253 / 256
یﺑﺮا
ﻓﺮاﻣﺮز
ﻫﻨﻮز اﻗﺪاﻣ
ﯽ
ﻧﮑﺮده ﺑﻮد
ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﯽ . ﻧﻤ ﯾﻢ
ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ او را ﺑﻼﺗﮑﻠ
ﯿﻢﮐﻨ ﯿﻒ
. ﺧﻮدش در
اﻧﺘﻈﺎر اﻗﺪاﻣﺎت ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادرش در اﻣﺮ
ﯾﮑﺎ
ﺑﻮد ﺗﺎ ﺷﺎ
ﯾﺪ
ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﺟﺎزه ﺗﺤﺼ
ﯿﺮد ﺑﮕ ﯿﻞ
و ﺑﺎ و
ﯾﺰای
ﺗﺤﺼ
ﯿﻠﯽ
ﻋﺎزم اﻣﺮ
ﯾﮑﺎ
ﺑﺸﻮد. ﺣﺎل ﮐﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺧﺎﻧﻢ
ﯾﺲ
ﭘﺮﺳﻦ ﻣ
دﯾﺪﯾﻢ، ﯽ
از او ﮐﺴﺐ ﺗﮑﻠ
ﯿﻒ
ﮐﻪ ﯾﻢ ﮐﺮد
ﻓﺮاﻣﺮز
ﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ
ﺑﮑﻨﺪ. ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮ
ﯾﯿﻢ
ﻫﻤﺮاه ﻣﺪارﮐ
ﯽ
ﮐﻪ دارد ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ در ﺻﻮرت
ﻟﺰوم از
ﯾﮑﯽ
از دو ﻃﺮ
ﯾﺎ ﯾﻖ
ﻫﺮ دو ﻃﺮ
ﯾﻖ
اﻗﺪام ﺑﺸﻮد.
ی ﻣﺎ ﺑﺮا
ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻀﻮ ﺳﻔﺎرت اﻣﺮ
ﯾﮕﺮ د ﯾﮑﺎ
ﻫﻤﺎن آدم
ا یﻫﺎ
ﯾﺮاﻧﯽ
دو ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﻧﺒﻮد
ﯾﻢ
ﮐﻪ ﺧﺸﮏ و
اﻋﺘﻨﺎ ﯽﺑ
ﺗﺤﻤﻞ ﭼﻨﺪ ﮐﻼم ﺑ
ﯿﺸﺘﺮ
از ﺣﺮﻓﻤﺎن را ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ اﺷﺎره
ی
دﺳﺖ ﻣﺎ را از ﺟﻠﻮ
ی
ﮐﻪ یا ﻗﻔﺴﻪ
ﭘﺸﺖ آن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﻣ
ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﺎ . آ زدﯽ
ﺑﻮدن ﻣﺎ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻣﺤﺒﺖ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه آورده ﺑﻮد؟ ﺑﻪ
اﺣﺘﻤﺎ
ل ﻗﻮی ﻋﻠﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮد.
وﻗﺘﯽ ﻓﺮﯾﺪون از ﺳﻔﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺣﮑﺎﯾﺖ را ﺷﻨﯿﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد اﻣﯿﺪوار
ﺷﺪ.
ﻣﻌﺬﻟﮏ ﺑﺮای ﮐﺎﻧﺎدا ﻫﻢ اﻗﺪام ﮐﺮدﯾﻢ، و ﺑﺎ اﺧﺬ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ
ای ﻣﻔﺼﻞ از ﺳﻔﺎرت ﮐﺎﻧﺎدا و ﺗﮑﻤﯿﻞ و
ﺗﺴﻠﯿﻢ آن
ﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﻣﻌﺮﻓﯽ
ﻧﺎﻣﻪ
ﻫﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ ﮐﺎﻧﺎدا، در اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺮﻧﻮ
ﺷﺖ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ.
ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺎ اﺻﺮار
و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺷﻤﯽ
ﺑﺮای ﺗﺨﻔﯿﻒ دردﻫﺎﯾﺶ ﻫﻔﺘﻪ
ای ﺳﻪ ﺑﺎر ﻓﯿﺰﯾﻮﺗﺮاﭘﯽ ﻣﯽ
رﻓﺖ.
