عبدالبهاء و تولد انسان

110 / 224

ا ًاز ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ. ﺧﺼﻮﺻﺎ ﯾ ﻦ اﻣﺮ در ﻣﻮرد
ﭘﺴﺮان ﻧﻮﺟﻮان ﻣﺼﺪاق و، دارد يا ﮋهﯾ ﭼﺮا ﮐﮫ ا ﻦ ﯾ
ﭘﺴﺮان ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮﺎبﯿﻏ ﭘﺪر ﺧﻮ ﯾ ًﺶ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ
از اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﺎﻟ ﻲ ، ﻧﻈﺎرت ﮐﺎﻓﻲ و اﺑﺮاز ﻣﮭﺮ
ي ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ، ﺑﻠﮑﮫ ﺑ ﮫ ﻋﻼوه آﻧﮭﺎ در
يﺎرﯿﺑﺴ ﻣﻮاﻗﻊ در ﻣﻮرد ھﻮ ﯾ ﺖ ﻣﺮداﻧﮕ ﺶ ﯾﺧﻮ ﻲ
اﺣﺴﺎس اﺿﻄﺮاب و ﺗﺮد ﯾ ﺪ ﮐﺮده ، و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ ﺑﺮاي
اﺛﺒﺎت ﻣﺮداﻧﮕ ﯾﺧﻮ ﻲ ﺶ دﺳﺖ ﺑﮫ اﻋﻤﺎل اﻓﺮاﻃ ﮫ ﺑ ﻲ
ﺧﺼﻮص ﻓﻌ ﻲ ﺧﺸﻦ ﻣ ﺰ و ﯿآﻣ ﺟﺮم يھﺎ ﺖﯿﺎﻟ زﻧﻨﺪ و در
ﯿﻧﺘ ﺠﮫ آﻣﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ ﺟﺮم و ﺟﻨﺎ ﯾ ﺖ در ا ﻦ ﯾ
اﻓﺮاد ﺑﮫ ﺷﮑﻠﻲ ﯿآﻣ ﻣﺨﺎﻃﺮه ﺰ ﺑﺎﻻﺳﺖ.
ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ اﻣﺎ ،ﻢﯾﺪﯾد اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋ ﺻﻠﺢ ی ﻠﮫ ﻣﺴﺌ ﻲ
را ﻧﮫ در ﭼﺎرﭼﻮب ﯾ ﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪود ، ﺑﻠﮑﮫ در
ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﺠﻤﻮﻋﮫيا از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺎﻣﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ
ﻗﺮار ﻣ ﯿ ﺪھﺪ. در ﻧﺘ،ﺠﮫﯿ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ۱٥۰ ﺳﺎل ﻗﺒ ﻞ در
ﻲ ﺑﺮرﺳ ﺻﻠﺢ ھﻢ ﺑﮫ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑ ، ھﻢ ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ
ﺑﮫ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﮏ ﺗﮏ ﮐﺸﻮرھﺎ و ھﻢ ﺑﮫ ﻋﺎﻣﻞ
ﻓﺮھﻨﮓ و و ا ھﺎ ارزش ﻋﺘﻘﺎدات اﻓﺮاد ﺟﻮاﻣﻊ
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺗﻮﺟﮫ ﻧﻤﻮد و ﺗﺤﻘﻖ ﺻﻠﺢ را ﻣﺴﺘﻠﺰم
يﺎدﯿﺑﻨ ﺗﺤﻮﻟﻲ در ھﺮ ﺳﮫ رﺗﺒﮫ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﻤﺮد. ا ﻦ ﯾ
ﺑﺤﺚ را ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻧﻮﺷﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
ﺧﻄﺎب ﺑ ﮫ اﻧﺠﻤﻦ ﺻﻠﺢ ﻻھﮫ ﺑﮫ ﭘﺎﻢ:ﯿ رﺳﺎﻧ ﻲ ﺎن ﻣ ﯾ
» ﻣﻼﺣﻈﮫ ﻓﺮﻣﺎ ﺪﯾﯿ ﮐﮫ ﻣﺒﺎدي ﻣﺮﻋﯿﮫ اﺻﻠﯿﮫ
ھﺮ ﻓﺮدي از اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺟﻠﺐ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺧﻮﯾﺶ و
دﻓﻊ ﻣﻀﺮت اﺳﺖﻓﮑﺮ در . آﺳﺎﯾﺶ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ
ﺧﻮد اﺳﺖ و آرزوي ﺗﻔﺮد در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ
ﻣﻲ
ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﻣﻲ ﮐﻮﺷﺪ ﮐﮫ از اﻓﺮاد ﺟﻤﯿﻊ
دﯾﮕﺮ در راﺣﺖ و ﺛﺮوت و ﻋﺰت ﻣﻤﺘﺎز ﮔﺮدد .
ا ﯾﻦ اﺳﺖ آرزوي ھﺮ ﻓﺮداز ي اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ و
اﯾﻦ ﻧﮭﺎﯾﺖ دﻧﺎﺋﺖ و ﺑﺪﺑﺨﺘ ﻓﮑﺮ ﻲ و ﭘﺴﺘ ﻲ
.اﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﭼﻮن اﻧﺪﮐﻓﮑﺮ ﻲﺗﺮﻗ ﻲ ﯾﺎﺑﺪ و
ھﻤﺘﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮدد ، در ﻓﮑﺮ آن اﻓﺘﺪ ﮐﮫ
ﻋﻤﻮم ﻋﺎﺋﻠﮫ را ﺟﻠﺐ ﻣﻨﻔﻌﺖ و دﻓﻊﻣﻀﺮت
، ﻧﻤﺎﯾﺪ زﯾﺮا راﺣﺖ و ﻧﻌﻤﺖ ﻋﻤﻮم ﺧﺎﻧﺪان