Table of Contents Table of Contents
Next Page  194 / 256 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 194 / 256 Previous Page
Page Background

-

ﺑﻪ اﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﺮﮔﺮد

.ﯾﻢ

ﯿﺘﯽﮔ

در اداﻣﻪ

ی

ﺣﺮﻓﺶ ﮔﻔﺖ:

-

دوﺑﺎره آن

ﹺه ﻣﺄ

ﻫﺎ از آن د

ﯾﻮﺳﺎﻧﻪ

ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ. در اﺑﺘﺪا

ی

ﺑﺎزﮔﺸﺖ

ی ، ﻣﺮد

ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺑﻠﻮﭼ

ﯾ ﯽ

ﺎ ﺷﺎﯾﺪ

اﻓﻐﺎﻧﯽ

ﮐﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ

یا

ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺖ

،

دﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و

ﮔﻔﺖ ﯿﺰیﭼ

. راﻧﻨﺪه ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد و

ﺑﻪ او

ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺎﺷ

ﯿﻦ

ﺳﻮار ﺷﻮد.

ﻫﻨﻮز

ﯾﮑﯽ،

دو دﻗ

ﯿﻘﻪ

در ﺟﺎده

ﯽﺧﺎ ﮐ ی

ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد

ﯾﻢ

ﮐﻪ ﻫﻮا

ﺷﺪ و ﯽ ﻃﻮﻓﺎﻧ

ﺧﺎ ک از ﺳ

ﯿﻦزﻣ یﯿﻨﻪ

ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ

ﯾﺎدم .

آﻣﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﺑﺨﺖ

ﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﺟﺎده

ﮔﺮﻓﺘﺎر ﭼﻪ ﺧﺎ ک و ﻃﻮﻓﺎﻧ

ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯽ

و ﻧﮕﺮان از ا

ﯾﻦ

ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﻼ

ﯾﯽ

ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎن

. ﯿﺎﯾﺪ ﺑ

ﻧﺎ ﮔﺎه ﺻﺪا

ی

اﺳﻼم را ﺷﻨ

ﯿﺪم

ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻮق و ﺻﺪا

ی

ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ:

-

اﻟ

ﻪ !

اﻟ

ﻪ !

ﯾﻦا ! اﻟ

ﻫﻤﺎن ﭼ

ﯿﺰی

ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ

ﯾﻦا ؛ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺴﺖ

ﺧﺎ ک و ﻃﻮﻓﺎن ﺣﺎﻻ ﻧﻌﻤﺖ

ﺧﺪاﺳﺖ!

ﯿﺘﯽﮔ

ﮔﻔﺖ:

-

ﺑﻌﺪ در

ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ

راﻧﻨﺪه و

او ﻫﺮ دو ﻏﺮق ﺳﺮور و ﺧﻨﺪه ﺑﻮدﻧﺪ

،

و ﻣﻦ ﻣﺒﻬﻮت ﮐﻪ ﭼﻄﻮر

ﻫﻤﻪ ﯾﻦا

، ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ یﺷﺎد

ﺑﻪ ﺳﺮ

ﻋﺖ اﻓﺰودﻧﺪ و ﻃ

ﻪ ﺑ ﯿﻘﻪ ﭼﻨﺪ دﻗ

ﯾﺪﯾﺪ د . ﯿﺪﯾﻢ رﺳ ﯽ اﺻﻠ یﺟﺎده

ﮐﻪ ﺑﻪ

ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ

ﺑﻪ ﺳﺮ

ﻋﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺎﺷ

،ﯾﺪ ﺑﭙﺮ ﯿﻦ

ﭼﻮن اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ ﮔﺮد و

ﺧﺎ ک ﺑﺎﻋﺚ

ﺷﻮد ﯽﻣ

ی ﻧﻤﺮه یرو

واﻧﺖ ﮐﻪ ﺗﻔﺘﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ

ﺑﻮد،

ﻏﺒﺎر

آﻟﻮده ﺷﻮد

و در آن ﻃﻮﻓﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ

ﻧﺸﻮد؛

و ﺣﻀﻮر آن ﻣﺮد

اﻓﻐﺎن

در ﭘﺸﺖ واﻧﺖ و ﺷﻤﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻋﻈﯿﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﻫﺎی ﭘﯿﭽﯿﺪه در

روﺳﺮی

یﻫﺎ

ﺑﺰرگ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺎ را از ﺧﻄﺮ ﻧﺠﺎت دﻫﺪ

.

ﯽوﻗﺘ ،یﺑﺎر

واﻧﺖ را در آن در

ﯾﺎی

ﮔﺮد و ﺧﺎ ک در ﭼﻨﺪ ﻗﺪ

ﯾﺪﯾﻢ د ﯽﻣ

ﮐﻪ ﯾﻦ ، ﺑﺎ ا

در ﭼﺸﻢ

ﯾﻤﺎن ﻫﺎ

ﮔﺮد و ﺧﺎ ک رﻓﺘﻪ

ﯾﺪار و د ﺑﻮد

ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻘﺪور ﻧﺒﻮد

ﯾﺎد ﻓﺮ ،

اﺳﻼم را ﮐﻪ

زود ﺑﺎﺷ »

!ﯿﺪ

زود ﺑﺎﺷ

ﯿﺪ

ﺳﻮار

. ﯿﺪﯾﻢ ﺷﻨ !«ﯾﺪﺷﻮ

اول ﺧ

ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺎل

اﺗﻮﺑﻮس در ﮐﻨﺎر

ا ی

ﯾﺴﺘﺎده

ﻪ و ﺑ

ﻋﻠﺖ ﻃﻮﻓﺎن و ﺧﺎ ک

آن را

: ﮔﻔﺖ ﯿﻢﻋﻈ ﯽوﻟ ، ﯿﻨﯿﻢ ﺑﯽﻧﻤ

-

ﺳﻮار واﻧﺖ ﺑﺸﻮ

؛ﯾﺪ

؟ﯿﺪ ﭼﺮا ﻣﻌﻄﻠ

ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﻫﺮ

ﮐﺪام از

ﯾﮏ

ﺳﻤﺖ

ﺧﻮد را ﺑﻪ واﻧﺖ ﻧ

ﯿﻤﻪ

ﻣﺘﻮﻗﻒ رﺳﺎﻧﺪ

و ﺑﻪ ﯾﻢ

اﺗﺎق

ﻋﻘﺐ آن

اﻧﺪاﺧﺘ

ﯿﻢ

ﯽ . وﻗﺘ

راﻧﻨﺪه ﻣﻄﻤ

ﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﻮار ﺷﺪ

،ﻢاﯾه

ﺑﻪ راه

اﻓﺘﺎد

.

ﯿﻢﻋﻈ

ﺳﺎ ﮐﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد

.

ﻣﺴﺎﻓﺮ

ﺗﺎزه ﻣﺮد

اﻓﻐﺎن ی

ﯿﺎنﻣ ،

ﯿﺎهﺳ ،ﺳﺎل

ﯾﺶ ﭼﺮده ﺑﺎ ر

اﻧﺒﻮه و ﻋﻤﺎﻣﻪ

و

ﻧﺎ ﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧ

. ﺑﻮد ﯾﻨﺪ ﺧﻮﺷﺎ

ﺑﺮای ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﺮ و ﺻﻮرت

ﺑ از

ﺎد و ﻃﻮﻓﺎن و ﺣﺮﮐﺖ ﺗﻨﺪ

را ﯾﺶﻋﺒﺎ ،ﯿﻦ ﻣﺎﺷ

ﺑﻪ ﺳﺮ

ﺎ و ﺣ ﯿﺪه ﮐﺸ

ﺋﻞ ﺑﺪن و ﺳﺮ

و

ﺻﻮرت ﻗﺮار داده ﺑﻮد و ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻧﺎﻣﺄﻧﻮس و ﭘﺮﺳﺸﮕﺮ

،

ﯾﮑﺎﯾﮏ

یﻫﺎ ﯿﺎﻓﻪ ﻗ

ﯿﻢﻋﻈ . ﯾﯿﺪ ﭘﺎﯽﻣ ﻣﺎ را

ﮐﻪ ﺑﻠﻮچ ﺑﻮد و

ﯽﺣﺮﻓ

ﻧﺪاﺷﺖ

.

ﻣﺮا ﻫﻢ ﺑﺎ آن ﺳﺮ

و

، ﺎﻓﻪ ﯿ ﺻﻮرت و ﻗ

ﯽ ﺑﻠﻮﭼ

ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺼﻮر ﮐﺮده ﺑﻮد

ﯽوﻟ ،

ﺻﻮرت ﺟﻮان

ﻓﺮاﻣﺮز

و آن ﮐﻔﺶ آد

ﯾﺪاس

و ﺟﻮراب آﺑ

ﯿﺪ و ﺳﻔ ﯽ

یﺑﻠﻨﺪ

ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎ داﺷﺖ

ﯾﻦا ﯾﺶﺑﺮا ،

ﻪ ﺷﮏ را ﺑ

وﺟﻮد آورده ﺑﻮد

ﮐﻪ او

. ﺖاﺳ ﯾﺐﺮﻏ ﻣﺴﺎﻓﺮ

وﺟﻮد ﭼﻨﺪ

۱۹۳