195 / 256
ﺳﺎ ک و ﺑﺴﺘﻪ
یﻫﺎ
ﻣﺎ ﺣﺪس او را ﺗﺒﺪ
ﺑﻪ ﯾﻞ
. ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﻘﯿﻦ
ﺗﻌﺪاد ﺳﺎ ک
ﻔﺖﮔﯽﻣ ﻫﺎ ﺑﻪ او
ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ
ﯾﺐﺮﻏ
آن ﺟﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﻧ
ﯿﺴﺖ
ﺑﻪ ﺧ .
ﻧﮕﺎه ﻫﻢ ﯾﯽﺪا
ﯿﺠﺎن ﻫ . ﮐﺮدﯽﻣ
ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن و ﻧﺰد
ﯾﮑﯽ
ﭘﺎﺳﮕﺎه
اﺟﺎزه
ﯾﺎد داد ز ﯽﻧﻤ
در ﺣﺎل و
ﺣﺮﮐﺎت آن ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻋﺠ
ﯿﺐ
دﻗﺖ ﮐﻨﻢ و ﺑﺮا
ی
آن ﮐﻪ
ﻫﻢ ﯾﺎدز
ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ
ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ
مﺧﻮد ،
را ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داد
ﯾﮕﺮ د ﯾﯽﮔﻮم
ﻫﻤﺴﻔﺮان ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺸﺨ
ﯿﺖ ﻣﻮﻗﻌ ﯿﺺ
ﻣﻬﺮ ﺳﮑﻮت ﺑﺮ ﻟﺐ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ
.
ﯿﻢﻋﻈ
ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﺻﻮرت ﺗ
یﯿﺮه
ﺸ ﺧﻔﻪ و ﭼ
ﻤﺎن ﺧﻤﺎر
،
ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﭼﻬﺎرزاﻧﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد
ﺑﺎ ،
ﻧﮕﺎه و
ﺣﺮﮐﺖ اﺑﺮو ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻧﺰد
.ﻢﯾاهﺷﺪ ﯾﮏ
ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن ﻫﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ داﺷﺖ
.
ﺳﺮﻋﺖ
و ﺷﺪ ﮐﻢ
واﻧﺖ ا
. ﯾﺴﺘﺎد
ﯾﮕﺮ د ی ر ﮐﻨﺎر دو ﯿﻮن ﮐﺎﻣ ﯾﮏ ی در ﮐﻨﺎر
اﺗﻮﺑﻮﺳ
ﯽ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺑﻮد
.
در اﻧﺘﻈﺎر
ﯾﻦا
ﺑﻮدم
ﮐﻪ ﺑ
ﻪ دﺳﺘﻮر
ژاﻧﺪارم واﻧﺖ ﻣﺎ ﻫﻢ
ﯿﺪﮔﯽ رﺳ یﺑﺮا
ﯿﺸﺘﺮ ﺑ
ﯽ در ﺳﻤﺘ
ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد
ﯽوﻗﺘ ، اﻣﺎ
واﻧﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ
اداﻣﻪ داد و ﺳﺮﻋﺖ
ﮔﺮﻓﺖ.
ﺑﺎ ﺣﯿﺮت ﺑﻪ ﺻﻮرت و ﭼﺸﻤﺎن ﻋﻈﯿﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم
ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در .
ﺗﮑﺎن
، ﺧﻮرد ﯽﻧﻤ
ﯽ ﭼﺸﻤﮑ
زد و ﻟﺒﺨﻨﺪ رﺿﺎ
ﯾﺘﯽ
ﺑﻪ ﺻﻮرت آورد
،
و ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ از ﺧﻄﺮ ﮔﺬﺷﺘ
.ﯿﻢ
و از ﺧﻄﺮ ﮔﺬﺷﺘ
ﻪ ﺑﻮد
ﻮن دﻗﺎ ﭼ.. .ﯾﻢ
ﯾﻘﯽ
از آن ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺟﺎﻧﮑﺎه دور ﺷﺪ
،ﯾﻢ
ﺗﺎزه ﺧﺴﺘﮕ
ﯽ
راه و
ﺮ ﺗﺎزه ﻔ ﻫﻤﺴ ﯾﺒﯽ ﺟﺎ و ﻏﺮ ﯽﻣ ﻧﺎآرا
آﻣﺪ ﯾﺎد ﺑﻪ
.
