عبدالبهاء و تولد انسان

93 / 224

ا» ي اھﻞ ﻋﺎﻟﻢ! ﺳﺮاﭘﺮدهﺑﻠﻨﺪ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ي
.ﺷﺪ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺑ ﯿ ﮕﺎﻧﮕﺎن ﯾﮑﺪﯾ ﮕﺮ را ﻣﺒ ﺪ. ﯿﻨﯿ
ھﻤﮫ ﺑﺎر ﯾ ﮏ دار ﯾ ﺪ و ﺑﺮگ ﯾ ﮏ ﺷﺎﺧﺴﺎر «.
ﻋﺒﺪاﻟﺒ ﮭﺎء از اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﺰ ﯿﻧ ﻲ
ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﮫ و آن را ﺑﮫ اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ
ﻲﻌﻨﯾ ﻲ، اﻣﮑﺎﻧ وﺣﺪت ھﻤﮫدھﺪ. ﻲ ﻮﻧﺪ ﻣ ﯿﭘ ﻲ ھﺴﺘ ي
در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ آزادي از ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎي
ِ ﻣﻘﺪس ﺷﻤﺮدن ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ از ﺟﻤﻠﮫ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ و ﻟﺰوم
ﺣﻔﻆ ﻣﺤ ﯾ ﻂ ز ﯿ ﺴﺖ ﺟﻠﻮهﻲ ﮔﺮ ﻣ ﮔﺮدد. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت د ﮕﺮ ﯾ
اﮔﺮ آدﻣﻲ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﺻ ﻞ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎ ﺪ و ﯾ
ﺑﮫ ھﻤﮫ ﮐﺲ و ھﻤﮫ ﭼ ﺰ ﯿ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان يﺑﺮا ي اﺑﺰار
ﺧﻮدﭘﺮﺳﺘ ﯾﺧﻮ ﻲ ﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ﯿ در ﻧﺘ ، ﺠﮫ از ﻃﺮ ﻖ ﯾ
ﯿﺗﮑﻨ ﮏ ﻓﺎﻗﺪ اﻋﺘﺪال و ﺟﻨﮕﺠﻮ ﯾﻲ و ﻣﺼﺮف ﮔﺮا ﯾﻲ
ﯾ ﻂ ز ﯿﻣﺤ ﻲ، اﻓﺮاﻃ ﺴﺖ و ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ را آﻟﻮده و ﻧﺎﺑﻮد
ﻲﻣ ﺳﺎزد. ا ﯾ ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎ در ﺻﻮرت رھﺎ از ﯾﻲ
ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ د ﻲﻌﻨﯾ ، ر ﺻﻮرت ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﯿﻃﺒ ﻲ ﻌﺖ را ﭘﺎس ﻣﻲ
دارد و ﺑﺮا آن ﺣﻖ ي ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ و آن را ﺑﮫ
يا ﻨﮫﯾآ ﻋﻨﻮان از ﺑﺰرﮔﯾﻲﺒﺎﯾ و ز ﻲ ﺧﺪا ﻣﺤﺘﺮم
ﻲﻣ ﺷﻤﺎرد. در ﭼﻨﻲآدﻣ ﻲﻨﺸﯿ ﻦ ﺑ ﯿ از ﻇﺎھﺮ ﻃﺒ،ﻌﺖﯿ
ﻲﻌﻨﯾ اﺻﻞ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود و در ﺣﻘ ﻘﺖ ﯿ
ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ وﺣﺪت و ﺗﻘﺪس ﻣ ﯿ در ﻧﺘ ﺎﺑﺪ. ﯾ ﻲ ﺠﮫ آدﻣﻲ
ﻲ روﺣﺎﻧ يﮑﺮدﯾ در رو ھﻤﮫ ھﺴﺘﻲ را ﻣﻘﺪس ﻣ ﺷﻤﺎرد ﻲ
و در ﻃﺒﻲ روﺣﺎﻧ ﻲﻘﺘﯿ ﺰ ﺣﻘ ﯿ ﻌﺖ ﻧ ﯿ و ﻋﺮﻓﺎﻧ را ﻲ
ﺎﺑﺪ. ﯾ ﻲ ﺑﺎز ﻣ
ﺑﺎب در ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎي ﺧﻮد ﺑﺎرھﺎ از ا ﻦ ﯾ
ﯿﺣﻘ ﻘﺖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اﻧﺴﺎن ، ﺑﻠﮑﮫ ھﻤﮫ
ﯿﭼ ﺰ داراي ﺣﻖ اﺳﺖ. ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ﺑﺎب، ﺑﮭﺸﺖ و دوزخ
ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮاﺖ.ﯿﻧ ھﺎ اﻧﺴﺎن ي ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ھﻤﮫ ﭼﻲ ﺰ ﻣ ﯿ
ﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﮭﺸﺖ ﯾ ِ ﺎ دوزخ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﮭﺸﺖ ﺰ ﯿ ھﺮ ﭼ
ﻋﺒﺎرت از ﺷﮑﻮﻓﺎ ﯾﻲ ﻗﻮا و ﮐﻤﺎﻻت آن ﺷ ﯿﻲ اﺳﺖ و
دوزخ ﻋﺒﺎرت از ﻣﺤﺮوﻣ ﯿ ﺖ از آن ﺷﮑﻮﻓﺎ اﺳﺖ. ﯾﻲ
ﯿآدﻣ يﺑﺮا ﺎن، ﺑﮭﺸﺖ رﺳ ﯿ ﺪن ﺑﮫ ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ روﺣﺎﻧﻲ
ﻲﻌﻨﯾ ، اﻧﺴﺎن ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و دوزخ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي