Goriz Nakhasteh

191 / 256

- ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺗﻨﻬﺎ راه ﻣﺴﺎﻓﺮت زﻣ از ا ﯿﻨﯽ
ﯾﺮان
ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن از ﻫﻤ اﺳﺖ ﯿﺮ ﻣﺴ ﯿﻦ ؟ و ﻣﮕﺮ ﻧﻪ
ﮐﻪ ﯾﻦا ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻌﺪاد ز از ا ﯾﺎدی ؟ ﮔﺬرﻧﺪ ﯽﻣ راه ﯾﻦ و ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا ﹰ ﺑﺎ از ا ﯾﺪ ﻃﺒﻌﺎ
ﯾﻦ
ﭘﺎﺳﮕﺎه
ﻫﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻨﺪﭘﺲ ؟ ﹰ راه ﻧﺠﺎﺗ ﺣﺘﻤﺎ . اﻧﺪه ﮐﺮد ﯿﺪا ﭘ ﯽ
اﺳﻼم ﺧﻨﺪ
ﯾﺪ
: و ﮔﻔﺖ
- ﯿﺪﮐﻨﯽﻣ ﯿﺎل ﺷﻤﺎ ﺧ ﺑﺎ ﭘﻮل ﺑ ؛ ﻧﻪ ؟ﺷﻮدﯽﻣ ﻧﺮم ﯿﺸﺘﺮ ا ﮔﺮ ﭘﺎﺳﭙﻮرت
یﻫﺎ
ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺮ ورود ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن
از ﻣﺮز ﺗﻔﺘﺎن را داﺷﺖ ﻫ
ﯿﭻ
. ﻧﺒﻮد ﯽ ﻣﺸﮑﻠ اﺷﮑﺎل ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ا
ﯾﻦ
اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻣﻬﺮ ﯾﺘﺎن ﻫﺎ
ورود و ﺧﺮوج ﻫ ﻧﺪارد ﯿﭽﯽ .
- ﺧﻮب ، ﺣﺎﻻ ا ﮔﺮ ﮔ ،ﯿﻢﻔﺘﯿﺑ ﯿﺮ ؟ﯽﺑﮑﻨ ﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ؟
-
یﻓﮑﺮ ﯾﺪﺑﺎ
ﺑﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﺮ ﻧﯿ ، ﻔﺘﯿﻢ ﯿﻨﯽﺑ ﯿﺶ ﺷﻮد ﭘ ﯽﻧﻤ ﭼﻮن ﮐﺮد ﭼﻪ ﭘ
ﯿﺶ
. ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ
ﺣﺎﻻ اﺳﻼم ﮐﻨﺎر دﺳﺖ راﻧﻨﺪهﯿﺘﯽﮔ ، و ﺟﻠﻮ ﮏاﺗﺎﻗ در ، واﻧﺖ ی ﻫﻢ در ﮐﻨﺎر دﺳﺖ او ﻗﺮار داﺷﺖ .
ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻋﻈ
ﯿﻢ
ﭘﺸﺖ واﻧﺖ آﻓﺘﺎب .ﯾﻢ ﺑﻮد و ﺑﺎد و ﺧﺎ ک را ﺗﺤﻤﻞ . ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﻻﺑﺪ ﮐﻪ اﺳﻼم و
ﺘﻨﺪ از ا ﺴداﻧﯽﻣ راﻧﻨﺪه
ﯾﻦ
ی ﻣﺮﺣﻠﻪ
ﭘﺮﺧﻄﺮ ﻫﻢ ﭼﮕ ﻮﻧﻪ ﮔﺬر ﮐﻨﻨﺪ .
ﭘﺲ از ﻃ
ﯽ
ﺑﺎر د ،ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺘ
ﯾﮕﺮ
ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎﺷ
ﻦﯿ
ﮐﻢ ﺷﺪ
یﺳﻮ ﯾﮏدر .
