Table of Contents Table of Contents
Next Page  203 / 256 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 203 / 256 Previous Page
Page Background

-

ﻧﻬﺎ آ یﻫﻤﻪ .ﻫﻤﻪ . ﮐﻮرش ،ﻫﺎن

ﻓﻮق

اﻟﻌﺎده ﺑﻮدﻧﺪ

.

ﺑﺎ ﻓﺮودﺳ

ﻗﺮار داﺷﺘ

ﯿﻢ

ﮐﻪ از زﻧﺪان ﮐﻪ آزاد

ﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺠﺎرت و ﮐﺎر ﮐﻨ

ﯾﮏ ﯽوﻟ ، ﯿﻢ

روز ﻫﻤﻪ

ﺷﺎن اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ

.

ﯾﺪد ﯽوﻗﺘ

ﻣﺎ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻫ

آن از ﯾﮕﺮ د ،ﯿﻢﺘﺴ

ﯽﺣﺮﻓ ﻫﺎ

ﻧﺰد و درﺑﺎره

ی

ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ

:

-

ﻣﻦ ﺗﺎﺟﺮ

ﯾﺪ و ﺑﺎ ، ﻫﺴﺘﻢ

ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ا

وﺑﺮ ﯾﺮان

م و ﺑﺮﮔﺮدم

ﯾﮏ .

ﺑﺎر ﻣﺮا در ا

ﯾﺮان

در دﻓﺘﺮ ﮐﺎرم

ﯽ ﻣﻬﻤﻠ ﯿﻞدﻟ ﻪ و ﺑ ، ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ

ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ

.

ﺗﺎ آزاد ﺷﺪم

،

دوﺑﺎره از ا

ﯾﺮان

ﯾﻦا. ﺧﺎرج ﺷﺪم

ﻧﻮﺑﺖ ﭘﻨﺠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮ

ﯾﻖ

ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺳﻔﺮ

ﺑﺎر ﯾﻦا .ﮐﻨﻢﯽﻣ

ﺑﯿﺴﺖ و ﺻﺪ

ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن داده

.ام

ﻣﻬﻢ ﻧ

ﺑ ﯿﻠﯽﺧ ؛ ﯿﺴﺖ

ﯿﺸﺘﺮش

.رموآﯽﻣ را در

ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺮم ﮐﺮاﭼﯽ

،

ﺑﻌﺪ آﻟﻤﺎن

ﯿﻠﻪ وﺳ ﯿﭻﻫ .

ﯽ و ﻟﺒﺎﺳ

. ﻫﻢ ﻧﺪارم

ﺗﺎ ﺧﻮد آﻟﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻤ

ﻟﺒﺎس ﯿﻦ

م. ورﯽﻫﺎ ﻣ

وﻟﯽ اﯾﻦ ﺗﻪ

رﯾﺶ ﮐﺜﺎﻓﺖ را

ﻣﯽ

. ﺗﺮاﺷﻢ

آﺧﺮ ﯿﺘﯽﮔ

یﺗﮑﻪ ﯾﻦ

ﺳﻮﻫﺎن

ﯾﺰدی

را ﮐﻪ در ﺗﻪ ﻗﻮﻃ

، ﺑﻮد ﯾﺪه د ﯽ

ﺑﻪ او ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد

.

آن را

ﺑﺮداﺷﺖ

؛

ﻧﺼﻔ

را ﺶ

ﺟﺪا ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﺎن ﺧﻮر

د

: و ﮔﻔﺖ

-

ﯾﮕد ﯿﻢﻧ

ﺮ را ﻫﻢ ﺑﺮا

ی

ﺑﺮم ﺑﺎﻻ. ﯽﻣ دوﺳﺘﻢ

-

ﻧﻮش ﺟﺎن!

ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌ -ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ

ﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﻦ

اﺳﻢ واﻗﻌ

ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ

:

-

ا ﮔﺮ ﻣﺸﮑﻞ ﭘﺎﺳﭙﻮرت دار

ا ،ﯾﺪ

ﯾﻨﺠﺎ

ﺑﺎ ﻫﺰار روﭘ

.ﺷﻮدﯽﻣﺣﻞ ﯿﻪ

از ﻣﺎ

ﯿﻪ روﭘ ﻫﺰار

ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و

ﯾﮏ

ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻫﻤﻪ

ی

ی ﻣﻬﺮﻫﺎ

ﻻزم را زدﻧﺪ

.

