Goriz Nakhasteh

203 / 256

- ﻧﻬﺎ آ یﻫﻤﻪ .ﻫﻤﻪ . ﮐﻮرش ،ﻫﺎن ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺑﻮدﻧﺪ . ﺑﺎ ﻓﺮودﺳ
ﯽ
ﻗﺮار داﺷﺘ
ﯿﻢ
ﮐﻪ از زﻧﺪان ﮐﻪ آزاد
ﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺠﺎرت و ﮐﺎر ﮐﻨﯾﮏ ﯽوﻟ ، ﯿﻢ روز ﻫﻤﻪ ﺷﺎن اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ .
ﯾﺪد ﯽوﻗﺘ ﻣﺎ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻫ آن از ﯾﮕﺮ د ،ﯿﻢﺘﺴ
ﯽﺣﺮﻓ ﻫﺎ
ﻧﺰد و درﺑﺎره
ی
ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ :
- ﻣﻦ ﺗﺎﺟﺮ ﯾﺪ و ﺑﺎ ، ﻫﺴﺘﻢ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ا وﺑﺮ ﯾﺮان م و ﺑﺮﮔﺮدمﯾﮏ . ﺑﺎر ﻣﺮا در ا
ﯾﺮان
در دﻓﺘﺮ ﮐﺎرم
ﯽ ﻣﻬﻤﻠ ﯿﻞدﻟ ﻪ و ﺑ ، ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ
ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ . ﺗﺎ آزاد ﺷﺪم ، دوﺑﺎره از ا
ﯾﺮان
ﯾﻦا. ﺧﺎرج ﺷﺪم
ﻧﻮﺑﺖ ﭘﻨﺠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮ
ﯾﻖ
ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺳﻔﺮ ﺑﺎر ﯾﻦا .ﮐﻨﻢﯽﻣ ﺑﯿﺴﺖ و ﺻﺪ ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن داده .ام
ﻣﻬﻢ ﻧ ﺑ ﯿﻠﯽﺧ ؛ ﯿﺴﺖ ﯿﺸﺘﺮش .رموآﯽﻣ را در ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺮم ﮐﺮاﭼﯽ ، ﺑﻌﺪ آﻟﻤﺎنﯿﻠﻪ وﺳ ﯿﭻﻫ .
ﯽ و ﻟﺒﺎﺳ
. ﻫﻢ ﻧﺪارم ﺗﺎ ﺧﻮد آﻟﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻤ ﻟﺒﺎس ﯿﻦ م. ورﯽﻫﺎ ﻣ وﻟﯽ اﯾﻦ ﺗﻪ رﯾﺶ ﮐﺜﺎﻓﺖ را ﻣﯽ . ﺗﺮاﺷﻢ
آﺧﺮ ﯿﺘﯽﮔ
یﺗﮑﻪ ﯾﻦ
ﺳﻮﻫﺎن
ﯾﺰدی
را ﮐﻪ در ﺗﻪ ﻗﻮﻃ ، ﺑﻮد ﯾﺪه د ﯽ ﺑﻪ او ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد . آن را ﺑﺮداﺷﺖ ؛
ﻧﺼﻔ را ﺶ ﺟﺪا ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﺎن ﺧﻮر د : و ﮔﻔﺖ
- ﯾﮕد ﯿﻢﻧ ﺮ را ﻫﻢ ﺑﺮا
ی
ﺑﺮم ﺑﺎﻻ. ﯽﻣ دوﺳﺘﻢ
- ﻧﻮش ﺟﺎن!
ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌ -ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ ﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﻦ اﺳﻢ واﻗﻌ
ﯽ
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ :
- ا ﮔﺮ ﻣﺸﮑﻞ ﭘﺎﺳﭙﻮرت دار ا ،ﯾﺪ
ﯾﻨﺠﺎ
ﺑﺎ ﻫﺰار روﭘ .ﺷﻮدﯽﻣﺣﻞ ﯿﻪ از ﻣﺎ ﯿﻪ روﭘ ﻫﺰار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و
ﯾﮏ
ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻫﻤﻪ
ی
ی ﻣﻬﺮﻫﺎ
ﻻزم را زدﻧﺪ . ا ﮔﺮ ﮐﺴ
ﯽ
را ﻧﺪار ﺑﻪ ﮐﺴ ،ﯾﺪ
ﯽ
ﮐﻪ ﻣﺎ را آورده ﻣﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽ
ﮐﺎرﺗﺎن را راه ﺑ ﯿﺎﻧﺪاز .د
از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد م : و ﮔﻔﺘﻢ
- ﺑﭽﻪ
یﻫﺎ
ﻣﺎ ﻫﻢ آدم
ﯽﺧﻮﺑ یﻫﺎ
ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ ﮐﺎر
ی
از دﺳﺘﺸﺎن ﺑﺮ . ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﯾﺪﯿﺎﺑ
از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و در از ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ اﺗﺎق : ﺷﺪ ﮔﻔﺖ ﯽﻣ ﺧﺎرج
- ﯿﻢ ﺗﺎ ﻧ ﺳﺎﻋﺖ دﮔﺮداﻧﻢ. ﯽﻣ ﺑﺮ ﯾﮕﺮ
داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﭼﻮن ﻢ ﻣﺪتﯾﺎدیز در آن ﻫﺘﻞ ﻫﺎ ﺳﺎ ک در ،ﯿﻢﻣﺎﻧﯽﻧﻤ را ﺑﺴﺘ
ﯿﻢ
ی و آﻣﺎده
ﺧﺮوج و
ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺸﺴﺘ ﮐﻪ ﯾﻦاﺗﺎ ﯿﻢ در ﺑﺎز ﺷﺪ ،
ﯽ و ﺟﻮاﻧ
ﯿﺎﻓﻪ ﺧﻮش ﻗ و ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﺎ رو
ی
ﮔﺸﺎده ﺑﻪ ﻣ ﺎ ﺳﻼم داد
و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓ
ﯽ
از ﮐﺮد و
ﯾﮑﯽ
از اﺣﺒﺎﯾﺘﻪ ﮐﻮ ی ﻧﺎم ﺑﺮد و: ﮔﻔﺖ
- اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺎﯾﻢ و
ﺳﺆال
ﮐﻨﻢ ﭼﻪ اﻣﺮ .ﯾﺪ دار ی
ﯿﺎنﻣ ، ﺻﺤﺒﺖ او اﺳﻼم و دو ﺑﻠﻮچ د
ﯾﮕﺮ
ﺑﻪ اﺗﺎق وارد ﺷﺪﻧﺪﯿﺘﯽﮔ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯾﯽﺪاﺧ . و ﻣﺎ را
ﮐﻨﺪ ﯽ ﻣﻌﺮﻓ ﮐﻪ ﯾﻦ ، ﺑﺎ ا ﺻﻼح ﻧﺒﻮد ﺑﻠﻮچ ﻫﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮔ
ﯿﺘﯽ
ﯿﺘﯽ ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻌ داﺷﺘﻪ و وﺿﻊ ﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه در
.ﺖﺳ ﺧﻄﺮ ﺑﻮده ا اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل از ﯾﺎدز ﯿﻠﯽﺧ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻧﻤﺎن ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ . ﻧﺎﭼﺎر ﻗﺒﻞ از آن ﮐﻪ ﺣﺮف
او ،ﺷﻮد ﯿﺪه ﻓﻬﻤ ﺑﺎ ﺟﻮان اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳ
ﯽ
ﮐﺮدم و
ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ . ﭼﻮن ﻧﺎم ﻓﺎﻣ ﺑﻪ ﯿﻠﺶ ﻢذﻫﻨ آﺷﻨﺎ آﻣﺪ ،
ﯽﻣ اﺳﺎ
ﭼﻨﺪ دوﺳﺖ و آﺷﻨﺎرا ﯿﻞ ﮐﻪ ﻓﺎﻣ
ﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬ
داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﺑﺎن آوردم ، و او ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻬﺎﺋﯽ
داﻧﺴﺘ ﯽﻣ . ﻫﺴﺘﯿﻢ
ﯽ ﻢ ﺣﺎﺟ
در زاﻫﺪان ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﻮدن ﻣﺎ را ﻣﯽ ﯾﻞ و ﻣﺎ ،ﻪ داﻧﺴﺘ ﺑﻮده اﺳ
ﺖ
ﮐﻪ اﺳﻼم ﻣﺎ را ﺑﻪ
۲۰۲