عبدالبهاء و تولد انسان

170 / 224

ﻃﻮر ا ﲔﳘ
ﻳ ﻦ ﻋﺎﱂ اﻣﮑﺎن ﭼﻮن ﯽﮐﺮدﻩ ﺑﺎّﺗﺮﻗ ﻳ ﻴرﺳ ﻦ درﺟﻪ ﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺮن اﻧﻮار
اﺳﺖ ﻗﺮن ﻇﻬﻮر اﺳﺮار اﺳﺖ ﻗﺮن ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﻗﺮن روز ﺧﺪا
اﺳﺖ ﻗﺮن ﻣﻠﮑﻮت اﺑﻬﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻳ ﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺳﺰاوار ا ﻳ ﻦ ﻗﺮن اﺳﺖ رﻓﺘﺎر
ﻴﳕﺎﺋ
ﻢ ﭼﻪ ﮐﻪ
اﻣﮑﺎن ﺑﺪرﺟﻪ ﺑﻠﻮغ رﺳ ﻴ ﺪﻩ و اﮔﺮ ﺗﺎ ﲝﺎل ﻧﺮﺳ ﻴ
ﺐﻳ ﺪﻩ ﻗﺮ
ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ
اﺳﺖ . ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ ﻴ ﺪﮐﻪ داﺋﺮﻩ ء ﻋﻘﻮل و داﺋﺮﻩ ء اﻓﮑﺎر ﭼﻪ ﻗﺪر ﺴﺎع ّاﺗ ﺎﻓﺘﻪ ﻳ
اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﺟﺪ ﻳ ﻗﺪر ز ﺪﻩ ﭼﻪ ﻳ ﺎد ﺷﺪﻩ ﺗﺄﺳ ﻴ ﻪ ﭼ ﻤﻪﻴ ﺴﺎت ﻋﻈ ﻗﺪر ﻇﻬﻮر ﺎﻓﺘﻪ ﻳ
ﻳ ﻊ ﺑﺪ ﻳﺻﻨﺎ ﻌﻪ ﭼﻪ ﻗﺪر ﺟﻠﻮﻩ ﳕﻮدﻩ ﻋﻠﻮم ﻧﺎﻓﻌﻪ ﭼﻪ ﻗﺪر اﻧﺘﺸﺎر. ﺎﻓﺘﻪ ﻳ ﺑﺎ وﺟﻮد
ﻳا ﻦ ﻣﻮاﻫﺐ اﳍّ ﻳآ ،ﻪﻴ ﺎ ﺳﺰاوار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ در در ﻳ ّ ﺎی ﻣﺎد ﻳ ﺎت ﻣﺴﺘﻐﺮق ﺑﺎﺷﺪ
در ﻋﺎﱂ ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ اﺳ ﺑﺎﺷﺪ ﲑ ﻳا ؟ ﻦ ﻗﺮن ﻗﺮﻧﯽ اﺳﺖﮐﻪ ﻗﻮای ﻣﻌﻨﻮّ ءﻪﻳ اﻧﺴﺎن
ﺟﻠﻮﻩ ﳕﻮدﻩ
ﮐﻤﺎﻻت روﺣﺎﻧّ ءﻪﻴ اﻧﺴﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮد ﻳ
ﺪﻩ ﻧﻮراﻧ
ّﻴ ﺑﺎﻫﺮ ﺖ ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ
ﻴ ﺷﺪﻩ ﻓ ﺎ�ﻮﺿﺎت ﻻ ءﻪﻳ اﳍﯽ ﺟﻠﻮﻩ ﳕﻮدﻩ و ﭼﻮنﮐﻤﺎﻻت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ اﻋﻠﯽ
درﺟﻪ رﺳ ﲔﺪﻩ ﳘ ﻴ ﻃﻮر ﮐﻤﺎﻻت روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻳ ﺪ ﺑﻪ اﻋﻠﯽ درﺟﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺗﺎ ﻇﺎﻫﺮ و
ﺑﺎﻃﻦ اﻧﺴﺎن روﺷﻦ ﮔﺮدد و ﺳﻌﺎدت دﻧ ﻮ ﻴ
ّ ﻪﻳ و ﺳﻌﺎدت ﻣﻠﮑﻮﺗّ ﻴ ﻪ ﻫﺮ دو ﺣﺎﺻﻞ
ﺷﻮد ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻃﺒ ﻴﻌﻴ ﻪ و ﻓﻀﺎﺋﻞاﳍ
ّﻴ ﻪ ﳘﻪ ﻇﺎﻫﺮﮔﺮدد . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﮑﺮ اﻧﺴﺎن
ﻣﺮآت ﺣﻘﺎ ﻴ ﻖ اﺷ ﻳ ﺎ اﺳﺖ ﻳ ﻩّ ﻌﻨﯽ در اﻧﺴﺎن ﻗﻮﺋﯽ ﻩ ﮐﺎﺷﻒ ّ ﻫﺴﺖﮐﻪ آن ﻗﻮ
ﻳﺣﻘﺎ ﻖ اﺳﺖ ﳘ ﻴﺣﻘ ﻃﻮرﲔ ﻘﺖ اﻧﺴﺎن ﻣﺮآت اﻧﻮار ﻣﻠﮑﻮت اﺳﺖ اﺳﺘﻌﺪاد
داردﮐﻪ
ﻳﺣﻘﺎ
ﻖ ﻣﻠﮑﻮﺗ
ّﻴ ﻪ در او ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﺪ و اﺳﺮار اﳍّ ﻴ ﻪ در او ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮدد و
ﺻﻮر
ﻣﻸ اﻋﻠﯽ در او اﻧﻄﺒﺎع ﻳ ﺎﺑﺪ ﭘﺲ اﮔﺮ ﻫﺮ دو ﺟﻬﺖ ﻳ ﻌﻨﯽ ﺟﻬﺖ
ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ
ﯽ ﳕﺎّو ﺟﻬﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﻫﺮ دو ﺗﺮﻗ ﻳ ﺪ آن وﻗﺖ ﺣﻘ ﻴ ﻘﺖ اﻧﺴﺎﻧّ ﻴ ﻪ در
ﺎ�
ﺖﻳ
ﲨﺎل و ﮐﻤﺎل ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﺪ . ﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در اّاﳊﻤﺪ ﻟﻠ ﻳ
ﻦ ﻗﺮن ﻫﺮ
ﺑﺎﺑﯽ را