عبدالبهاء و تولد انسان

175 / 224

ﳘﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاوﻧﺪﻧﺪ ﻳ ﻊ اد ﻴ و ﲨ رﲪﺖ ﭘﺮو ّﺎن در ﻇﻞ ر ﺎ� دﮔﺎر ﻳ ﻳﺖ ا ﻦ اﺳﺖ
ﮐﻪ
ﺑﻌﻀﯽ ﺟﺎﻫﻞ و ﻧﺎﻗﺺ و ﮐﻮدک ا ﻧﺪ ﺑﺎ ﻳ ﺪ داﻧﺎ و ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺎﻟﻎﮔﺮدﻧﺪ
در
ﻇﻠﻤﺖ ﻃﺒ ﻴ ﻌﺖ ﻏﺮق اﻧﺪ ﺑﺎ ﻳ ﺪ ﻧﻮراﻧﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﻬﻤﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ اﻟﻄﺎف
اﺳﺖ ﲨّاﳍﯽ ﺷﺎﻣﻞﮐﻞ ﻴ ﻊ در ﲝﺮ رﲪﺖ او ﻣﺴﺘﻐﺮﻗﻨﺪ
ﻴ و از ﻓ ﻮﺿﺎت اﳍﯽ ﻣﺴﺘﻔ.ﺾﻴ ﺧﻼﺻﻪ ﻧﺰاع و ﺟﺪال را زاﺋﻞ ﮐﺮد ﻋﺪاوت را
از ﻣ ﻴ ﺎن ﺑﺮداﺷﺖ ﲨ ﻳ ﻊ اد ﻴ ﺎن را ﺑﺎ ﻴ اﻟﺘ ﮕﺮﻳﮑﺪﻳ ﺎم داد ﻣﺬاﻫﺐ را ﺑﺎ ﻫﻢ اﻟﻔﺖ
ﻴﲞﺸ ﺎ� ﺪ ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ در
ﺖﻳ
ﺎ� ﺑﻐﺾ ﺑﻮدﻧﺪ ﻳ ﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﳕﻮدﻧﺪّﺖ ﳏﺒ .
اﻣﺮوز در ا ﻳ ﺮانﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ ا ﺎ� ﻪ ﳕﻮدﻩ اﻧﺪ درّﻣﺮ ﺑﻬﺎء اﻟﻠ ﻳ ﺖ اﻟﻔﺖ و
ﻴﲨ ﺎﻣﻨﺪ ﻴ اﻟﺘ ﺎ� ﺑﺎ ﻫﻢ درًﻌﺎ ﻳ ﺖ اﻧﺪّﺖ اﻟﻔﺖ و ﳏﺒ . ﻪ ﻓﺮﻣﻮدّﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ
ﻋﺎﱂ ﺑﺸﺮ از ﻳ ﮏ ﺷﺠﺮ اﺳﺖ و ﲨ ﻴ ﻊ ﻣﻠﻞ و اﺟﻨﺎس ﻋﺒﺎرت از اوراق و اﻓﻨﺎن
آن و ﺧﺪا ﺑﺎ ﺒﺎن ﻫ ﻏ ﻴ ﭻ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﳘﻪ را ﺗﺮﺑ
ﺖﻴ
ﺎ� ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﻳ ﺖ ﺑﻌﻀﯽ
ﻳ ﺟﺎﻫﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﺎ� ﺪ آ را ﻋﺎﱂ ﳕﻮد ﺑﻌﻀﯽ ﻧﺎﻗﺼﻨﺪ ﻳﺑﺎ ﺎ را ﮐﺎﻣﻞﮐﺮد ﻣﺮ �ﺪ آ ﻳ ﻀﻨﺪ
ﻳﺑﺎ ﺪ ﻣﻌﺎﳉﻪ ﳕﻮد اﻃﻔﺎﻟﻨﺪ ﻳ ﻃﻔﻞ را ﺑﺎ ﻴ ﺪ ﺗﺮﺑ ﺖﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻠﻮغ رﺳﺪ . ﺎ ﳘﻪ ّاﻣ
ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاوﻧﺪﻧﺪ ﺧﺪا ﭘﺪر ﲨ ﻴ ﻊ اﺳﺖ ﲜﻤ ﻴ ﻊ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ و ﳘﻪ در ﲝﺮ
ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ﻣﺎ ﭼﺮاّرﲪﺘﺶ ﻣﺴﺘﻐﺮق ﻣﺎدام او ﺑﮑﻞ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷ ﻴ ﻊ ﻴﻤ ﻢ او ﲜ
ﺻﻠﺢ اﺳﺖ ﭼﺮا ﻣﺎ در ﺟﻨﮓ ﺑﺎﺷ ﻢﻴ و در ﺧﺮاﺑﯽ ﻳﮑﺪﻳ ﻴ ﮕﺮ ﺑﮑﻮﺷ ﺖ را ّﻢ ﻣﻠ
ﻴ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﳕﺎﺋ ﻢ ﻣﺬﻫﺐ را ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻴﳕﺎﺋ ﻢ وﻃﻦ را ﺑﻬﺎﻧﻪ ﳕﺎﺋ ﻴ ﻢ ﺳﻴ ﺎﺳﺖ را ﺑﻬﺎﻧﻪ ﳕﺎﺋ ﻢ ﻴ
ﻧﺎم را ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻴﳕﺎﺋ ﻢ و ﺑﻪ ﻧﺰاع وﺟﺪال ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮ
ﺧﻮن ﱘ
ﻳﮑﺪﻳ ﱘﺰ ﻳ ﮕﺮ را ﺑﺮ
ﺧﺎﳕﺎن ﻫﻢ را ﺧﺮابﮐﻨ ﻳ ﺎ ا ﻳآ ،ﻢﻴ ﻦ ﺳﺰاوار اﺳﺖ ﺑﺎ ؟ ّ آﻧﮑﻪ در ﻇﻞ ﳘﭽﻮ
ﺧﺪای ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘ ﻴ ﻢﮐﻪ ﺧﻄﺎی ﻣﺎ را ﻋﻔﻮﮐﻨﺪ و رﲪﺖ ﻳﳕﺎ ﻳ ﺪ ﻋﻨﺎ ﺎﺗﺶ را