عبدالبهاء و تولد انسان

174 / 224

ﮐﺸﺘﺰار ﮐﻨﺪ . ﻣﻘﺼﻮد ﻳا ّ ﻦ اﺳﺖﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺮ ﻗﺪر ﺗﺮﻗ ﻴ ﺎت ﻃﺒ ﻌﻴ
ّﻳ ﻪ ﳕﺎ ﻴ ﺪﮐﺴﺐ
ﮐﻤﺎﻻت
ّ ﻳ ﻣﺎد ﻪ ﮐﻨﺪ ﺣ ﻴ ﻮان ﴰﺮدﻩ ﺷﻮد ﳍﺬا ﳏﺘﺎج ﻧﻔﺜﺎت روح اﺳﺖ ﳏﺘﺎج
ﻴ ﺗﺮﺑ ﺖ اﳍﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺣﻘ ﻴ ﺎ� ﻘﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﻳ ﺖ ﲨﺎل وﮐﻤﺎل ﻳ ﺟﻠﻮﻩ ﳕﺎ ﺪ ﺗﺎ
َ
ﻣﺎ ﺻ
َءﻪﻳق آ ﺪ ﺗﻮرات ﺷﻮد ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل اﳍﯽ ﮔﺮدد اﺳﺘﻔﺎﺿﻪ از ﺣﻘﺎﺋﻖ
ﻣﻠﮑﻮﺗﯽﮐﻨﺪ ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ زﻣ ﻴ ﻨﯽ اﺳﺖ آﲰﺎﻧﯽ ﺷﻮد ﻧﺎﺳﻮﺗﯽ اﺳﺖ ﻻﻫﻮﺗﯽ
ﮔﺮدد ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ روﺣﺎﻧﯽ ﺷﻮد ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﻧﻮراﻧﯽﮔﺮدد و ا ﻳ ﺑﻪ ﻦ ﺟﺰ
ﻧﻔﺜﺎت روح اﻟﻘﺪس ﻴ ﳑﮑﻦ ﻧ ﻴ ﺴﺖﮐﻪ ﺣ ﺎت اﺑﺪ ﻳﻪ ﻳ از ﺣ ّ ﺎﺑﺪ و اﻻ ﻴ ﺎت ﺣ ﻴ ﻮاﻧﯽ
ﻴﺑﻬ ﻴ اﻣﺘ ﭽﻮﺟﻪ ﺎزی ﻧﺪارد . ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻣ ﺳﻪ روح ﺟﺪ ّ ﻘﺪ ﻳ ﺪی در اﺟﺴﺎد ﻣ ﻋﻘﻞ ﺪﻣﻨﺪ ﻴ
ﻳﺟﺪ ﺪی ﺑﻪ ﻧﻔﻮس ﻣ ﻴ ّ ﻴ ﺪﻫﻨﺪ ﺗﺮﻗ ﺎت ﻋﻈ ﻴ ﻤﻪ ﻣﯽ ﲞﺸﻨﺪ ﻋﺎﱂ را روﺷﻦ ﻣ ﻴ ﮑﻨﻨﺪ
ﻟﮑﻦ ﻣﺪﺗﯽ ﳕﯽﮔﺬردﮐﻪ ﺑﺎز ﺗﺎر ﻳ ﻧﻮراﻧ ﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد
ّﻴ ﺖ آﲰﺎﻧﯽ ﳕﯽ ﻣﺎﻧﺪ
اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻃﺒ ﻴ ﻌﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪﻣﺜﻞ .
ﻳا ﻦﮐﻪ دﻫﻘﺎن زﻣ ﻴ ﻨﯽ را ﻣﻌﻤﻮر ﻣ ﻴ ﮑﻨﺪ ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ ﻋﻠﻔﺰار ﺑﻮد زراﻋ ﺰﻩ ﻴ ﭘﺎﮐ ﺖ
ﻳ ﻣﯽ ﳕﺎ ﺪ ﺧﺮﻣﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻣ ﻴ ﺎ اﮔﺮ ﻣﱰوکﮔﺬاردﻩ ﺷﻮدّ ﺸﻮد اﻣ ﺑﺎز ﺧﺎرﺳﺘﺎنﮔﺮدد
ﻋﻠﻔﺰار ﺷﻮد . ﺳﻪ ّ ت ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻣﻘﺪّ ﻋﺎﱂ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻗﻮ ء ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺘﯽ ﺑﻮد ﺑﺎغ و
ﺑﻮﺳﺘﺎن ﺑﻮد ﻇﻠﻤﺖ ﻧﺎداﻧﯽ ﻧﺒﻮد ﻧﻮراﻧّ
ﺖﻴ
اﳍﯽ آﺷﮑﺎر ﺑﻮد ﻟﮑﻦ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ
ﯽ ﺗﺎر ّﻋﺎﱂ ﺑﮑﻠ ﻳ ﻧﻮراﻧً
ﮏ ﺷﺪ اﺑﺪا
ّ اﳍ ﺖﻴ
ّﻴﺪ ﻓ ﻧﳕﺎ ﻪ ﻴ ﻴ ﺾ اﳍﯽ ﳕﺎﻧﺪ ﺗﺮﺑ ﺖ روﺣﺎﻧﯽ
ﻧﺒﻮد در ﳘﭽﻮ وﻗﺘﯽ ﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ّﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ . در آن زﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺷﺮق در
ﺎ�
ﺖﻳ
ﻧﺰاع و ﺟﺪال ﺑﻮدﻧﺪ اد ﻳ ﺎن ﺧﻮن ﻳﮑﺪﻳ ﳜ ﮕﺮ ﻣﯽ ر ﺘﻨﺪ ﻣﺬاﻫﺐ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ
ﺖ ﻧﺒﻮد ﻧﻮرا ﻧّآﺛﺎر ﳏﺒًو ﺟﺪال ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ اﺑﺪا ّ
ﺖﻴ
آﲰﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد در ﳘﭽﻮ
ﻪ ﻇّوﻗﺘﯽ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ ﺎﻫﺮ ﺷﺪ اﻋﻼن وﺣﺪت ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﺸﺮ