عبدالبهاء و تولد انسان

107 / 224

ﺗﺤﮑﻤﻮن و ﺗﺎﮐﻠﻮن و ﺗﻐﻠﺒﻮن و ﻋﻠ ﮭﻢ ﯿ
اﻣﺮ ﻋﺠ ّ ﺗﺴﺘﮑﺒﺮون! ان ھﺬا اﻻ «ﯿﺐ.
]ﻣﻀﻤﻮن ﻓﺎرﺳ آن ﻲ ﯿﭼﻨ ﻦ اﺳﺖ: اي
زﻣﺎﻣﺪاران! ﻣﺎ ﻣ ﯿﻨﯿﺑ ﻲ ﻢ ﮐﮫ ھﺮ ﺳﺎل ﺷﻤﺎ ﻣﺼﺎرف
ﺧﻮد را ﯾ اﻓﺰا ﺶ داده و آن را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺧﺎرج از
ﺣﺪ ﻃﺎﻗﺘﺸﺎن ﺗﺤﻤ ﯿ ﻦ ﻧ ﯾ ﺪ. ا ﯿﮐﻨ ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ ﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﻇﻠﻤﻲ
آﺷﮑﺎر. ﯿ ﺑﺘﺮﺳ ﺪ از آه ھﺎ و اﺷﮏيھﺎ ﻣﻈﻠﻮم و ﺑﺮ
ﻣﺮدم ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﻮاﻧﺸﺎن ﺗﺤﻤ ﺸﺎن ﯾ ﺪ و ا ﯿ ﻞ ﻣﮑﻨ ﯿ
را ﺑﺮا ﺮﯾ ﺘﺎن و ﯾھﺎ ﮐﺎخ ي ﺑﻨﺎ ي ان ﻣﺴﺎز ﯾ ﺪ. ﭘﺲ
يﺑﺮا آﻧﮭﺎ ﺑﺮﮔﺰ ﯿﻨﯾ ﺪ ھﺮﭼﮫ را ﮐﮫ ﺑﺮاي ﺧﻮدﺗﺎن
ﺪ... ﯿﻨﯾﮔﺰ ﻲﺑﺮﻣ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ
ﯿراﻧ ﻲﻣ ﺪ و از ھﺮ ﻧﻌﻤﺘﻲ ﺑﮭﺮه ﻣﻨﺪ ﻣ ﺪ و ﯾﮔﺮد ﻲ
ﯿﺎﺑﯾ ﻲﻣ ﻲﺮﮔﯿﭼ ﺪ و ﺑﺎ اﻦﯾ ﺣﺎل ﺑﺮ آﻧﮭﺎ اﺳﺘﮑﺒﺎر
،ﺴﺖﯿﻦ ﻧﯾ ﺪ! ا ﯾورز ﻲﻣ ﻣﮕﺮ اﻣﺮﺐ[.ﯿﻋﺠ ي
ﻲﻌﻨﯾ ،م ي ﺳﻮ ﯾﮫ ﻧﻈﺮ ﻟﺰوم ﻓﺮھﻨﮓ ﺻﻠﺢﯾﻲﺟﻮ
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺿﺎﻣﻦ ﺻﻠﺢ ﻧ ﯿﺰ ﺗﺎ ﺣﺪي درﺳﺖ اﺳﺖ. اﻣﺎ
ﯿﯿﺗﺒ ي ﮫ ﺑﺮا ﯾ ﻦ ﻧﻈﺮ ﯾا ﻦ ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ ﮐﺎﻓ ﺴﺖ. ﯿﻧ ﻲ
اﻣﺮ
ﺑﮭﺎﺋﯽ
ﺑﺮ ﻟﺰوم ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻲﮑﯾ
از ﺷﺮا ﯾ ﻂ ﺿﺮوري ﺻﻠﺢ ﺗﺄﮐ ﺑﺎ اﻣﺎ ،ﮐﻨﺪ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿ
ﻓﺮھﻨﮕ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ ﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. او ل ﻣﻌﺘﻘﺪ آن ﮐﮫ
اﺳﺖ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮھﻨﮕ ﯾﺑﺎ ﻲ ﺪ ﺑﺎ ﻧﮭﺎدھﺎ و ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ي
ﺎﺳﯿﺳ ق ﻲ ﻣﺸﻮ ﺻﻠﺢ ھﻤﺮاه ﮔﺮدد ﯿ ﺗﺎ ﭼﻨ ، ﻦ ﻓﺮھﻨﮕﻲ
ﻣﺆﺛﺮ و ﻣﺘﺪاوم ﺑﺎﺷﺪ در ﻏ، ﺻﻮرت ﻦﯾ ﺮ ا ﯿ
ﯾ ﻣﺮدم ﻲﻃﻠﺒ ﺻﻠﺢ ﮏ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻣ ﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑ در ﻲ راﺣﺘ ﮫ
ﯾﺷﺮا ﻂ ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺑﮫ ﺟﻨﮕﺠﻮ ﯾﻲ ﻣﺒﺪل ﺷﻮد. دو آن م
ﯾا ﮐﮫ ﺠﺎد ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻓﺮھﻨﮕياﻣﺮ ﻲ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﻧ ﺴﺖ ﯿ
ﺑﻠﮑﮫ ﻣﺠﻤﻮﻋﮫيا از ﻋﻮاﻣﻞ روﺣﺎﻧﻲ و ﻓﺮھﻨﮕ و ﻲ
ﯾﺑﺎ ﻲﻋ اﺟﺘﻤﺎ ﺪ دﺳﺖ ﺑﺪﺳﺖ ھﻢ ﺑﺪھﻨﺪ ﺗﺎ
آن را
ﯿﺴﻣ ﺮ ﺳﺎزﻧﺪ.
ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ ﺪﯾد ﯾﻢ اوﻟﯿ ﻦ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑﺮ
ﺿﺮورت ﺗﻌﺒيﺪﯾ ﺮ ﺟﺪ ﯿ از ﻣﻔﮭﻮم ﻧﺼﺮت ﺗﺄﮐ ﺪ ﯿ
ﻧﻤﻮد. ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ ﻧﺸﺎﻧﮫﯾ از ا يا ﻦ واﻗﻌ ﯿ ﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ
ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﺮدم ﺑﺸﺮ را ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮓ
ﻲﻨﯾﻧﻮ ﮐﮫ ﻓﺮھﻨﮓﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺤﺎد اﺳﺖ ّ و ﺻﻠﺢ و اﺗ ،
ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ: ﮐﺘﺎب ﻣﺒﯿﻦ، ص 64. 42