254 / 256
ﻓﺮاﻣﺮز
زودﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ
ﯾﮑﯽ،
دو دوﺳﺖ ﺟﻮان
ﺑﻬﺎﺋﯽ
اﯾﺮاﻧﯽ در ﻣﺤﻞ داﻧﺸﺠﻮﻫﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا
ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﻮان
ﻫﺎ ﭘﯿﻮﺳﺖ
وﻟﯽ در واﻗﻊ ا ﮐﺜﺮ اوﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻓﺮﯾﺪون
ﯽ و ﺷﻤ
در ﻣﻮرد ﺗﻘﺎﺿﺎ
ی
ﮐﻤﮏ در ﭘ
ﯿﺪا
ﮐﺮدن ﻣﺤﻠ
ﯽ
ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧ
ﯿﻢ
ﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫ
در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻨ
ﯿﻢ،
ﺑﺎ ﺻﻔﺎ
ی
ﺗﻤﺎم و رو
ی
ﮔﺸﺎده،
اﺻﺮار ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ
ﺷﺎن داﺷﺘﻨﺪ و اﻇﻬﺎر اﻣ
ﯿﺪواری
ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧ ﯽﻣ
ﯿﻠﯽ
زود ﻧﺘ
یﯿﺠﻪ
ﮐﺎر روﺷﻦ
ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮش روزﻫﺎ
ی
ﺣﻀﻮر در ﻧﺰد آن ﻋﺰ
ﯾﺰن
و دو دﺧﺘﺮ ز
ﯾﺒﺎ
و ﻣﺤﺒﻮﺑﺸﺎن ﻓﺮاوان اﺳﺖ. ﻫﺮ
روز و ﺳﺎﻋﺖ آن در
ﯾﺎد
اﺳﺖ. ﭼﻪ اوﻗﺎت ﺧﻮﺷ
ﯽ
ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و اﺗﺎق ﭘﺬ
ﮔﺬﺷﺖ، ﯽﻣ ﯾﺮاﯾﯽ
ﯾﺎ
ﺟﺎده ﯿﺮ در ﻣﺴ
ﻫﺎ ﮐﻪ در ﻣﺎﺷ
ﯿﻦ
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣ
ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﯽ
و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮا
ا ﯿﻘﯽ ﻣﻮﺳ ی
ﯾﺎد ﯾﺮاﻧﯽ
وﻃﻦ
. ﮐﺮدﯾﻢ ﯽﻣ
ﯾﮏ
روز ﮐﻪ ﻓﺮ
ﯾﺪون
درداﻧﺸﮕﺎه و ﻣﺤﻞ ﮐﺎرش ﺑﻮد، ﺑﻪ او ﺗﻠﻔﻦ زدم. ﻣﺜﻞ ا
ﯾﻦ
ﺑﻮد ﮐﻪ اﻃﻤ
ﯿﻨﺎن
داﺷﺘﻢ ﺑﺎ
ﯿﺪه رﺳ یﺧﺒﺮ ﯾﺪ
ﺑﺎﺷﺪ. از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺳﻔﺎرت اﻣﺮ
ﯾﮑﺎ
زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ و ﺳﺆال ﮐﻨﺪ.
