عبدالبهاء و تولد انسان

153 / 224

ﻴﻋﻈ ﻳ ﻤﻪ ود ﻌﻪ ﮔﺬاردﻩ اﺳﺖﮐﻪ ﺑﺎ ﻳ ﻩ ﻋﻈّ ﻴ ﻦ ﻗﻮ ﻢ ﺑﺮ ﻋﺎﱂ ﻃﺒﻌﺖﻴ . ﺣﮑﻢﮐﻨﺪ
ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ ﻴ ﮐﻪ ﲨ ﺪ ﻴ ﻊﮐﺎﺋﻨﺎت اﺳ ﻴ ﻃﺒ ﲑ ﻌﺖ اﺳﺖ ﻳا ﻦ آﻓﺘﺎب ﺑﺎ ﻳ ﻦ ﻋﻈﻤﺖ
ﻴ ﻃﺒ ﲑاﺳ ﻌﺖ اﺳﺖ ا ﻳ ﻦ ﳒﻮم ﻋﻈ ﻴ ﻃﺒ ﲑاﺳ ﻤﻪﻴ ﻳ ﻌﺘﻨﺪ ا ﻦﮐﻮﻫﻬﺎی ﺑﺎ ﻳ ﻦ ﻋﻈﻤﺖ
ﻴ ﻃﺒ ﲑاﺳ ﻌﺖ اﺳﺖ ﻳا ﻳ ﺑﺎﲔ ﻦﮐﺮﻩ زﻣ ﻦ ﻋﻈﻤﺖ اﺳ ﻴ ﻃﺒ ﲑ ﻌﺖ اﺳﺖ ﲨ ﻊ ﻴ
ﲨﺎدات
ﻧﺒﺎﺗﺎت ﺣ ﻴ ﻮاﻧﺎت اﺳ ﻴ ﻃﺒ ﲑ ﻌﺘﻨﺪ ﲨ ﻳﻊ ا ﻴ ﻦﮐﺎﺋﻨﺎت از ﺣﮑﻢ ﻃﺒﻌﺖﻴ
ﻴﳕ ﺧﺎرجًﺘﻮاﻧﻨﺪ اﺑﺪا . ﮔﺮدﻧﺪ آﻓﺘﺎب ﺑﺎًﻣﺜﻼ ﻳ ﻦ ﻋﻈﻤﺖﮐﻪ ﻋﺒﺎرت از ﻳ ﻮن ﻴﮏ ﻣﻠ
و ﻧﺼﻒ ﺑﺰرﮔﱰازﮐﺮﻩ ارض اﺳﺖ
ﺑﻘﺪر ﺳﺮ ﺳﻮزن از ﻗﺎﻧﻮن ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ ﺧﺎرج ﻧﺸﻮد از ﻣﺮﮐﺰ ﺧﻮدش ﺪ ﻳ ﲡﺎوز ﻧﻨﻤﺎ
ﻴ ﻃﺒ ﲑ ﺮا اﺳ ﻳز ﺎ اﻧﺴﺎن ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ّ ﻌﺖ اﺳﺖ اﻣ ﻴﻃﺒ ﻌﺖ اﺳﺖ . ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ ﻴ ﺪﮐﻪ
ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎی ﻗﺎﻧﻮن ﻃﺒﻌﺖﻴ اﻧﺴﺎن ذی روح ﺧﺎﮐﯽ اﺳﺖ و ﻟﮑ ﻳﻦ ا ﻦ ﻗﺎﻧﻮن را
ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ در ﻫﻮا ﭘﺮواز ﻣﯽﮐﻨﺪ در ز ﲑ ﺎ ﻣﻳ ﺮ در ﻳ ود در روی اﻗ ﻴ ﺎﻧﻮس ﻣﯽ ﺗﺎزد
اﻧﺴﺎن ا ﻳ ﻩء ﮐﻬﺮﺑﺎ را ﮐﻪ ﺑﺎ ّ ﻦ ﻗﻮ ﻳ ﻦ ﺳﺮﮐﺸﯽ اﺳﺖ در ﻳ
ﮏ زﺟﺎﺟﯽ ﺣﺒﺲ
ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺮق و ﻏﺮب در دﻗ ﻴ ﻘﻪ واﺣﺪﻩ ﳐﺎﺑﺮﻩ ﻣ ﻳ ﻨﻤﺎ ﻴ ﺪ اﺻﻮات را ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺣﺒﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ در زﻣ ﲔ اﺳﺖﮐﺸﻒ ﺣﻘﺎ ﻳ ﻖ آﲰﺎﻧﯽ ﻣ ﺪﻳ ﻨﻤﺎ ﻴ اﺳﺮارﮐﺮﻩ ارض
ﻴ ﺪا ﻣ ﻳ را ﻫﻮ ﻴ ﺴﺎزد ﲨ ﻊﮐﻨﻮز ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖﮐﻪ ﻣﺴﺘﻮر اﺳﺖ آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﻊ ﻴ ﮐﻨﺪ ﲨ
اﺳﺮار ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﻇﺎﻫﺮ ﻣ ﻴ ﺴﺎزدﮐﻪ ﺑﻘﺎﻧﻮن ﻃﺒﻌﺖﻴ ﻣﮑﻨﻮن و رﻣﺰ ﻣﺼﻮن ّ ﺳﺮ
اﺳﺖ و ﺑﻘﺎﻧﻮن ﻃﺒ ﻴ ﻳ ﻌﺖ ﺑﺎ ﺪ ﻣﺴﺘﻮر ﲟﺎﻧﺪ . و ﺣﺎل آﻧﮑﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻳ ﻩ ّ ﻦ ﻗﻮ
ﻳ ﻣﻌﻨﻮ ﻪ ﮐﻪ داردﮐﺸﻒ اﺳﺮار ﻃﺒﻌﺖﻴ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ا ﻳ ﻦ ﳐﺎﻟﻒ ﻗﺎﻧﻮن ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ
اﺳﺖ ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻣﮑ ﻨ ﻌﺖﻴ ﻮﻧﻪ ﻃﺒ را ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ا ﻳ ﻦ ﳐﺎﻟﻒ ﻗﺎﻧﻮن ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ
اﺳﺖ ﭘﺲ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ اﺳﺖ . ﻳ و از ا ﻦﮔﺬﺷﺘﻪ