ی ﺟﺎده اﺛﺮ
از ﻧﻮﻋ
ﯽ
ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن
ﮐﻪ ﺑ
ﯿﺸﺘﺮ
ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺎﻧﺴﺖ ﯽﻣ ﯽﻣ ﻧﻈﺎ یﻫﺎ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﺷﺪ. ﯽﻣ ﯾﺪه ، د ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﮐﻨﺎر آن ، در ﺻﺪ
یﻣﺘﺮ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪﯿﻦ ﻣﺎﺷ . را در ﮐﻨﺎر ﺳﻤﺖ د
ﯾﮕﺮ
ﺟﺎده ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ و ﺑﻪ ﻣ ﺎ ﮔﻔﺖ ﭘ ﻫﻮا .ﯾﻢﺷﻮ ﯿﺎده
آﻓﺘﺎﺑ ﻟﮑﻪ ﯽوﻟ ، ﺑﻮد ﯽ
یﻫﺎ
ﺑﺰرگ اﺑﺮ ﻫﻢ در آﺳﻤﺎن د ﯾﺪزوﯽﻣ یﺑﺎد .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه و ﻟﺒﺎس
یﻫﺎ
ﮔﺸﺎد ﻣﺎ را
ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮدﯿﺘﯽﮔ . ﺑﺮدﯽﻣ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﮏاﺗﺎﻗ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد . اﺳﻼم ﮔﻔﺖ :
- ا ﻧﻮﺷﮑ ﯾﻨﺠﺎ
ﯽ
اﺳﺖ
- ؟ﺴﺖﯿﭼ ؟ ﮐﺠﺎ
ﺑﺎ دﺳﺖ ﭼﭗ ﺟﺎده را ﻧﺸﺎن داد و دوﺑﺎره ﮔﻔﺖ :
- آﻧ ﺠﺎ ﻧﻮﺷﮑﯽ اﺳﺖ ؛ ﻣﺤﻞ ﺟﻨﮓ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ اﻓﻐﺎﻧ
ﯽ
ﺑﺎ اﻓﻌﺎﻧ . ﺘﺎنﺴ
ﻧﮕﺎه ﮐﺮد .ﯾﻢ در ﻓﺎﺻﻠﻪ
ی
ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﺘﺮ
ی
از ﺟﺎده ﺗﻮپ ،
یﻫﺎ
. ﺑﻮد ﯿﺪا ﭘ ﯾﯽ ﺿﺪﻫﻮا در ﻣﺤﻮﻃﻪ
ی
ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭼﻨﺪ ﺳ ﺮ ﺑﺎز در ﺣﺎل ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﻨ ﻫﻢ ﭼ ﯿﭙﯽ و ﺟ ، ﺪ ﺳﺮﺑﺎز را ﺣﻤﻞ . ﮐﺮدﯽﻣ ﺑﻪ ﺷﻮﺧ ﺑﻪ ﯽ
اﺳﻼم ﮔﻔﺘﻢ :
- اﺳﻼم ، ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﺎ را در ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﯽﺟﻨﮕ ی
ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺘ ؟یاﻪ
- دو ﮐ ﯿﻠﻮﻣﺘﺮ آن ﻃﺮف ﺗﺮ ﻫﻤﺎن ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺧﻄﺮﻧ ﺎ ک اﺳﺖ ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﮔﯿﻔﺘﯿﻢ ﺑ ﯿﺮ ﻣﮑﺎﻓﺎت اﺳﺖ .
- ﻫﺧﻮا ﯽﻣ ، ﺧﻮب ﯽ ﭼﻪ ﺑﮑﻨﯽ اﺳﻼم ؟
- اﯾﻨﺠﺎ ﺻﺒﺮﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﺗﺎ اﺗﻮﺑﻮﺳ
ﯽ
ﮐﻪ از ﻧﻮﺷﮑ ﺑﻪ ﮐﻮ ﯽ ودرﯽﻣ ﯾﺘﻪ ﺑﺮﺳﺪ. ﺷﻤﺎ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻋﻈﯿﻢ ﺳﻮار
اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺸﻮﯾﺪ . ﻫﺮ ﮐﺪام روی ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ . ﭘﻬﻠﻮی ﻫﻢ ﻧ ﻨﺸﯿﻨﯿﺪ . ﭼﻮن ﻗﺎﻃﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻫﺴﺘﯿﺪ ،
۱۹۰