Table of Contents Table of Contents
Next Page  246 / 256 Previous Page
Information
Show Menu
Next Page 246 / 256 Previous Page
Page Background

رﻧﮓ ﺻﺒﺢ داﻧﻤﺎرک را دﯾﺪﯾﻢ

ﺻﺮف از ﭘﺲ. ﯾﻢﺷﺪ ﯿﺪار و ﺑ

ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ،

ﻫﻤﺮاه

ﻓﺮﯾﺪون

اداره راﻫﯽ

ی

ﯾﻢﺷﺪ ﯿﺲﭘﻠ

ﮐﻪ در ﺧﺪﻣﺖ آﻗﺎ

ی

ﻻرﺳﻦ ﺑﺎﺷ

از ﮔﯿﺘﯽ . ﺑﻮد ﺳﺮد ﻫﻮا . ﯿﻢ

ﺑﺎراﻧﯽ

از ﻣﻦ و ﺷﻤﯽ،

ﺑﺎراﻧﯽ

ﻓﺮﯾﺪون

اﺳﺘﻔﺎده

. ﮐﺮدم

از ﻫﻢ ﮐﺮواﺗﯽ

ﻓﺮﯾﺪون

یﯾﻘﻪ . ﮔﺮﻓﺘﻢ

ﺑﺎز را ﺑﺴﺘﻢ و ﭘﺲ از ﻣﺪت

ﻫﺎ ﮔﺮدن را ﺑﻪ

ﮐﺮوات آراﺳﺘﻢ و ﻫﻤﺮاه ﮔ

ﺗﺮاﺷ ﯾﺶﺑﺎ ر ﻓﺮاﻣﺮز و ﯿﺘﯽ

ﯿﺪه

و ﮐﻔﺶ و ﻟﺒﺎﺳ

ﯿﺰ، ﺗﻤ ﯽ

ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻻرﺳﻦ

ﻣﺸﺮف ﺷﺪ

ﯾﻢ

. ﺑﻪ ﭘﺎ

ﯾﻤﺎن

در ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺎ

ﯾﮑﺎﯾﮏ

ﻣﺎن دﺳﺖ داد و ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻔﺖ. ﺑﺎ ﻓﺮ

ﯾﺪون

آﺷﻨﺎ

ﯾﺮﯾﻨﻪ د ﯾﯽ

داﺷﺖ و ﺻﻤ

ﯿﻤﺎﻧﻪ

ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮدﻧ

ﺪ. در اﻧﺘﻈﺎر رﮔﺒﺎر ﺳﺆاﻻﺗﺶ ﺑﻮدم، وﻟ

از ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻣﺎ

رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ

ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯽ

ﺳﺆال ﻧﮑﺮد. ﻧﺎﻣﻪ

یﻫﺎ

اﻣﻀﺎ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮ

ﯾﺪون

ﯽ و ﻣﻨﺸ

ﻣﺤﺘﺮم ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ

داﻧﻤﺎرک را ﻣﺮور ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﭘﻮﺷﻪ

یا

ی ﮐﻪ ﺣﺎو

آن ﻧﺎﻣﻪ و ﻣﺪارﮐﻤﺎن ﺑﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و از اﺗﺎق

ﺧﺎرج ﺷﺪ. وﻗﺘ

ﺑﺎزﮔﺸﺖ، ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ

ﯾﯽ

را ﮐﻪ

روز ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﻣﺎ داده ﺑﻮد، ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﮐﺮد. ﺗﺴﻠ

ﻧﻤﻮد ﯿﻢ

. ﯾﻢ

ﭘﺎﺳﭙﻮرت

ﯾﻤﺎن ﻫﺎ

را ﭘﺲ داد و ﮔﻔﺖ:

-

ﹰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻪ ﻣﺎه اﺟﺎزه

اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﺎ

ی

اﻗﺎﻣﺖ داده ﺷﺪه. اﻣ

ﯿﺪوارﯾﻢ

ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ا

ﯾﻦ

ﻣﺪت ﺑﺘﻮاﻧ

ﯾﺰایو ﯿﺪ

ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ

را ﺑﮕ ﯾﮑﺎ

ﺑﺮای ا ﮔﺮ اﻟﺒﺘﻪ . ﯿﺮﯾﺪ

وﯾﺰای ﮔﺮﻓﺘﻦ

اﻣﺮﯾﮑﺎ،

اﺣﺘﯿﺎج

اﻗﺎﻣﺖ وﯾﺰای ﺑﻪ

ﺑﯿﺸﺘﺮ

ﺑﺎﺷﺪ،

اﻣﮑﺎن

ﻫﻢ ﺑﺎز دارد

ﻣﻮاﻓﻘﺖ

. ﮐﻨﯿﻢ

ﭼﻮن از اوﺿﺎع ا

ﯾﺮان

و ﺧﺮوج ا

ﯾﺮاﻧﯿﺎن

از ﮐﺸﻮر و ﺟﺮ

ﯾﺎن

ﺣﻀﻮر آن

ﻫﺎ در ﮐﺸﻮرﻫﺎ

ی

ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧ

ﯿﺎ

ﺑﻪ

ﻋﻨﻮان ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه اﻃﻼع داﺷﺖ، از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺒﻮل اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﻣﺎ از ﻃﺮف اداره

ی

ﯿﺲﭘﻠ

ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻧﺰد ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﻗﻮل داد

ﯾﻢ

ﺮ ﻧﮕﻪ

ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ او ﺳ

دار ﺑﺎﺷ

ﯿﻢ

. ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ وﻋﺪه ﻋﻤﻞ

ﯾﻢ ﮐﺮد

. ﺷﺎد و ﺷﻨﮕﻮل و ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺎن از

اﺗﺎﻗﺶ

ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ

و ﺷﻮﺧﯽ و ﺑﺬﻟﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون را ﺷﺮوع

ﮐﺮدﯾﻢ. ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎی ﺑﯽ

رﻧﮓ روزﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻨﺪه

ﻫﺎی ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ

ﺷﺪ.

ﯽ و ﺷﻤ ﯾﺪون ﻓﺮ

ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺻﻔﺎ و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮﺟﺒﺎت آراﻣﺶ ﺧﺎﻃﺮ، اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺷﺎد

ی

ﻣﺎ را

ﻓﺮاﻫﻢ

ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد ا

ﯿﺮ درﮔ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﯾﻦ

ی ادار ی ﮐﺎرﻫﺎ

و داﻧﺸﮕﺎﻫ

ﯾﮕﺮی و د ﯽ

یﭘﺎ

ﺑﻨﺪ ﻣﻄﺐ و

ﯿﻤﺎران

ﺑﻮد، ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣ

ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽ

اوﻗﺎﺗﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻣ

دادﻧﺪ. ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ

ﯽ وﺟﻬ ﯾﻦ

ﻣﻬﻤﺎن

ﻧﺪ ﮐﺮدﯽﻣ یﻧﻮاز

.آن

ﻧﻮازش ﻫﺎ آن از ﻗﺪر

ﻣﯽ

ﮐﻪ دﯾﺪﯾﻢ

اﺣﺴﺎس

ﻣﯽ

یﺧﺎﻧﻪ در ﮐﺮدﯾﻢ

از. ﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎﻧ

ﻣﯽ ﻣﺎ

ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ

:

-

ﺧﺎﻧﻪ

ﻫﺎ و زﻧﺪﮔ

را ﭼﻪ ﮐﺮد

ﯾﺪ؟

-

ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﭙﺮده

. ﯾﻢا

-

ﻪ ﺣﻔﻆ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

اﻧﺸﺎءاﻟ

-

یا

ﺑﺎﺑﺎ! ﻣﺎ

ﯾﮏ

ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﻫﻤﻪ را از دﺳﺖ داده ﻣ

داﻧﺴﺘﯿﻢ ﯽ

.

وﻟﯽ ﺗﺎ روزی ﮐﻪ از اﯾﺮان

ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻤﻨﻮع اﻟﺨﺮوج و ﻣﻤﻨﻮع

اﻟﻤﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻮدﯾﻢ

ﮐﺴﯽ ﻣﺰاﺣﻢ ﻧﺸﺪه

وﻟﯽ ﻋﻤﻼ

ﺑﻮد.

-

ﻪ ﺣﻔﻆ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﺟﺎﻧﺘﺎن را ﻧﺠﺎت داد

ﻪ. اﻧﺸﺎءاﻟ

اﻟﺤﻤﺪاﻟ

.ﯾﺪ

۲٤٥