Goriz Nakhasteh

192 / 256

ﺑﺎ ﮐﺴ ﯽوﻗﺘ
ﯽ
ﯽ اﺛﺎﺛ ،ﯿﺪ ﺣﺮف ﻧﺰﻧ
ﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﺪار ،ﯾﺪ ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس از ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻋﺒﻮر .ﯿﺪﮐﻨﯽﻣ
ﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﮐ ﯾﮏ ﻃﺮفن آ ﺗﺮ ﭘﯿﺎده .ﯾﺪﺷﻮﯽﻣ ﻣﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﺎن ﻫﺴﺘ
ﯿﻢ
و ﺷﻤﺎ را ﺳﻮار .ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ
- ؟ﻮدﺷﻣﯽ ﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﭼ
- ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺗﻮی واﻧﺖ ﻫﺴﺖ . اﺷﮑﺎﻟ . آﯾﺪﯽﻧﻤ ﯿﺶﭘ ﯽ
- ﻣﮕﺮ ﺟﻠﻮ اﺗﻮﺑﻮس را در ﭘﺎﺳﮕ ؟ﻧﺪﯿﺮﮔﯽﻧﻤ ﺎه
- .ﭼﺮا ژاﻧﺪارم آﯾﯽﻣ ﺪ ﺗﻮی اﺗﻮﺑﻮس
را
ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﺪﮐﻨ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻏﺮﯾﺐ ﻧﺒﺎﺷ ا ﮔﺮ .ﺪ ﭼﯿﺰ ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺪ ﻧﺮﺳ ش اﺟﺎزه ﺪﻫدﻣﯽ اﺗﻮﺑﻮس ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨ .ﺪ
- ا ﮔﺮ از ﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﭘﺮﺳﯿﺪ ، ؟ﯿﻢ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨ
- ﺑﮕﻮ ﻧﻮﺷﮑ ﯾﯿﺪ ؛ﯾﻢ ﺑﻮد ﯽ ﮐﺎر دار .ﯾﺘﻪ ﮐﻮ ﯾﻢروﯽﻣ ﯾﻢ
- از ﻃﺮ ز ﺣﺮف زدن ﻣﺎ و زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ...
اﺳﻼم ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و ﮔﻔﺖ :
- ا ﮔﺮ ﮐﺎر ﺑﻪ اﺳﺖ ﺎنﻫﺘا ﻫﻤﺮ ﯿﻢﻋﻈ ، ﮐﺸﯿﺪ ﻫﺎ ﺟﺎ ن آ .
اﺳﻼم آﺛﺎر ﻧﮕﺮاﻧﯽ را در ﭼﺸﻢ
یﻫﺎ
ﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺪ
ی و ﺑﺮا ،
آن ﮐﻪ ﯿﺎﻟﻤﺎن ﺧ را از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ راﺣﺖ ﮐﺮده
ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ :
- ﺑ ،ﺣﺎﻻ ﻪ ﻓﺮض ﮔ ﺑﯿﺴﺖ ؛ﯿﺪﻔﺘﯿﺑ ﯿﺮ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻤﺎ را ﻧﮕﺎه دﻣﯽ ارد ﺗﺎ ﺗﮑﻠ ﯿﻔﺘﺎن روﺷﻦ
ﯾﻦ در ا . ﺑﺸﻪ ﻣﺪت ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺘﺎن ﺑﺮﯾﻢ ﮔﺮدﯽﻣ و ﻫﺮ ﻃﻮر ،ﺷﺪه ی ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را ﻣﻬﺮ ور د ﺑﻪ و
ﯿﻢزﻧﯽﻣ ﺘﺎن ﺴﭘﺎ ﮐ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ.ﯿﻢ رﺳﺎﻧ ﯽﻣ
- ﺳﻪ ﻣﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻔﺮ ﻫﻤﺮاه ﺧ ﺎﻧﻢ ﺑﯿﺴﺖﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ زﻧﺪاﻧﯽ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ؟
- ﺟﺎی ﺑﺪی ﻧﯿﺴﺖ! از زﻧﺪان اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﯿﻠﯽﺧ ﯾﺮان ا یﻫﺎ ! ﮐﺎری ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ .
ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام ﺳﻌ
ی ﮐﺮد ﺑﺮا ﯽﻣ ﯽ
ﻣﺎ آﻣﺎدﮔ 
ﯽ
ﻗﺒﻮل زﻧﺪان را در ﮐﺸﻮر ﻪ ﺑ ﯾﺐﻏﺮ ی وﺟﻮد ﺑ ، ﯿﺎورد
ﯽوﻟ
در ﺿﻤﻦ ﮔﻔﺖ :
- ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺧ ﯿﺎﻟﺘﺎن راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ . آن ﻗﺪر ﯾﻢ ﺷﺮف دار ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎ
ی
ﺟﺎﻧﻤﺎن از ﺟﺎن ﺷﻤﺎﻫﺎ و ﮐﻪ ﯾﻦا
ﺳﺎﻟﻢ و ﮐﻢ ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﮐﻮ ،ﯿﺪ ﺑﺮﺳ ﯾﺘﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨ ؛ﯿﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮ؛ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﯾﺪآ ﻓﻘﻂ ﻧﺘﺮﺳ .ﯿﺪ
ﻧﺘﺮﺳ ،ﯾﻢ ﺎدﺘاﻓ ﯿﺮﮔ ا ﮔﺮ ﯽﺣﺘ ا .ﯿﺪ ﯿﺴﺖﻧ ﯾﺮان ا ﯾﻨﺠﺎ را آدم یﻃﻮر ﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﻤ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و ﺑﺰﻧﻨﺪ ،
ﺑﮑﺸﻨﺪ .
ﯿﻢﻧ ﯽﺑ ﯽﺳﺎﻋﺘ
ی ﺻﺒﺮاﻧﻪ ﺑﺮ رو
ﺧﺎ ک ﮐﻨﺎر ﺟﺎده ﻧﺸﺴﺘ
ﯿﻢ
و آﻓﺘﺎب و ﺑﺎد ﺗﻨﺪ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد ﺗﺎ ﯾﻢ
اﺗﻮﺑﻮﺳ
ﯽ
از راه ﺑﺮﺳﺪ . ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد :
-
ﯽوﻗﺘ
اﺗﻮﺑﻮس رﺳ ﻣﻦ ،ﯿﺪ آن را دﯽﻣ ﻧﮕﺎه ارم و ﺑﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا واﻧﺖ ﺧﺮاب ﺷﺪه ، ﺷﻤﺎ را
ﮐﻨﻢ و ﮐﺮا ﯽﻣر اﺳﻮ اش ﯾﻪ . دﻫﻢﯽﻣ را ﻫﻢ
۱۹۱