ا ﮔﺮ ﮐﺴ

را ﻧﺪار

ﺑﻪ ﮐﺴ ،ﯾﺪ

ﮐﻪ ﻣﺎ را آورده ﻣ

ﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽ

ﮐﺎرﺗﺎن را راه ﺑ

ﯿﺎﻧﺪاز

از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد

م

: و ﮔﻔﺘﻢ

-

ﺑﭽﻪ

یﻫﺎ

ﻣﺎ ﻫﻢ آدم

ﯽﺧﻮﺑ یﻫﺎ

ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮ ﮐﺎر

ی

از دﺳﺘﺸﺎن ﺑﺮ

. ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﯾﺪﯿﺎﺑ

از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و در

از ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ

اﺗﺎق

: ﺷﺪ ﮔﻔﺖ ﯽﻣ ﺧﺎرج

-

ﯿﻢ ﺗﺎ ﻧ

ﺳﺎﻋﺖ د

ﮔﺮداﻧﻢ. ﯽﻣ ﺑﺮ ﯾﮕﺮ

داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﭼﻮن

ﻢ ﻣﺪت

ﯾﺎدیز

در آن ﻫﺘﻞ

ﻫﺎ ﺳﺎ ک در ،ﯿﻢﻣﺎﻧﯽﻧﻤ

را ﺑﺴﺘ

ﯿﻢ

ی و آﻣﺎده

ﺧﺮوج و

ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺸﺴﺘ

ﮐﻪ ﯾﻦاﺗﺎ ﯿﻢ

در ﺑﺎز ﺷﺪ

،

ﯽ و ﺟﻮاﻧ

ﯿﺎﻓﻪ ﺧﻮش ﻗ

و ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﺎ رو

ی

ﮔﺸﺎده

ﺑﻪ ﻣ

ﺎ ﺳﻼم داد

و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓ

از ﮐﺮد و

ﯾﮑﯽ

از اﺣﺒﺎ

ﯾﺘﻪ ﮐﻮ ی

ﻧﺎم ﺑﺮد و

: ﮔﻔﺖ

-

اﯾﺸﺎن

ﺑﻪ ﻣﻦ

ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺎﯾﻢ و

ﺳﺆال

ﮐﻨﻢ ﭼﻪ اﻣﺮ

.ﯾﺪ دار ی

ﯿﺎنﻣ

، ﺻﺤﺒﺖ او

اﺳﻼم و دو ﺑﻠﻮچ د

ﯾﮕﺮ

ﺑﻪ اﺗﺎق

وارد ﺷﺪﻧﺪ

ﯿﺘﯽﮔ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯾﯽﺪاﺧ .

و ﻣﺎ را

ﮐﻨﺪ ﯽ ﻣﻌﺮﻓ

ﮐﻪ ﯾﻦ ، ﺑﺎ ا

ﺻﻼح ﻧﺒﻮد ﺑﻠﻮچ

ﻫﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮔ

ﯿﺘﯽ

ﯿﺘﯽ ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻌ

داﺷﺘﻪ و وﺿﻊ ﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه در

.ﺖﺳ ﺧﻄﺮ ﺑﻮده ا

اﻟﺒﺘﻪ

ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل

از ﯾﺎدز ﯿﻠﯽﺧ

ﺑﻬﺎﺋﯽ

ﺑﻮدﻧﻤﺎن ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ

.

ﻧﺎﭼﺎر ﻗﺒﻞ از

آن ﮐﻪ

ﺣﺮف

او

،ﺷﻮد ﯿﺪه ﻓﻬﻤ

ﺑﺎ ﺟﻮان اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳ

ﮐﺮدم و

ﺑﻪ او

ﮔﻔﺘﻢ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ

. ﭼﻮن

ﻧﺎم ﻓﺎﻣ

ﺑﻪ ﯿﻠﺶ

ﻢذﻫﻨ

آﺷﻨﺎ آﻣﺪ

،

ﯽﻣ اﺳﺎ

ﭼﻨﺪ دوﺳﺖ و آﺷﻨﺎ

را

ﯿﻞ ﮐﻪ ﻓﺎﻣ

ﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬ

داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﺑﺎن آوردم

،

و او ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ

ﺑﻬﺎﺋﯽ

داﻧﺴﺘ ﯽﻣ . ﻫﺴﺘﯿﻢ

ﯽ ﻢ ﺣﺎﺟ

در زاﻫﺪان

ﺑﻬﺎﺋﯽ

ﺑﻮدن ﻣﺎ را

ﻣﯽ

ﯾﻞ و ﻣﺎ ،ﻪ داﻧﺴﺘ

ﺑﻮده اﺳ

ﮐﻪ اﺳﻼم ﻣﺎ را

ﺑﻪ

۲۰۲