یا ﺧﻨﺪه
ﮐﺮد، ﭼﻮن ﺑﺎر دوم ﺑﻮد ﮐﻪ از او ا
ﯾﻦ
ﺧﻮاﻫﺶ را ﻣ
ﺑﺎ . ﮐﺮدم ﯽ
ا ﮔﺮ ﺑﻮد ﺘﻘﺪ ﻣﻌ ﻫﻨﻮز ﮐﻪ اﯾﻦ وﺟﻮد
ﻫﺎ آن ﺑﺮﺳﺪ ﺧﺒﺮی
: ﮔﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﯽ ﻣﻄﻠﻊ را ﻣﺎ ﺧﻮدﺷﺎن
-
ﹰ ا
ﯾﻦ ﺣﺘﻤﺎ
ﮐﺎر را ﻣ
.ﮐﻨﻢﯽ
ﭘﺲ از ﮐﻤ
ﯽ
ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ و ﺷﻮﺧ
ﯽ
و ذﮐﺮ ا
ﯿﻠﯽﺧ»ﮐﻪ ﯾﻦ
از ﭘ ی ﻋﺠﻠﻪ دار
ﯿﺶ
ﺑﻪ !« ی ﻣﺎ ﺑﺮو
ﺻﺤﺒﺖ
ﺗﻠﻔﻨﯽ
ﺧﺎﺗﻤﻪ
از و ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺷﻤﯽ روز آن. دادﯾﻢ
ﮔﻔﺘﮕﻮی
و ﺗﻠﻔﻨﯽ
اﺻﺮار
ﺑﻪ ﻣﻦ
: ﮔﻔﺖ ﺷﻮﺧﯽ
ﻮدﺷﻣﯽ ﻣﻌﻠﻮم »
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪی!
«
اﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺒﻮد، و اﮔﺮ
ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ
ﺷﺪ، ﺻﺮف وﻗﺖ ﺑﺎ آن
دو ﻋﺰﯾﺰ در ﮐﭙﻨﻬﺎ ک آن ﻗﺪر ﺧﻮب ﺑﻮد ﮐﻪ دور از ﻓﮑﺮ ﻣﺰاﺣﻢ و ﺳﺮﺑﺎر ﺑﻮدن، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ
ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ،
ﻟﺬت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻣﯽ
ﺑﺮدﯾﻢ.
ﻗﺮﯾﺐ دو ﺳﺎﻋﺖ از ﻣﺬا ﮐﺮه
ی ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻪ
ﺻﺪا درآﻣﺪ.
ﺷﻤﯽ
ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ. ﻓﺮﯾﺪون ﺑﻮد ﮐ
ﻪ ﻣﺮا ﭘﺎ
ی
ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮاﺳﺖ. وﻗﺘ
ﯽﮔﻮﺷ ﯽ
را ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﮔﻔﺖ:
-
ﯿﮕﻮری ﺟ
ﺑﺮای ﺑﺪ ﺧﺒﺮ ﯾﮏ!
. دارم ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﺧﻮب ﺧﺒﺮ ﯾﮏ و ﺧﻮدﻣﺎن
ﯾﻦ در ا
ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ا
ﯾﻦ
ی ﭼﻪ ﺧﺒﺮ
اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را دﻟﺸﺎد ﻣ
ﯽ
ﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺪوه آن
ﯽﻫﺎ ﻣ
ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:
-
ﯾﻦ ﺧﺒﺮ ا
ﮐﻪ ﺑﺎ و
ﯾﺰای
ی ﺷﻤﺎ ﺑﺮا
ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ
ﯾﮑﺎ
ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ!
ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮدم؛ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺘﻢ:
-
ﯽ راﺳﺘ ﮐﻨﯽ؟ ﯽﻣ ﯽﺷﻮﺧ
ﺟﻮاب آﻣﺪه؟
-
ﯾﮏ
ﺑﺎر ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدم، ﻧﺒﻮد. ﺑﺎر ﺑﻌﺪ ﮐﻪ زﻧﮓ زدم و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓ
ﯽ
ﮐﺮدم و ﻋﻠﺖ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ
را ﯽ
ﮔﻔﺘﻢ، ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻣ
ﺗﻮاﻧﯽﯽ
ﯽﮔﻮﺷ یا ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ
را ﻧﮕﻪ دار ﺗﺎ ﺗﻠﮕﺮاف
را ﯿﺪه رﺳ یﻫﺎ
ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ. ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﻧﺪم ﮐﻪ ﮔﻔﺖ
: »
ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی وﯾﺰا
ﺑﺸﺮ ی
دوﺳﺘﺎﻧﻪ
آن
ﻫﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه
۲٥۳