Table of Contents Table of Contents
Next Page  198 / 256 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 198 / 256 Previous Page
Page Background

ﺑﺎ ﮐﺴﺐ

ﺗﻌﻠﻤﯿﺎت اﺧﯿﺮ

آﻣﺎده ،

ی

،ﯿﻢﻋﻈ .ﯾﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﺪ

ﺑﺎ ﻗﺎﻣﺖ ﮐﻮﺗﺎه و اﺳﺘﺨﻮاﻧ

،ﯽ

در ﮐﻨﺎر

، ﻓﺮاﻣﺮز

ﺑﺎ آن ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻠﻨﺪ و ﻟﺒﺎس ﻣﻀﺤﮏ

،

ﺑﻪ آن ﻃﺮف ﺟﺎده رﻓﺘ

و ﻨﺪ

ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ

.

ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ

ﺣﻔﻆ

ﻓﺎﺻﻠﻪ

آن

را ﺗﻌﻘ ﻫﺎ

. ﮐﺮدم ﯿﺐ

ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ

مﺳﺮ ،

را ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪام ﺗﺎ ﺧ

ﯾﯽﺪا

. ﯿﻨﻢ را ﺑﺒﺒ

ﭼﻮن در

ﯾﺪم ﻧﺪ ﯿﺰیﭼ ﯾﮑﯽ ﺗﺎر

ﻧﺸﻨ ﯾﯽﭘﺎ ی و ﺻﺪا

، ﯿﺪم

آﻫﺴﺘﻪ ﺻﺪا زدم

:

-

آﻗﺎی ﯽ، ﯾﺧﺪا یآﻗﺎ

ﯽ.ﯾﺧﺪا

ﻫﯿﭻ ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﯿﺎﻣﺪ

ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﻢﻋﻈ .

ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪﻧﺪ

. ﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺻﺪا زدم:

-

؟ﯽﯾ ﮐﺠﺎ ، ﯾﯽﺪاﺧ یآﻗﺎ

ﯿﻔﯽﺿﻌ ی و ﺻﺪا

در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ

:

-

!ﻫﺎن

ﺷﻤﺎ ﮐﺠﺎ

؟ ﯾﯿﺪ

. اﻓﺘﻢﯽ ﺣﺎﻻ راه ﻣ

ﺷﻤﺎ را ﮔﻢ ﮐﺮدم

.

ﯾﺶﺻﺪا ﯿﺮ ﻣﺴ

ﯽ و ﺣﺮﮐﺘ

ﮑﯿﭘ ﯿﺎﻫﯽﺳ ، ﮐﻪ ﮐﺮد

ﺮش را در ﺷﺐ

ﺑﻪ ﭼﺸﻢ

آورد

. ﺣﺎﻻ ﺑﺮﻃﺒﻖ

ﺑﻪ ، دﺳﺘﻮر

یﺳﻮ

ﻣﻘﺼﺪ و ﻋﺒﻮر از آﺧﺮ

ﯾﻦ

ﻣﺮز ﺧﻄﺮ در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮد

.ﯾﻢ

ﻢ در ذﻫﻨ

ﺧﻮد را آﻣﺎده

ی

ﺧﻄﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟ

و ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮر ﭘﺎﺳﮕﺎه

ﯿﺮﻏ . ﮐﺮدم ﯽﻣ

از ﻣﺎ

ﭼﻨﺪ ﺑﻠﻮچ ﻫﻢ ﺗﮏ ﺗﮏ در ﮐﻨﺎر ﺟﺎده و

در

ﺟﻬﺖ

ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎ راه

. رﻓﺘﺪﯽﻣ

ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮ

ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﯽﻣ ﯾﯽﻫﺎ

ﮐﺎر ﯾﺎن در ﭘﺎ

ﺑﻪ ﺳﻮ

ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﺎ ﮐﻠﺒﻪ ی

ﯾﮏ ﯾﺐﻗﺮ . رواﻧﻨﺪ

رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ

راه رﻓﺘ

ﯿﻢ

ﮐﻪ ﻋﻈ

ﺳﺮ ﯿﻢ

ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﮔﻔﺖ

:

-

ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻧﺰد

اﺳﺖ ﯾﮏ

.

در ﺻﺪﻣﺘﺮ

ی

ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺑﻮد

.

ﻧﻮر ﻣﺨﺘﺼﺮ

ی

در ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﻣﺤﻮﻃﻪ

ی

ﭘﺎﺳﮕﺎه را روﺷﻦ ﻧﺸﺎن

داد و ﯽﻣ

ﯿﻮن ﮐﺎﻣ

ﺑﺰرگ ﭘﺮﺑﺎر

ی

در ﺣﺎل ﺗﻮﻗﻒ د

.ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه

ﯿﺸﺘﺮ م ﺑ ﭼﻨﺪ ﻗﺪ

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻋﻈ

ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﻢ

ﯿﺎده ﭘ

رو رﻓﺘﻨﺪ

ﯾﺪمد .

در ﮐﻨﺎر ﭘ

ﻗﻬﻮه رو ﯿﺎده

. در ﺳﺖیاﻪﺧﺎﻧ

ﯾﮏ

ﻟﺤﻈﻪ ﺧ

ﻨﺪ ﺑ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﮐﺮدم ﯿﺎل

داﺧﻞ

ﻗﻬﻮه

آن ﯽوﻟ ،ﻧﺪو ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ

ﻫﺎ

از ﮐﻨﺎر زﻧﺠ

ﯿﺎده و ﭘ ﯿﺮ

رو و ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻬﻮه

ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ

.

ﻣﻦ ﻫﻢ

آن ﯿﺮ ﻣﺴ

را ﻫﺎ

دﻧﺒﺎل ﮐﺮدم

.

ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ

ﯾﮏﻧﺰد ﯽوﻗﺘ

ﭘﺎﺳﮕﺎه رﺳ

، ﯿﺪﯾﻢ

ﻓﺮاﻣﺮز

ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن راه

. رﻓﺖﯽﻣ

ﻻﺑﺪ

شﻫﻨﺮ ﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ، ﻧﻘﺶ ﯾﻔﺎی در ا ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ

ﯿﻦﻫﻤ . دﻫﺪ ﯾﺶ را ﻧﻤﺎ

ﻃﺮز راه رﻓﺘﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑ

ﻧﺎ ﮔﺎه

یﭘﺎ

ﻓﺮاﻣﺮز

ﺑﻪ ﺳﻄﻠ

ﺧﻮرد

و ﺳﺮ و ﺻ

ﯾﯽﺪا

را ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮد

.ﯾﺪ

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑ

آن دﻧﺒﺎل

آن یﺑﺮا رﻓﺘﻢ، ﯽﻣﻫﺎ

ﮐﻪ

ﻋﺒﻮرم ﻃﺒ

، ﺑﺎﺷﺪ ﯿﻌﯽ

اﻧﮕﺸﺘﺎن دو دﺳﺘﻢ را

ﺑﻪ ﻫﻢ

ﯾﮏﻧﺰد

ﮐﺮده و در ﺣﺎل ﺑﺎز

آنﺑﺎ ی

ﻫﺎ

در ﺣﺎل

. ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮدم

ﻧﺎ ﮔﺎه ﻧﻮر ﭼﺮاغ ﻗﻮ

یاه

را ﮐﻪ در دﺳﺖ ﻣﺄﻣﻮر ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺑﻮد ﺑﺮ رو

ی

ﯾﺪم ﺧﻮد د

ی و ﺻﺪا

ﯽﺣﺮﻓ

ﮐﻪ از دﻫﺎﻧ

. ﺧﺎرج ﺷﺪ

ﺑﺪون اراده در ﺣﺎﻟ

ﮐﻪ دﺳﺘ

ﺎﻧ

ﻢ ﻫﻤﺮاه اﻧﮕﺸﺘﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳ

ﺑﻪ ﯿﻨﻪ

ﺸﻣ یﺑﺎز

ﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ

ﺑﺎ ﺻ ،

ﮐﻪ ﯾﯽﺪا

ﺑﻪ ﮔﻮش

او ﺑﺮﺳﺪ

،

ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ

:

-

!ﻪﯾﭼﻮ ! ﻪﯾﭼﻮ

ﻧﻮر ﭼﺮاغ از رو

ﯾﻢ

ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ

ﯾﺪم و د ،

ﻣﺄﻣﻮر ﺑ

ﮐﺎر ﺧﻮدش ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮد

ﻫﻢ ﯾﯽﺪاﺧ ﯾﺎ ﮔﻮ. ﯾﺪ

یاﻪ ﻓﺎﺻﻠ

ﻧﺪاﺷﺖ

،

ﭼﻮن ﭼﻨﺪ ﻗﺪم از ﭘﺎﺳﮕﺎه دور ﻧﺸﺪه ﺑﻮد

ﯾﻢ

ﮐﻪ او را در ﮐﻨ

ﺎر ﺧﻮد د

ﯾﺪم

ی و ﺻﺪا

۱۹۷