،ﯾﻢ ﺑﻮد
ازﺟﺪا
ﺷﺪﻧﺸﺎن و وﻗﺘ
ﺗﻨﻬﺎ ﯽ
ﯽﻣ نﯾﻤﺎ
ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و
ﺗﺮﺳﯽﻣ رﻓﺘﻨﺪ ﯽﻣ
؛ ﯿﺪﯾﻢ
وﻟﯽ ﭼﻨﺎن ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ
رﻓﺘﺎر ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺎﻣﻞ در اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ
.
ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از
آن
ﻫﺎ
ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد
-ﯾﻢ
ا ﮔﺮ ﺑﺸﻮد ﺗﺮﺗ
ﯿﺐ
ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ
ﯽ
ﻓﺮاﻣﺮز
را ﺑﺎ زاﻫﺪان ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺲ
از ﺳﺎﻋﺖ
ﺑﻪ ﻫﺎ
اﺿﻄﺮاب
و
ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﭘﺪر و ﻣﺎدرش
ﺷﻮد داده ﯾﺎنﭘﺎ
و ﺧﺒﺮ ﺳﻼ
ﻣﺖ ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را
آنﺑﻪ
ﺑﺪﻫ ﻫﺎ
ﯽ ﺪ. وﻟ
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در
آن
ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺐ ﺗﻤﺎس ﻣﻘﺪور ﻧ
؛ ﯿﺴﺖ
ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺒﺢ
.
ﻓﺮاﻣﺮز
ﻣﻮﺿﻮع را
یآوردﯾﺎ
ﮐﺮد وﮔﻔﺖ
ﯾﻞﻣﺎ ﮐﻪ
اﺳﺖ ﺑ
ﻪ
دﻓﺘﺮ ﻫﺘﻞ ﺑﺮود و
آن از
ﻫﺎ
ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ وﺳ
ﯽﺗﻠﻔﻨ یﯿﻠﻪ
را ﻓﺮاﻫﻢ
ﮐﻨﻨﺪ
. ﺑﻪ
ﮐﻪ ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﻓﺮاﻣﺮز
در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎس
، ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ
ﯽﺣﺮﻓ و ﺪ ﺻﺒﺤﺖ ﮐﻨ
ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﻓﺘﺎر
ی
آن
ﺑﺸﻮد ﻫﺎ
ﻪ ﺑ،
زﺑﺎن ﻧ
شﺳﺮ ﻫﻢ او. دروﯿﺎ
را ﺧﻢ ﮐﺮده و از
اﺗﺎق
. ﺧﺎرج ﺷﺪ
ﻫﻨﻮز ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد و ﻻ
ی
در ﺑﺎز ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪا
ﯽ ﻓﺎرﺳ ی
ﹺ ﮐﺴ
ﺣﺮف زدن
ﯽ
را ﺷﻨ
ﯿﺪﯾﻢ
.
در ﺑﺎز ﺷﺪ
یﻣﺮد .
ﺧﻮش ﺻﻮرت ﺑﺎ
ﯿﺎهﺳ یﻫﺎ ﯾﺶر
ﻨﺎﺳﺐﺘﻣ ﯽﻗﺎﻣﺘ و ﯽ ﻣﺸﮑ ی و ﻣﻮﻫﺎ
،
در آﺳﺘﺎﻧﻪ
ی
در ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ
.
ﻟﺒﺎس آﺳﻤﺎﻧ
ﯽ
رﻧﮓ
ﯽ ﺑﻠﻮﭼ
ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ
ﯿﻠﯽﺧ.
ﺑﺎ ﯽ ﺧﻮدﻣﺎﻧ
ﺗﻪ ﻟﻬﺠﻪ
ﯽﻣﺳﻼ ﯽﺗﺮﮐ ی
ﮔﻔﺖ و ﭘﺮﺳ
:ﯿﺪ
-
؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯾﺮاﻧﯽ ﺷﻤﺎ ا
-
،ﺑﻠﻪ
ﺑﻔﺮﻣﺎ
. ﯾﯿﺪ
ﯾﺎرﯽﺑ
وارد ﺷﺪ و ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﻧﺸﺴﺖ
: ﮔﻔﺖ .
-
از ﯽﺟﻮاﻧ
اﺗﺎق
ﺷﻤﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﭼﻮن
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ
ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﺪ
،
دم ا ز ﺣﺪس
ﯾﺮاﻧﯽ
اﺳﺖ و ﻧﺰد
. ﺷﻤﺎ آﻣﺪم
از د
ﯾﺪﻧﺶ
اﻇﻬﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ
ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ
و او ﮔﻔﺖ
:
-
ﯾﺶ ﺷﻤﺎ ر
ﺗﺮاش ﻫﻤﺮاه دار
؟ﯾﺪ
: ﺟﻮاب دادم
-
ﯾﺶر ﯿﻦ ﻣﺎﺷ
ﺗﺮاش ﻧﺪارم
ﯾﺶر ﯽوﻟ ،
ﺗﺮاش دارم
؛
ﻓﺮﭼﻪ ﻫﻢ دارم
.
ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد.
آن
ﯾﺶ را ﺑﺮا ﻫﺎ
آوردم
ﯾﺶرﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در .
ﺗﺮاش و ﻓﺮﭼﻪ را در دﺳﺖ داﺷﺖ
: ﮔﻔﺖ ،
-
ﻣﻦ و رﻓ
آﻣﺪ ﯾﺸﺐد ﯿﻘﻢ
؛ ﯾﻢ
ﯾﻨﺠﺎ ﺷﻮد ا ﯽﻣ ﻣﻌﻠﻮم
ﯾﺮاﻧﯽ ﻫﻤﻪ ا
ﻫﺴﺘﻨﺪ.
: ﮔﻔﺘﻢ ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺑ
-
ا
ﯾﺮاﻧﯽ
!یﻓﺮار یﻫﺎ
یﺳﺮ
ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ
:
-
وﻗﺖ ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ
اﺳﺖ
؟ﯾﺪاه آﻣﺪ
-
ﻣﺎ ﻫﻢ دﯾﺸﺐ
آﻣﺪﯾﻢ
.
-
؟ﯾﺪ ﺑﺮو ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﮐﺠﺎ
-
.ﯽ ﮐﺮاﭼ
-
؟ﯾﺪروﯽﻣ ﯽﮐ
۲۰۰