ و
ﺳﺒﺰ ﺷﻠﻮار
ﺑﺰرگ ی و روﺳﺮ
یﭼﺎدر ،
ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺮد
و از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪ
.
ﻣﺎ ﻫﻢ راﻫ
.ﯾﻢﺷﺪ ﯽ
در ﻓﺎﺻﻠﻪ
ی
یﻣﺘﺮ ﯿﺴﺖﺑ
ﯾﯽﺟﺎ ﺧﺎﻧﻪ
ﮐﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﺗﻨﮓ و ﺑﺮا
ﯿﺮﻏ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ی
ﻗﺎﺑﻞ ورود
،ﺷﺪﯽﻣ
واﻧﺖ ا
ﻪ ﺑ . ﺑﻮد ه ﯾﺴﺘﺎد
ﯾﺖﻓﻮر
ﻣﻦ و ﮔ
ﯿﺘﯽ
.ﯿﻢ ﺟﻠﻮ ﻧﺸﺴﺘ
ﺟﻮان راﻧﻨﺪه ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺖ
.
ﹰ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺣﺎﺟ
ﻇﺎﻫﺮا
،ﯽ
آن ﭘﺴﺮ
ﻫﻔﺪه
ﯾﺎ
ﻫﺠﺪه
ﺳﺎﻟﻪ
ی ﺳﯿﺎه ﻫﻢ ﺑﺮ
ﭘ
ﺸﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﻮ
ار ﺷﺪﻧﺪ
ﻧﮕﺎه .
یﻫﺎ
ﯾﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﻤﺴﺎ
ﻧﺎﻇﺮ ﺳﻮار ﺷﺪن ﻣﺎ ﺑﻮد
،
یاﺛﺮ ﯽوﻟ
از اﺿﻄﺮب در ﺣﺎﺟ
ﯽ
و راﻧﻨﺪه د
.ﺷﺪﯽﻧﻤ ﯾﺪه
واﻧﺖ ﺑﺎ دﻧﺪه
ی
ﻧ ﻋﻘﺐ ﺗﺎ آ
ﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻘﺪور ﺑﻮد
،
ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ازﮐﻮﭼﻪ ﻋﺒﻮر ﮐﺮد و
وارد ﺧ
.ﺷﺪ ﯿﺎﺑﺎن
در ﺧ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د
ﯿﺎﺑﺎن
ﯽ اﺻﻠ یﻫﺎ
ﯽ و ﮐﺴ ﯾﻢ ﺷﻬﺮ ﺑﻮد
ﺑﻪ ﻋﺒﻮر واﻧﺖ ﺗﻮﺟﻬ
ﯽ
ﻧﺪاﺷﺖ
.
از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﻠ
ﯿﺲ
راﻫﻨﻤﺎ
ﯾﯽ
ﻫﻢ رد ﺷﺪ
ﯾﻢ
و ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻬ
ﻧﮑﺮد ﯽ
رﺑﻊ .ﯾﻢ
ﮐﻪ ﯽﺳﺎﻋﺘ
ﭘﺲ از
، ﺣﺮﮐﺖ
واﻧﺖ در اﺑﺘﺪا
،یاهﺟﺎد ی
ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﺟﻠﻮﺗﺮ از
اﺗﻮﺑﻮس
ﻣﺴﺘﻌﻤﻞ و
ﯽ ﮐﻮﭼﮑ
ﮐﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺑﻮد
ا ،
. ﯾﺴﺘﺎد
ﺷﺪ ﯿﺎده ﻣﺎ ﭘ ی راﻧﻨﺪه
. ﺑﻌﺪ از
، ﻪﯿﻘدﻗ ﯾﮏ
یﺮﮕﯾ ﻓﺮد د
ﭘﺸﺖ
ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺎﺷ
ﻗﺮار ﯿﻦ
و ، ﮔﺮﻓﺖ
دوﺑﺎره ﺑ
اﻓﺘﺎد ﻪ راه
.ﯾﻢ
، ﺗﺎزه ی راﻧﻨﺪه
ﺑﻌﺪ از ﻓﺎﺻﻠﻪ
یﻗﺪر» : ﮔﻔﺖ ،ﺷﺪ ﯽ ﮐﻪ ﻃ ﯽ ﮐﻮﺗﺎﻫ ی
ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﺎﺷ
ﯿﻦ
اﺗﻮ ؛ ارمدﯽﻣ را ﻧﮕﻪ
.ﯾﺪآﯽﻣ ﺑﻮس
ﺑﻪ ﻣﺤﺾ
ﮐﻪ ﯾﻦا
اﺗﻮﻣﻮﺑ
ا ﯿﻞ
ﯾﺪﻮﺷ ﯿﺎده ﭘ ، ﯾﺴﺘﺎد
و ﺳﻮار
اﺗﻮ
ﺳﺎ ک .ﯾﺪﺷﻮ ﺑﻮس
ﻫﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺗﻮ
ی
اﺗﻮﺑﻮس
«.ﯾﻢ ﮔﺬار ﯽﻣ
ﺑﻮد !« ﭼﺸﻢ » ﺟﻮاب ﻣﺎ
. ﺑﺎ
ﮐﻪ ﯾﺴﺖ
یﻫﻤﻪ ﯾﮕﺮ د
دﺳﺘﻮرات را اﻃﺎﻋﺖ
.ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ
ﻗﺒﻼ
ﯽﺣﺎﺟ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد راﻫ
ﯽ
،ﯾﻢ دار ﯿﺶﭘ در ﮐﻪ ﻣﺎ
راه ﻣﻌﻤﻮل د
ﯾﮕﺮان
، ﯿﺴﺖﻧ
ﻪ ﭼﻮن ﺑ
ﻋﻠﺖ
ﮐﺜﺮت ﻣﺴﺎﻓﺮت و ﻓﺮار ا
ﯾﺮاﻧﯿﺎن
،
آن راه
-
ﮐﻪ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺎ ﻣﺮز ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن
ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺖ
،
ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ
۱۳۲