عبدالبهاء و تولد انسان

53 / 224

ﯾ ﻦ ا ﯾ اﻣﺎ ا ﻦ آزاد ﺎزﻣﻨﺪ ﯿ ﻌﺖ ﻧ ﯿ ﻮغ ﻃﺒ ﯾ از ي
ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و ا ﯾ ﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺮک
ﺗﻘﺎﻟ ﯿﺪ و ﺗﺤﺮي ﯿﺣﻘ ﻘﺖ اﺳﺖ ﺗﺎ آدﻣ ﻋﻨﻮان ﺑﮫ ﻲ
روح، ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ھﺸ و يﺎرﯿ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺧﺮد در
ﺟﮭﺎن ھﺴﺘﻲ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدد. ﺗﻀﺎد ﺗﻌﺼﺒﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن
ﺑﺎ ﺧﺮد و ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ و داﻧﺶ آﺷﮑﺎرﺳﺖ. ﺗﻌﺼﺐ و
ي داور ﺶﯿﭘ ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺐ و ﺑﻐﺾ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﭘﺪي ﺪارھﺎ ﯾ
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣ ﻲ ﮔﺮدد و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ آدم ﻣﺘﻌﺼﺐ در
ﻧﮕﺎه و ﺑﺮرﺳ ا ﻲ ش از ﭘﺪ ﯾ ﺪارھﺎ ﺑ و ﻲﻨﯿﻋ ﻲ ﺻﻮرﺗ ﮫ
ﻲﺑ ﻃﺮف دﺳﺖ ﺑﮫ داور ﻲﻧﻤ ي زﻧﺪ. در ا ﻦ ﺷﺮا ﯾ
ﯾﻂ،
ﺧﺮد در واﻗﻊ ﺑﮫ اﺑﺰاري ﻧﺎﺗﻮان در ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻌﺼﺐ،
ﻧﻔﺲ اﻣﺎ ره و ﻋﻮاﻃﻒ ﮐﻮر ﺑﺪل ﻣ ﻲ ﮔﺮدد و ﺗﻮاﻧﺎ ﯾﻲ
ﺷﻨﺎﺳﺎ
ِﯿﺣﻘ ﯾﻲ ﻘﺖ از ﻣ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ رود. ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻌﺼﺐ
آن
ﻲ ﮔﺮوھ ﻲ ﺳﺎﺣﺘ ﺖ ﺗﮏ ﯾ در ھﻮ ﭼﻨﺎن ﺧﻮد ﻏﺮق ﺷﺪه اﺳﺖ
ﻲ ﮐﮫ ﻧﻤ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ ھيﺰﯿ ﭻ ﭼ ﯿ ﺧﺎرج از ﺗﻨﮕﻨﺎي
ﻲ ﮔﺮوھ ﺧﻮد ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪ. در ﻧﺘ ﯾ ﺠﮫ ا ﯿ ﻦ ﻓﺮد ﺑﮫ
ﺎء ﺑﮫ ﯿاﺷ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﻧﻤ،ﮐﻨﺪ ﻲ ً ﺑﻠﮑﮫ ﺻﺮﻓﺎ
ﺑﮫ
ﯾ ﭼﺸﻢ ﮏ ﮔﺮوه ﺑ ﮫ ﺧﺼﻮص و ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾ ﻲﻨﯿﺑ ﮏ ﺟﮭﺎن
ﻣﺤﺪود و ﮐﻮر و در ﺟﺴﺘﺠﻮ ﯾ ي ﮏ ﺳﻠﺴﻠﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ
ﻣﺤﺪود و ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮ ﺑﮫ دﻧ ﻲ ﺎ ﻣ ﯿ ﻧﮕﺮد و داوري
ﮐﻨﺪ. ﻲﻣ
ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن و ﺧﺮد ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ آن اﺳﺖ ﮐﮫ
ﻲ ﻋﻤﻮﻣ يﻧﻈﺮ ﺑﮫ ﻲآدﻣ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ،
ﻲ ﻧﮕﺎھ ﮐﮫ از ﺣ ﯾ ﻦﯾا ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ي ﯿﻄﮫ ﺎ آن ﺗﻌﺼﺐ
ﻲ ﮔﺮوھ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود. ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ در واﻗﻊ
ﻧﮕﺎه راﺳﺘ ﯿ ﻦ ﺧﺮد اﺳﺖ. در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣﻲ
ﺑﮫ
ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻣ ﯿﺑ ﻲ ﻨﺪ و ﺑﮫ ﮔﻮش ﺧﻮد ﻣ ﻲ ﺷﻨﻮد. ﭘﺲ
ﯿ ﻘﺖ ﻧ ﯿﺣﻘ ي ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺮک ﺗﻘﺎﻟ ﯿ ﺪ اﺳﺖ. ا ﻦ ﯾ
ﯾ ﺑﮫ ا ﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮاي
ﯿﺣﻘ ﯾﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎ ﻘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ - دﮐﺎرت ﻓﺮاﻧﺴﻮ ﺷﮏ -ي
ھﻤﮫ در ی ﺑﺎورھﺎو ﺳﻨﺖ ھﺎ و ﺗﻘﻠ ﺪﯿ ھﺎ و ﻣﻔﺮوﺿﺎت
ﻲ ﮔﺮوھ را ﺿﺮور ﻲﻣ ي داﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎ ﯾ ﺪ اﺑﺘﺪا ﭼﺸﻢ
و ﮔﻮش و دل را از اﺳﺎرت ﯿﺗﻘﻠ ی ھﻤﮫ ﺪھﺎ و
ﺳﻨﺖ
ھﺎ و ﺑﺎورھﺎي ﻣﺘﺪاول ﮔﺮوھﻲ و ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ،
ﻲﻌﻨﯾ در واﻗﻊ ازﻋﺎدت ی ھﻤﮫ ھﺎ، رھﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