ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﮏ دﺳﺖ
ﺑﺴﭙﺎ
.رد
از اﺳﻼم و دو ﺑﻠﻮچ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ا ﮔﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ
،
یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ
ﻣﺎ را ﺑﺎ
آن ﺟﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ
ﮐﻪ ﯽ . وﻗﺘ
اﺗﺎق
را ﺗﺮک ﮐﺮدﻧﺪ
،
ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﻣﻌﺮﻓ
ﯽ
و ﻣﻮﻗﻌ
را ﯿﺘﯽﮔ ﯿﺖ
یﺑﺮا
او ﺗﺸﺮ
: ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﯾﺢ
-
ﯾﺸﺎن ا
را ﺑﻪ ﺻﻮرت
ﯽﻟو ، ﺷﻨﺎﺳﻢ ﯽﻧﻤ
اﺳﻢ و رﺳﻢ
ﯾﺎآ . اﻧﻢدﯽﻣ را ﯾﺸﺎن ا
ﭘﺎﺳﭙﻮرﺗ
ﺸﺎن
ﻫﻤﺮاه
اﺳﺖ
؟
ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯿﺎراﻧﻪ ﻫﻮﺷ
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد
ﮐﻪ
ﻣﺎ راﺳﺖ ﻣ
: ﮔﻔﺘﻢ . ﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽ
-
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻧﺰد ا ﯾﻤﺎن ﻫﺎ
ﺑﻠﻮچ ﯾﻦ
ﻫﺎﺳﺖ.
: ﮔﻔﺖ
-
آن
ﯾﮕﺮ دﻫﺎ
ﭼﺮا ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﯾﺘﺎن ﻫﺎ
را ﻧﮕﺎه داﺷﺘ
. اﻧﺪﻪ
ﯽ ﻣﻮﺟﺒ
ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻫﺎ
را از اﺳﻼم ﺑﮕ
. ﯿﺮم
ﻓﺮاﻣﺮز
از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ
اﺗﺎق
آن
. رﻓﺖﻫﺎ
یاﻪﯿﻘدﻗ
ﺑﻌﺪ اﺳﻼم و ﻋﻈ
ﯿﻢ
و آن راﻧﻨﺪه آﻣﺪﻧﺪ
.
اﺳﻼم ﭘﺎ ﮐﺖ ﺳﻔﯿﺪی را ﮐﻪ
ﺣﺎوی
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
و ﭘﻮل ﻫﺎ
ﻪ ﺑ ﺑﻮد،
دﺳﺘﻢ داد و ﮔﻔﺖ
:
-
ﯿﯿﻨ ﺑﺒ
ﺪ ﻫﻤﻪ ﭼ
ﯿﺰ
ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ
؟
ﭘﺎﺳﭙﻮرت
ﻫﻢ ﭘﻮل . ﺑﻮد ﯾﻤﺎن ﻫﺎ
آن ﻗﺪر
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ
رﺷﺶ
. ﺑﺎﺷﺪ ﯽ ﻃﻮﻻﻧ
در ﺷﻤﺎرش از
ﺗﮑﺮارﺧﻮددار
ی
از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدم
.
اﺳﻼم ﮔﻔﺖ
:
-
از ﻣﺎ راﺿ
؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯽ
ﻓﺮاﻣﺮز
. ﺟﻮاب داد
-
از ﺷﻤﺎ ﺧ
ﯽوﻟ ، ﯿﻠﯽ
از ﺣﺎﺟ
ﯽ
اﺻﻼ
.
: ﮔﻔﺖ ﯾﯽﺪاﺧ
-
ﻪ ﺑﻨﻮ ﭼ ﯾﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ
؟ ﯾﺴﯿﻢ
اﺳﻼم ﮔﻔﺖ
:
-
ﺑﻨﻮ
ﯾﺴﯿﺪ
ﺳﺎﻟﻢ رﺳ
ﯿﺰی و ﭼ ﯿﺪﯾﺪ
ﮐﺴﺮ ﻧﺒﻮد
اﺳﺖ ه
.
ی ﮐﺎﻏﺬ
ﺑﻪ دﺳﺖ
ﯾﯽﺪاﺧ ﯽوﻗﺘ .داد ﯾﯽﺪاﺧ
ﻣﻄﻠﺒﺶ را ﻧﻮﺷﺖ و
اﻣﻀﺎ
، ﮐﺮد
ﮐﺎﻏﺬ را ﺑ
ﻪ
داد ﻓﺮاﻣﺮز
ﺗﺎ او ﻫﻢ
اﻣﻀﺎ
. ﮐﻨﺪ
ﭘﺲ از
، ﻓﺮاﻣﺮز
ﮐﺎﻏﺬ را ﻧﺰد ﻣﻦ آورد
یاﻪﺟﻤﻠ .
در زﻣﺎن اﻗﺎﻣﺖ در
ﺷﻬﺮک
و در
ﭘﻨﺎه
رﻋﻨﺎ و ﻣﺴﻌﻮد
ورد زﺑﺎﻧﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد
» :
ﺟﻤﺸﯿﺪ
.« ﭼﻪ ﮐﺸﯿﺪ
ﺑﺎرﻫﺎ
آن را
در ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت و
ﯾﻤﺎن ﻫﺎﯽﺷﻮﺧ
ﺒﺖﺳ در ﻣﻨﺎ
ﻪ ﺑ ﯾﯽﻫﺎ
ﺑﺎ .ﯾﻢ ورد آﯽﻣ زﺑﺎن
ﻣﺴﻌﻮد
ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم
ﺑﻪ ﻧﺤﻮ
ی
از وﺿﻊ ﺳﻔﺮ
او را
ﺑﺎﺧﺒﺮ
ﯾﺶﺑﺮا .ﮐﻨﻢ
ﻧﻮﺷﺘﻢ
اﻣﺎ ﯿﻢ، ﺳﻼﻣﺘ » :
ﭼﻪ ﺟﻤﺸﯿﺪ
« ﮐﺸﯿﺪ!
اﺳﻼم ﻧﮕﺎﻫ
ﯽ ﺳﻄﺤ ﯽ
ﺑﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﺮد
آن را و
ﯿﺐ در ﺟ
ﮔﺬاﺷﺖ
: ﮔﻔﺖ ﯿﺘﯽﮔ .
-
اﺳﻼم
ﺗﻮ ﻣﺎ یﻫﻤﻪ ،
ﯿﺪ و رﺷ ﯿﻢ و ﻋﻈ
را ﻫﻤ
ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ ﯾﺎد ﺑﻪ ﯿﺸﻪ
داﺷﺖ،
و
از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﺸﮑﺮ
.ﯾﻢ
اﺳﻼم
راﻧﻨﺪه
را ﻧﺸﺎن داد و
: ﮔﻔﺖ
۲۰۳