Goriz Nakhasteh

201 / 256

،ﯾﻢ ﺑﻮد ازﺟﺪا ﺷﺪﻧﺸﺎن و وﻗﺘ ﺗﻨﻬﺎ ﯽ ﯽﻣ نﯾﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺗﺮﺳﯽﻣ رﻓﺘﻨﺪ ﯽﻣ ؛ ﯿﺪﯾﻢ وﻟﯽ ﭼﻨﺎن ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ
رﻓﺘﺎر ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺎﻣﻞ در اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ .
ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از آن ﻫﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد -ﯾﻢ ا ﮔﺮ ﺑﺸﻮد ﺗﺮﺗ
ﯿﺐ
ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ
ﯽ
ﻓﺮاﻣﺮز
را ﺑﺎ زاﻫﺪان ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺲ
از ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻫﺎ اﺿﻄﺮاب و ﻧﮕﺮاﻧ
ﯽ
ﭘﺪر و ﻣﺎدرشﺷﻮد داده ﯾﺎنﭘﺎ و ﺧﺒﺮ ﺳﻼ ﻣﺖ ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را
آنﺑﻪ ﺑﺪﻫ ﻫﺎ
ﯽ ﺪ. وﻟ
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در آن ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺐ ﺗﻤﺎس ﻣﻘﺪور ﻧ ؛ ﯿﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺒﺢ .
ﻓﺮاﻣﺮز
ﻣﻮﺿﻮع را
یآوردﯾﺎ
ﮐﺮد وﮔﻔﺖ ﯾﻞﻣﺎ ﮐﻪ اﺳﺖ ﺑ ﻪ دﻓﺘﺮ ﻫﺘﻞ ﺑﺮود و آن از ﻫﺎ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ وﺳ
ﯽﺗﻠﻔﻨ یﯿﻠﻪ
را ﻓﺮاﻫﻢ
ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﻪ ﮐﻪ ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﻓﺮاﻣﺮز در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎس ، ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ
ﯽﺣﺮﻓ و ﺪ ﺻﺒﺤﺖ ﮐﻨ
ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﻓﺘﺎر
ی
آن ﺑﺸﻮد ﻫﺎ ﻪ ﺑ، زﺑﺎن ﻧ
شﺳﺮ ﻫﻢ او. دروﯿﺎ
را ﺧﻢ ﮐﺮده و از اﺗﺎق . ﺧﺎرج ﺷﺪ ﻫﻨﻮز ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد و ﻻ
ی
در ﺑﺎز ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪا
ﯽ ﻓﺎرﺳ ی
ﹺ ﮐﺴﺣﺮف زدن
ﯽ
را ﺷﻨ ﯿﺪﯾﻢ . در ﺑﺎز ﺷﺪ
یﻣﺮد .
ﺧﻮش ﺻﻮرت ﺑﺎ
ﯿﺎهﺳ یﻫﺎ ﯾﺶر ﻨﺎﺳﺐﺘﻣ ﯽﻗﺎﻣﺘ و ﯽ ﻣﺸﮑ ی و ﻣﻮﻫﺎ ، در آﺳﺘﺎﻧﻪ
ی
در ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ . ﻟﺒﺎس آﺳﻤﺎﻧ
ﯽ
رﻧﮓ
ﯽ ﺑﻠﻮﭼ
ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖﯿﻠﯽﺧ. ﺑﺎ ﯽ ﺧﻮدﻣﺎﻧ ﺗﻪ ﻟﻬﺠﻪ ﯽﻣﺳﻼ ﯽﺗﺮﮐ ی ﮔﻔﺖ و ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ
- ؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯾﺮاﻧﯽ ﺷﻤﺎ ا
- ،ﺑﻠﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎ . ﯾﯿﺪ
ﯾﺎرﯽﺑ وارد ﺷﺪ و ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﻧﺸﺴﺖ: ﮔﻔﺖ .
- از ﯽﺟﻮاﻧ اﺗﺎق ﺷﻤﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﭼﻮنﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﺪ ، دم ا ز ﺣﺪس
ﯾﺮاﻧﯽ
اﺳﺖ و ﻧﺰد
. ﺷﻤﺎ آﻣﺪم
از د ﯾﺪﻧﺶ اﻇﻬﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ و او ﮔﻔﺖ :
- ﯾﺶ ﺷﻤﺎ ر ﺗﺮاش ﻫﻤﺮاه دار ؟ﯾﺪ
: ﺟﻮاب دادم
- ﯾﺶر ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﺗﺮاش ﻧﺪارمﯾﺶر ﯽوﻟ ، ﺗﺮاش دارم ؛ ﻓﺮﭼﻪ ﻫﻢ دارم .
ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد. آن ﯾﺶ را ﺑﺮا ﻫﺎ آوردمﯾﺶرﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در . ﺗﺮاش و ﻓﺮﭼﻪ را در دﺳﺖ داﺷﺖ : ﮔﻔﺖ ،
- ﻣﻦ و رﻓ آﻣﺪ ﯾﺸﺐد ﯿﻘﻢ ؛ ﯾﻢ ﯾﻨﺠﺎ ﺷﻮد ا ﯽﻣ ﻣﻌﻠﻮم ﯾﺮاﻧﯽ ﻫﻤﻪ ا
ﻫﺴﺘﻨﺪ.
: ﮔﻔﺘﻢ ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺑ
- ا ﯾﺮاﻧﯽ !یﻓﺮار یﻫﺎ
یﺳﺮ
ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ :
-وﻗﺖ ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ ؟ﯾﺪاه آﻣﺪ
- ﻣﺎ ﻫﻢ دﯾﺸﺐ آﻣﺪﯾﻢ .
- ؟ﯾﺪ ﺑﺮو ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﮐﺠﺎ
- .ﯽ ﮐﺮاﭼ
- ؟ﯾﺪروﯽﻣ ﯽﮐ
۲۰۰