عبدالبهاء و تولد انسان

89 / 224

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﺟﺎوداﻧ و وﺣﺪت ﮔﺮدد. ﻲﻣ ھﺎ اﻧﺴﺎن
ﮫ ﺑ ﺧﻼف ﺗﻌﺎﺑ ﯿ ﺮ ﻣﺘﺪاول از ﺗﻮرات و ﻗﺮآن ﮐﮫ
ﺧ ي ﺼﮫﻗ ﻠﻘﺖ در ﺷﺶ روز و داﺳﺘﺎن آدم و ﺣﻮ ا را
ﯾ ي ﻣﻌﻨﺎ ﮫ ﺑ ﮏ واﻗﻌ ﯿﮔ ﻲﻣ ﻲﺨﯾ ﺖ ﺗﺎر ﯿ ﺮﻧﺪ و از ا ﻦ ﯾ
ﺟﮭﺖ د ﯾﺎﻧﺖ را در ﻧﻘﻄﮫي ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻠﻢ و ﺧﺮد ﻗﺮار
ﻲﻣ دھﻨﺪ و ﺗﺪ ﯾ ﻦ را ﺑﮫ ﺧﺮاﻓﮫ ﻣﻨﺤﻂ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ
ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻨﺪ، ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ ﺳﺮآﻏﺎز ﺗﻮرات را
ي ﻣﻌﻨﺎ ﺑﮫ اﺳﺘﻌﺎره و ﺗﺸﺒ ﻦ ﯾ ﺎن ا ﯿﺑ يﺑﺮا ﻲﮭﯿ
ﯿﺣﻘ ﻘﺖ ﺟﺎودان روﺣﺎﻧﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﺮ ﻣﯿﺗﻌﺒ ﻲ
ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺑﺤﺚ ﺧﻠﻘﺖ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ و آدم و
ﺣﻮا آﻏﺎز ﻣ ﯾز ، ﮔﺮدد ﻲ ﺮا ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ ﺑﺤﺚ ﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﯿ
ﯾا ﻦ ﻣﻔﮭﻮم ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ و ﯿ ی ھﻤﮫ
ﯾﮑﺘﺎﯾ يﺧﺪا ي ﺪهﯾآﻓﺮ ھﺎ اﻧﺴﺎن ﻨﺪ و در ﻧﺘ ﺠﮫ ﯿ
ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ و ھﻤﮫ ﮐﺲ ز ﯾ ﺒﺎ و ﻣﻘﺪس اﺳﺖ. ﭘﺲ ی ھﻤﮫ
ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺧﻮاھﺮ و ﺑﺮادر ﯾﮑﺪﯾ ﮕﺮﻧﺪ ﭼﮫ ﮐﮫ
ھﻤﮫ
ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪاآن ﭼﮫ ﻨﺪ. ﯾ ﮐﮫ در ﺗﻮرات در
ﻣﻮرد ﺧﻠﻘﺖ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ ﺗﮑﺮار ﻣﻦﯾا ، ﮔﺮدد ﻲ
اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮫ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ و ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت
ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و د ﯾ ﺪ ﮐﮫ ھﻤﮫ "ﺧﻮب" ھﺴﺘﻨﺪ.
ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﺑﻲ و ﺗﻘﺪس و زﯾﻲ ﺒﺎﯾ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ھﺴﺘﻲ
و اﺛﺒﺎت وﺣﺪت ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل
ﺧﺪ ا ﮐﮫ ھﻤﮫ ﺑﺮادر و ﺧﻮاھﺮ ﻣﺮاد ، ﮕﺮﻧﺪ ﯾﮑﺪﯾ
ﯿ راﺳﺘ ﻦ ﺗﻮرات اﺳﺖ. آﻏﺎز ﺗﻮرات اﺛﺒﺎت اﺻﻞ
وﺣﺪت وﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ.
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﻇﻮاھﺮ زﺑﺎﻧيھﺎ ﮐﺘﺎب ﻲ
ﻲ آﺳﻤﺎﻧ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود و در وراء ﮐﺜﺮتاﺻﻞ ،ھﺎ
ﻲ ﺟﺎوداﻧ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺑﺎز ﻣ ﻲ ﯾﺎﺑﺪ. در
يﺳﺎز ﺑﺎز او از ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺪ ﯾ ﻦ و د ﺎﻧﺖﯾ ، درک
ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ و ﻟﺰوم ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﺑﺮاﺑﺮ و ي
اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺗﻨﮭﺎ ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ و ارزش ﻧﮭﺎ ﯾﻲ
اﺳﺖ.
وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ در اﻧﺪ ي ﯾﺸﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
ﯿﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﺑﺎزﺳﺎزي ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ھﻮ ﺖ ﻓﺮد ﯾ ي، ﺑﻠﮑﮫ ﺑ ﮫ
ﻋﻼوه ﺑﺎزﺳﺎزي ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎي ّ ﻲﻣﻠ و ﺳﺎﺧﺘﺎر
ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿﺑ اﺳﺖ. ﺑﺪﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺳﺎن ﻦﯾ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