ﺧﻮد را در ﻣﺤﻮﻃﻪ
ی
ی ﻣﺤﺪود
ﮐﻪ ﺟﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد
ﻪﺟﺎﺑ ﯾﻢ
-
.ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣﺟﺎ
ﻣﺮد اﻓﻐﺎن ﻫﻨﻮز ﻋﻤﺎﻣﻪ
اش
ﺑﺮ ﺳﺮ
. ش ﺑﻮد
دو ﯾﮑﯽ،
ﻧﻮﺑﺖ ﭼ
در ﯿﮕﺎر ﺳ ﯽﻗﻮﻃ ﯿﻪﺷﺒ ﯿﺰی
دﺳﺘﺶ
ﯾﺪﯾﻢ دﯽﻣ
ﮐﻪ از آن ﭼ
ﻪ و ﺑ ﺖاﺷدﯽﻣﺑﺮ ﯿﺰی
ﻟﺐ ی ﮔﻮﺷﻪ
ﮔﺬاﺷﺖ. ﯽﻣ ﯾﺶﻫﺎناﻧﺪد و ﮐﻨﺎر
ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﺷﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه
؛ﮐﻨﺪﯽﻣ
اﻧﮕﺸﺘﺶ را
ﺑﻪ ﺑ ﻫﻢ
ﯿﻨﯽ
ﻓﺮو ﮐﺮده ﺑﻮد
ﻧ از آ .
ﺠﺎ ﮐﻪ ﻓﺮاغ ﺧﺎﻃﺮ
ﯿﺪا ﭘ ی
ﮐﺮده
ﺑﻮدم و
ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣ
ﻢ او ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﺮا ﺧﻮدﻣﺎﻧ
، ﺑﺪاﻧﺪ ﯽ
ﺑﻪ ﺗﻘﻠ
،او از ﯿﺪ
اﻧﮕﺸﺘ
ﻢ را در ﺑ
یﺳﻮ ﻪﺑ و ﮐﺮدم ﯿﻨﯽ
ﻧ ﯾﮕﺮ د
. ﮕﺎه ﮐﺮدم
دوﺑﺎره ﻣﺘﻮﺟﻪ او ﺷﺪم
؛
ﺑﺎ ﻧﮕﺎه
آﺷﻨﺎ
ﯾﯽ
ﻣﺮا ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ و ﺣﺮف دﻋﻮت
ﮐﺮد و ﯽﻣ
اﺷﺎرﺗ
ﯽ
در ﭼﺸﻢ و ﻟﺐ داﺷﺖ
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺜﻞ .
ﺑﻪ ﻣﻦ
ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ
ﮐﻪ
دو ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻏﺮ
ﯾﺐ
ﻫﻤﺮاه دار
ﯾﻢ
ﯾﯽ ﺑﻼ ﯿﻢ ﺗﻮاﻧ ﯽﻣو
ﺑﻪ ﺳﺮ
ﺷﺎن ﺑ
ﯿﺎورﯾﻢ
آن از ﯿﺰی و ﭼ
ﺑﺪزد ﻫﺎ
.ﯾﻢ
ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن آرام
ﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد وﻟ
ﯽ
ﻗﻄﺮات ﺑﺎران ﺑﻪ ﺳﺮ
و
. ﺧﻮرد ﯽ ﺻﻮرت ﻣ
دﺳﺘﻤﺎل
ﯽ ﺑﺰرﮔ ﯿﺎر ﺑﺴ یﻫﺎ
را ﮐﻪ داﺷﺘ
،ﯿﻢ
ﻣﺤﮑﻢ
ﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ و
ﺻﻮرت ﭘ
ﯿﭽﯿﺪﯾﻢ
ﮐﻪ ﻧﺎ ﮔﺎه
: ﮔﻔﺖ ﻓﺮاﻣﺮز
-
ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ
!
ﭼﻮن ﮐﻨﺎر دﺳﺘﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد
،
ﺑﺎ آرﻧﺞ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ
ﯽوﻟ ، زدم ﯾﺶ
او ﻫﻨﻮز ﻣﺘﻮﺟ
ﻪ
ﻧﺸﺪه ﺑﻮ
د
ﯽ ﻓﺎرﺳ ﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎ
ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ
. ﻫﻤ
ﯿﻦ
ﻃﻮر ﺣﺮﻓﺶ را
:داد ﻪ اداﻣ
-
؟ ﯿﺴﺖﻧ ن ﺳﺮدﺗﻮ
آرام و ﺧﻔﻪ ﺑﺪون
آن ﮐﻪ
را ﺑ مﺳﺮ
ﻪ ﻃﺮف
ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻢ
: ﮔﻔﺘﻢ ،
-
ﺣﺮف ﻧﺰن.
۱۹٤