Goriz Nakhasteh

204 / 256

ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺑﺴﭙﺎ .رد از اﺳﻼم و دو ﺑﻠﻮچ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ا ﮔﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،
یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ
ﻣﺎ را ﺑﺎ
آن ﺟﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﯽ . وﻗﺘ اﺗﺎق را ﺗﺮک ﮐﺮدﻧﺪ ، ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﻣﻌﺮﻓ
ﯽ
و ﻣﻮﻗﻌ را ﯿﺘﯽﮔ ﯿﺖ
یﺑﺮا
او ﺗﺸﺮ : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﯾﺢ
- ﯾﺸﺎن ا را ﺑﻪ ﺻﻮرت
ﯽﻟو ، ﺷﻨﺎﺳﻢ ﯽﻧﻤ
اﺳﻢ و رﺳﻢﯾﺎآ . اﻧﻢدﯽﻣ را ﯾﺸﺎن ا ﭘﺎﺳﭙﻮرﺗ
ﺸﺎن
ﻫﻤﺮاه
اﺳﺖ ؟
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯿﺎراﻧﻪ ﻫﻮﺷ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮدﮐﻪ ﻣﺎ راﺳﺖ ﻣ : ﮔﻔﺘﻢ . ﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽ
- ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻧﺰد ا ﯾﻤﺎن ﻫﺎ ﺑﻠﻮچ ﯾﻦ
ﻫﺎﺳﺖ.
: ﮔﻔﺖ
- آنﯾﮕﺮ دﻫﺎ ﭼﺮا ﭘﺎﺳﭙﻮرتﯾﺘﺎن ﻫﺎ را ﻧﮕﺎه داﺷﺘ . اﻧﺪﻪ
ﯽ ﻣﻮﺟﺒ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را از اﺳﻼم ﺑﮕ . ﯿﺮم
ﻓﺮاﻣﺮز
از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ اﺗﺎق آن . رﻓﺖﻫﺎ
یاﻪﯿﻘدﻗ
ﺑﻌﺪ اﺳﻼم و ﻋﻈ
ﯿﻢ
و آن راﻧﻨﺪه آﻣﺪﻧﺪ . اﺳﻼم ﭘﺎ ﮐﺖ ﺳﻔﯿﺪی را ﮐﻪﺣﺎوی ﭘﺎﺳﭙﻮرتو ﭘﻮل ﻫﺎ
ﻪ ﺑ ﺑﻮد، دﺳﺘﻢ داد و ﮔﻔﺖ :
- ﯿﯿﻨ ﺑﺒ ﺪ ﻫﻤﻪ ﭼ
ﯿﺰ
ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ؟
ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﻢ ﭘﻮل . ﺑﻮد ﯾﻤﺎن ﻫﺎ آن ﻗﺪر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ
رﺷﺶ
. ﺑﺎﺷﺪ ﯽ ﻃﻮﻻﻧ در ﺷﻤﺎرش از
ﺗﮑﺮارﺧﻮددار
ی
از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدم . اﺳﻼم ﮔﻔﺖ :
- از ﻣﺎ راﺿ ؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯽ
ﻓﺮاﻣﺮز
. ﺟﻮاب داد
- از ﺷﻤﺎ ﺧ
ﯽوﻟ ، ﯿﻠﯽ
از ﺣﺎﺟ
ﯽ
اﺻﻼ .
: ﮔﻔﺖ ﯾﯽﺪاﺧ
- ﻪ ﺑﻨﻮ ﭼ ﯾﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ ؟ ﯾﺴﯿﻢ
اﺳﻼم ﮔﻔﺖ :
- ﺑﻨﻮ
ﯾﺴﯿﺪ
ﺳﺎﻟﻢ رﺳ ﯿﺰی و ﭼ ﯿﺪﯾﺪ ﮐﺴﺮ ﻧﺒﻮد اﺳﺖ ه .
ی ﮐﺎﻏﺬ
ﺑﻪ دﺳﺖﯾﯽﺪاﺧ ﯽوﻗﺘ .داد ﯾﯽﺪاﺧ ﻣﻄﻠﺒﺶ را ﻧﻮﺷﺖ و اﻣﻀﺎ ، ﮐﺮد ﮐﺎﻏﺬ را ﺑ ﻪ داد ﻓﺮاﻣﺮز
ﺗﺎ او ﻫﻢ اﻣﻀﺎ . ﮐﻨﺪ ﭘﺲ از ، ﻓﺮاﻣﺮز ﮐﺎﻏﺬ را ﻧﺰد ﻣﻦ آورد
یاﻪﺟﻤﻠ .
در زﻣﺎن اﻗﺎﻣﺖ در
ﺷﻬﺮک
و در
ﭘﻨﺎه رﻋﻨﺎ و ﻣﺴﻌﻮد ورد زﺑﺎﻧﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد » :
ﺟﻤﺸﯿﺪ
.« ﭼﻪ ﮐﺸﯿﺪ
ﺑﺎرﻫﺎ
آن را در ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت و
ﯾﻤﺎن ﻫﺎﯽﺷﻮﺧ ﺒﺖﺳ در ﻣﻨﺎ ﻪ ﺑ ﯾﯽﻫﺎ ﺑﺎ .ﯾﻢ ورد آﯽﻣ زﺑﺎن
ﻣﺴﻌﻮد
ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻧﺤﻮ
ی
از وﺿﻊ ﺳﻔﺮ
او را ﺑﺎﺧﺒﺮﯾﺶﺑﺮا .ﮐﻨﻢ ﻧﻮﺷﺘﻢ اﻣﺎ ﯿﻢ، ﺳﻼﻣﺘ » : ﭼﻪ ﺟﻤﺸﯿﺪ
« ﮐﺸﯿﺪ!
اﺳﻼم ﻧﮕﺎﻫ
ﯽ ﺳﻄﺤ ﯽ
ﺑﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﺮد
آن را و ﯿﺐ در ﺟ ﮔﺬاﺷﺖ: ﮔﻔﺖ ﯿﺘﯽﮔ .
- اﺳﻼم ﺗﻮ ﻣﺎ یﻫﻤﻪ ، ﯿﺪ و رﺷ ﯿﻢ و ﻋﻈ را ﻫﻤ ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ ﯾﺎد ﺑﻪ ﯿﺸﻪ داﺷﺖ، و از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﺸﮑﺮ .ﯾﻢ
اﺳﻼم
راﻧﻨﺪه
را ﻧﺸﺎن داد و : ﮔﻔﺖ
۲۰۳