ا ﮐﺜﺮ زﺣﻤﺖ اﯾﻦ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﯽ
ﺑﻮد ﮐﻪ از اوﻗﺎت ﮐﺎر و زﻧﺪﮔﯿﺶ ﻣﯽ
ﮔﺬﺷﺖ و ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ او را از
ﺷﻬﺮک ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﭙﻨﻬﺎ ک و ﻣﺤﻞ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻣﯽ
ﺑﺮد. ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻤﺎ
ﻧﺪ، ا ﮐﺜﺮ ﻫﻤﺮاه
ﻣﻦ ﻣﯽ
ﯿﺎﺑﺎنﺧ و ﺷﺪ
ﻫﺎ
و ﭘﺎرک
ﯾﺒﺎیز یﻫﺎ
داﻧﻤﺎرک را ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻣ
. ﻓﺮ دادﯽ
ﯾﺪون
ﯽ ﻫﻢ ﮔﺎﻫ
ﻣﺎ را ﻫﻤﺮاﻫ
ﯽ
. ﮐﺮدﯽﻣ
یﻫﻮا
داﻧﻤﺎرک ﺑﻪ ﺗﺪر
ﯾﺞ
ﺷﺪ، ﯽ ﮔﺮم ﻣ
و روزﻫﺎ
ﯾﯽ
ﮐﻪ اﺑﺮ و ﺑﺎران ﻧﺒﻮد، ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ
ی
ﺷﻬﺮ و اﻃﺮاف
ﯿﻢ رﻓﺘﯽﻣ
. دو ﺑﺎر دو دﺧﺘﺮ ﺟﻮان
ﺑﻬﺎﺋﯽ
اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﺎ را
ﻣﻬﻤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎﻫﺎی دﯾﺪﻧﯽ و ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺷﻬﺮ
ﺑﺮدﻧﺪ. ﻧﻮﺑﺘﯽ ﻫﻢ ﻣﻬﻤﺎن ﻫﻤﺎﯾﻮن، ﺑﺮادر ﻓﺮﯾﺪون ﺑﻮدﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﻮﻓﯿﻖ ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ در اﺟﺘﻤﺎع اﺣﺒﺎی
اﯾﺮاﻧﯽ و داﻧﻤﺎرﮐﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ. روزی ﻫﻢ ﺑﻪ رﺳﻢ ﭘﯿﮏ ﻧﯿﮏ
ﻫﺎی اﯾﺮان، ﻫﻤﻪ در ﻣﺰرﻋﻪ
ی زﯾﺒﺎ و
وﺳﯿﻊ ﻫﻤﺎﯾﻮن و ﺧﺎﻧﻤﺶ ﮐﺮﯾﺴﺘﻦ، ﻫﻤﺮاه ﺟﻤﻊ
زﯾﺎدی از دوﺳﺘﺎن ﻣﻬﻤﺎن ﺑﻮدﯾﻢ.
ﯾﮏ
روز از ﻓﺮ
ﯾﺪون
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﺑﺎ ﺳﻔﺎرت اﻣﺮ
ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯾﮑﺎ
ﺗﻤﺎس ﺑﮕ
ﯿﺮد
و ﺑﭙﺮﺳﺪ ﻧﺘ
یﯿﺠﻪ
ﺗﻘﺎﺿﺎ
ی
ﻣﺎ در ﭼﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ
یا
اﺳﺖ، وﻟ
ﯽ
او از ا
ﯾﻦ
ﮐﺎر اﺑﺎ داﺷﺖ. ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻫﺮ ﺧﺒﺮ
وﻟﻮ ، ﺑﺸﻮد ی
آن ، ﻣﻨﻔﯽ
ﻫﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﯾﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ ﻣﺎ را ﻣﻄﻠﻊ ﺧﻮاﻫﻨ
ﺪ ﮐﺮد.
ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻣﺎن ﻣﯽ
رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ.
یﺑﺮا ﻓﺮاﻣﺮز
ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻦ
زﺑﺎن اﻧﮕﻠ
ﯿﺴﯽ
و داﻧﻤﺎرﮐ
ﯽ
در ﻣﺆﺳﺴﻪ
یا
ﺛﺒﺖ ﻧﺎم ﮐﺮده و ﻣﺎ
ﯾﻞ
ﺑﻮد ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﺟﺪا ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ
اﺣﺴﺎس ﻣ
ﮐﺮدﯾﻢ ﯽ
ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﻓﺮاوان ﺑﺮا
ی
دوﺳﺘﺎن ﻋﺰ
ا ﯾﺰﻣﺎن
ﯾﻢ، ا ﮐﺮده ﯾﺠﺎد
در ﻧﻈﺮ داﺷﺘ
ﯿﻢ
ا ﮔﺮ اﺗﺎق
ﺑﺎ ﻗ ﯽ ﮐﻮﭼﮑ
ﯿﻤﺖ
ﻣﻨﺎﺳﺐ
ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ،
ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮ
ﯾﻢ
و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺼﻤ
ﯾﮑﯽ ﯿﻢ
از دو ﺳﻔﺎرت ﺑﺎﺷ
.ﯿﻢ
۲٥۲